Boekenweek en Brussel

Temidden van belastingpapieren en ander werk op mijn bureau moet ik maar weer eens aan mijn blog beginnen. Het is prachtig weer buiten, maar daar heb ik vanmiddag al volop van genoten. We zijn met de hond een flink stuk wezen lopen, door het bos en langs het water. Als je in Mill woont, ben je in 5 minuten het dorp uit en loop je zo de natuur in. Mijn echtgenoot had er al een prestatieloop van 10 km in Venlo opzitten, maar voelde zich nog fit genoeg voor deze wandeling. Het was heerlijk.

Maar de plicht riep, de belasting wil aan het einde van de week van ons allebei een aangifte binnen hebben. En voor het eerst moeten we naast de inkomstenbelasting over afgelopen jaar ook allebei de aangifte omzetbelasting over het eerste kwartaal van 2011 indienen. Sinds enkele weken ben ik niet meer de enige zelfstandige ondernemer op dit adres, de papierwinkel wordt er bepaald niet minder van.

Mijn belofte om iedere 10 dagen voor een nieuwe bijdrage op dit blog te zorgen, was te hoog gegrepen. Dat werden er deze keer bijna 20, maar het leken er veel minder. De tijd was goed gevuld met een mooie afwisseling van werk en plezier.

Op 11 maart, net voor de start van de Boekenweek woonden wij weer de literaire manifestatie in Den Bosch bij. Net als vorig jaar was deze avond georganiseerd door de stichting De Brabantse Lezer (m/v), een samenwerking van Boekhandel Selexyz Adr. Heinen, Theater aan de Parade en de Bieb. Het gehalte aan middelbare dames bibliothecaressen was dan ook erg hoog, maar hoog boven in de loge hadden we daar weinig last van. We hadden een prachtig uitzicht op de gasten van de avond:

• De Vlaming Bart Moeyaart, hij schrijft zowel voor kinderen als volwassenen en las gedeeltes uit eigen werk voor.
• Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr, die o.a. zijn gedicht 'Mijn nieuwe vaderland' (over het kabinet Rutte, de volledige tekst staat onder deze blog) voordroeg
• Annejet van der Zijl die op dit moment vooral bekend is door verfilming van haar boek Sonny Boy, maar ook de biografie Bernard heeft geschreven. Uit haar eerste boek 'Jagtlust' - waarin Remco Campert voorkomt en dat op dit moment door Maria Goos bewerkt wordt tot scenario voor een nieuwe speelfilm - las ze gedeeltes voor.
• En de hoofdgast van de avond: Remco Campert! Een klein mannetje, maar een groot schrijver. Hij las gedeeltes voor uit zijn bekende boek 'Het leven is vurrukkulluk' (1961) en een aantal van zijn columns, waarin hij - zoals hij zelf zegt - graag afdwaalt.

De avond werd aan elkaar gepraat door Rick de Leeuw, die ook gedeeltelijk verantwoordelijk was voor de keuze van de gasten. Bedankt Rick!

Vorig weekend waren we in Brussel. In het kader van 'ons' project over gezondheidsclaims met betrekking tot probiotica hadden we daar op vrijdagmiddag een afspraak met iemand van ERNA (op de website www.erna.org:The European Responsible Nutrition Alliance (ERNA) was formed to work towards a common European approach to food supplements that reflects the interests of both the consumers and the industry.)
En omdat we daar toen toch waren, zijn we de rest van het weekend in deze stad gebleven. Het plan was om op zaterdagmiddag naar de gipswerkplaats van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in het Jubelpark te gaan (afgietselwerkplaats noemen ze dat in België), maar die was helaas op zaterdag en zondag gesloten.

Deze afgietselwerkplaats bezit een verzameling van bijna vierduizend gietvormen die volgens oude methoden worden gebruikt. De gietvormen, soms meer dan honderd jaar oud, zijn gemaakt op authentieke stukken uit de hele wereld. Ze bieden een overzicht van de kunst, van de prehistorie tot de 18de eeuw. Kleine afgietsels kunnen ter plaatse gekocht worden, maar men kan ook hoofden, bustes, beelden, reliëfs enz. kiezen en bestellen in de werkplaats.(bron: www.kmkg-mrah.be).

We zijn nog wel in het museum zelf geweest, maar niet te lang omdat het zulk prachtig weer was. Met de metro waren we snel weer terug in het centrum waar een heleboel terrassen in de zon op ons wachtten. 's Ochtends hadden we al onze gebruikelijke Belgische boodschappen gedaan. Bij ieder bezoek aan onze zuiderburen slaan wij een voorraad chocolade (veel variaties van Côte d'Or), speciale koekjes (van Jules De Strooper) en hele lekkere kersenjam in. Bij herenkledingzaak Celio is mijn echtgenoot vaste klant en in een stad als Brussel is natuurlijk ook een Nespresso boetiek waar de cupjes 'offline' verkocht worden.

Aan het einde van de zondagochtend vertrokken we weer richting Nederland, met een omweg over Lier waar we - heerlijk buiten - geluncht hebben.

Dit weekend was het weer Openhuizendag van de NVM, maar daar valt wat ons betreft niet veel over te vertellen. Er kwamen helemaal géén belangstellenden en dat is bijzonder frustrerend als je van 11 tot 3 zit te wachten op bezoek. Volgens de makelaar waren wij geen uitozndering en later hoorde ik ook op de radio dat er bij een kwart van de deelnemende huizen helemaal niemand op was komen dagen. Wij zijn wel klaar met het verschijnsel 'Openhuizendag', maar hopen natuurlijk wel dat ons huis ooit verkocht wordt. We wachten - nog steeds - af.

Mijn nieuwe vaderland (Ramsey Nasr)


Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor 't lieve vaderland
de blanke natiestaat.


Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.

Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij 't rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.

Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.


Deze week op Station Mill: Open Huis, maar de deur bleef dicht

Rust

Jan De Smet van De Nieuwe Snaar

De rust is weergekeerd in Mill. Met een knetterend vuurwerk werd gisteravond Carnaval afgesloten. Of dat ook een officiele afsluiting was, weet ik niet. Gisteravond om een uur of half 1 werden er een stuk of 10 siervuurpijlen de lucht in geschoten, vanochtend lagen de lege verpakkingen nog op de stoep. Daarna was het in ieder geval heel stil na een avond met veel onrust in de straat.

Het waren 3 vrolijke, kleurrijke dagen in Mill en daar was de zon voor een groot gedeelte mede verantwoordelijk voor. Zondag genoten we meer dan een uur van het mooie weer terwijl we naar de voorbijtrekkende Millse optocht keken.

De dag daarvoor was het nog gemeen koud. We waren toen in Den Bosch - neem me niet kwalijk, ik moet zeggen in Oeteldonk - dat met z'n rode, witte en gele carnavalskleuren er alles aan deed om ons een lentegevoel te bezorgen. Maar de wind was snijdend en de zon liet zich niet zien, we waren dan ook blij dat we naar binnen konden. Ons doel was het Noordbrabants Museum waar op dit moment een leuke expositie is met een kleine collectie met werken van Vlaamse modernisten, 'Vlaamse Vedetten' genaamd. Er hangen in totaal 50 doeken, onder meer van James Ensor, Constant Permeke, Jean Brusselmans, Rik Wouters en Gustave De Smet.

Behalve alle schilderijen stond er ook een meer dan levensgroot beeld van Rik Wouters, een portret dat hij van zijn vrouw maakte. Als ik van die hele grote beelden zie, besef ik altijd hoeveel ik nog moet leren op de cursus modelboetseren. Van mijn laatst voltooide beeld(je) heb ik een kleine slideshow gemaakt, het is naar mijn idee best aardig gelukt. Maar met een grootte van pakweg 20 cm niet te vergelijken met zo'n kolossaal beeldals dat van Wouters. Ik houd het voorlopig toch maar bij het kleine, dat is al moeilijk genoeg!

 

Een week eerder waren we ook in Den Bosch voor een avond met Jan De Smet. Alweer een Vlaming, hij vormt samen met broer Kris, Geert Vermeulen en Walter Poppeliers De Nieuwe Snaar. Deze avond kwam hij alleen, slechts vergezeld van zijn instrumenten (gitaren, banjo, accordeon), om een avond te vullen 'zonder programma'. Erg leuk om deze rasmuzikant solo bezig te zien - en te horen. Er kwamen een aantal bekende nummers voorbij, maar ook veel onbekend werk. De belangrijkste mededeling deed hij echter aan het einde van de avond: De Nieuwe Snaar zal nog één keer met een show op de planken komen en houdt daarna op te bestaan. In 2012 zal de premiére zijn in België en in 2013 komen ze met de voorstelling naar Nederland. Wij hebben ter plekke besloten om deze laatste show in ieder geval óók in België te gaan zien, bijvoorbeeld in Gent. We houden de website in de gaten!

Aan het einde van deze maand is er weer een landelijke openhuizen dag van de NVM. Eigenlijk hadden wij totaal geen zin om daar nog eens aan mee te doen, maar deze kans - hoe klein die ook zal zijn - willen we ook niet laten liggen. Voor de zoveelste keer zullen wij dus weer klaar zitten op 26 maart, het huis opgeruimd en met een verwachtingsvol hart wachtend op eventuele kijkers.

Voor iedereen die ons graag wil helpen met de verkoop van ons huis: KLIK HIER en verspreid de boodschap! Dank!

Deze week op IMMUUN: Gelukkig maar
Deze week op Station Mill: Carnaval voor de deur