Boem!

Het is weer tijd voor een blog en ik begin maar meteen met het heftigste nieuws van de laatste tijd. Boem. Ik reed op een volle snelweg naar huis na een bezoek aan Nieuwegein. Ik had de drukte op de A2 net achter me en begon aan het laatste stuk: eerst de A59 en dan nog even provinciale weg en ik zou thuis zijn. Maar nog maar net op de A59 moest ik hevig in de remmen om een aanrijding van 3 auto's voor me te vermijden. Dat lukte, maar terwijl ik daarmee nog bezig was, zag ik dat de auto achter mij zeker niet op tijd zou remmen. Dat is een raar gevoel, je ziet in je achteruitkijkspiegel een rood monster met behoorlijke snelheid op je afkomen en je kunt niks doen. 'Remmen, godverdomme remmen', dat is het enige wat je kunt roepen, maar niemand die je hoort. Mijn vloeken werd dan ook overstemd door de klap van de auto die achter op me reed en net toen ik van de schrik bekomen was, werd ik opnieuw geraakt omdat de auto daarachter blijkbaar ook niet meer op tijd kon remmen en de botsing nog eens dunnetjes overdeed. Daar sta je dan, volkomen stil op de linkerbaan van de snelweg, met flinke schade en bibberende knieën. De hond en ik trilden om het hardst, maar gelukkig kwamen we ongeschonden de auto uit. Consternatie alom, veel schade en ontredderde mensen. Wonder boven wonder waren er geen gewonden!

Het circus dat na zo'n aanrijding op gang komt, is fantastisch. Iemand belt 112 (ik was het niet, want ik was nog in gevecht met mijn Bluetooth oortje dat door de botsing uit mijn oor was gevallen en dat ik eerst moest zien te vinden en uit moest zetten voordat mijn telefoon weer 'hand held' bruikbaar was), er verschijnt politie en er komen bergingswagens. De weg wordt afgezet, de kijkersfile groeit, het glas wordt weggeveegd en de politie neemt van iedereen de gegevens op. Mijn auto werd naar Den Bosch gebracht en voor Muis, de hond, en mij was er plaats in de cabine. Onderweg heb ik de verzekering gebeld en de chauffeur hielp me met het op correcte wijze doorgeven van alle gegevens (exacte tijd van de melding 16.04 uur, exacte plaats van de aanrijding hectometerpaaltje 142.7, aantal betrokken auto's 7 enz.). Op het kantoor van Logicx (het bergingsbedrijf) was er lekker sterke koffie en hebben we papieren ingevuld. De bestuurster van de auto achter me was er inmiddels ook en omdat ik enkel schade achter aan mijn auto had, hoefde ik alleen samen met haar een formulier in te vullen. Inmiddels was ik me af gaan vragen hoe ik nu zonder auto in Mill moest komen, maar ook daar was al aan gedacht. Er was een taxi voor me gebeld en ik werd keurig thuis afgeleverd door een heel aardige chauffeur. Het was me de belevenis wel!

Dit gebeurde allemaal op dinsdag en op woensdag is mijn auto naar een schadebedrijf in Cuijk gebracht. Toen die daar gearriveerd was, werd ik gebeld en kon ik een leenauto op komen halen waarvan ik gedurende de reparatieperiode gratis gebruik mag maken. Een VW Polo, 5-deurs, automaat. Wel even wennen, maar hij rijdt lekker en ik ben weer mobiel. Vandaag zou ik gebeld worden over de schade aan mijn auto, maar ik heb nog niks gehoord. Dat wordt afwachten, mijn grote angst is dat het schadebedrag boven de dagwaarde uitstijgt. Want ook al is de auto all risk verzekerd, dan wordt het toch een financiële strop voor me.

Eigenlijk had ik in deze blog willen vertellen over vrijdag de 13^e, toen wij een boottocht maakten over de Amstel van Amsterdam naar Ouderkerk aan de Amstel en daarna overnachtten in Hotel Krasnapolsky Amsterdam. Dat was in het kader van een ontmoeting met een Russische delegatie van Key Opinion Leaders op het gebied van probiotica. Het was een leuke avond met soms moeizame conversatie - Russen die Engels spreken zijn niet altijd even gemakkelijk te verstaan - maar ook heel grappige momenten. Het was ook een nuttige ontmoeting die mogelijkheden heeft geopend voor samenwerking met Russische wetenschappers.

Ook had ik willen vertellen over ons bezoek aan Kopenhagen, waar we 3 dagen waren. De eerste 2 dagen regende het voortdurend en waren we noodgedwongen veel binnen. Pretpark Tivoli hebben we alleen gezien toen we er 's avond een diner hadden in het Hans Christian Andersen Slottet en verder hebben we een kort bezoek gebracht aan het Danish Design Center. (Nu weten we ook dat de wipkip Deens design is ;-)

De derde dag was droog en dat kwam heel goed uit omdat we op onze laatste dag naar het Louisiana museum in Humlebæk wilden. Behalve een bijzondere expositie over iPad kunst (David Hockney: Me draw on my iPad) hadden we het geluk dat we nog net de laatste week van een grote Picasso tentoonstelling meemaakten. Op woensdagavond 18 mei vlogen we weer naar huis.

Gips en Gaudi

David

De laatste weken van april was een periode van afscheid nemen. We gingen naar Wageningen om een oud collega de hand te schudden en hem een fijne tijd toe te wensen na al het harde werken. We ontmoetten er een hoop bekenden van lang en minder lang geleden, de receptie had veel weg van een reünie. Helaas konden we niet blijven, want dezelfde ochtend waren we al bij een promotie in Utrecht en die avond werden we in Haarlem verwacht voor het grote feest van de jonge doctor. Een bijzondere Witte Donderdag waarop we laat thuis waren na een dag vol indrukkken.

Op Goede Vrijdag gaat de mannelijke helft van ons gezin traditiegetrouw fietsen in Zuid-Limburg, waarna we 's avonds met het hele gezin in Den Bosch gaan eten.

Zo deden we dat ook dit jaar en omdat we enkele jaren geleden zo leuk gezeten hadden bij De 5 Kamers, wilde ik daar weer een tafel reserveren. Helaas bleek het restaurant al een tijdje failliet te zijn. Maar in Den Bosch is een alternatief snel gevonden en we hadden een gezellige avond bij Ome Bernard aan de Verwersstraat. Ter plekke besloten mijn echtgenoot en ik dat we de dag daarop wel weer eens bij De Negenmannen wilden eten, het restaurant waar we tot dan toe het liefst heengingen. We genoten er van ons verrassingsmenu op Paaszaterdag, het was er erg rustig en we werden persoonlijk uitgeleide gedaan na afloop. We vonden dat heel leuk, maar zochten er toen nog niks achter. De volgende dag las ik echter op Twitter dat het de laatste avond van De Negenmannen was geweest:

En op mijn Tweet kreeg ik prompt antwoord:

Tja, tot zover dus voor ons De Negenmannen, een afscheid waar we niet blij mee zijn!

De laatste donderdag van april vertrokken we met 4 cursisten van de wekelijkse boetseerclub en docent Jos Willems naar Brussel. Als afsluiting van het seizoen - en gezien de ontwikkelingen bij Kunstencentrum De Meander misschien wel voorgoed - gingen we een kijkje nemen in de Afgietselwerkplaats van het Museum voor Kunst en Geschiedenis (voor een eerdere mislukte poging zie Boekenweek en Brussel). Het ging alle verwachtingen te boven, bijzonder indrukwekkend om daar tussen (soms meer dan) levensgrote beelden, zoals bijvoorbeeld David en Hercules, rond te lopen. Van een van de vrijwilligsters die er werkten, kregen we een rondleiding en een vaste medewerker gaf ons uitleg over de voordelen van gelatinemallen boven de moderne siliconenvariant. Dat het maken van afgietsels een bijzonder ambacht is, hadden we intussen wel gezien!

Begin mei was het tijd voor een paar heerlijke dagen Barcelona. We boften met het weer, het leek wel zomer, en we hebben heerlijk de toerist uitgehangen! Op donderdag kwamen we aan het eind van de middag aan, nog tijd genoeg om de Sagrada Familia te bezoeken. De laatste keer dat we er waren, was die nog lang niet klaar, maar nu was dat een heel ander verhaal. Het was een echte basiliek geworden, in november 2010 ingezegend door de paus, en niet meer de bouwplaats die we een paar jaar geleden bezochten. Toch is deze kerk, waarvan de eerste steen al in 1882 gelegd is, nog steeds niet af. Maar wat er nu staat, is práchtig. Vol licht en met een ongelooflijk indrukwekkende constructie is het een Gaudiaans wonder waarin je vol verbazing uren kunt rondlopen! Dat deden wij dan ook met heel veel foto's als resultaat. Tegen sluitingstijd zijn we met de metro naar Barceloneta gegaan en hebben daar in een van de vele visrestaurants heerlijk gegeten.

De volgende dag begonnen we met een ontbijt op de Rambla om vervolgens in de Barri Gòtic (het centrum van de oude stad) rond te wandelen. Na een bezoek aan de Mercat de la Santa Caterina (overdekte markthal met een bijzonder dak) zijn we naar de Passeig de Grácia gewandeld en hebben daar op een terras geluncht, met tapas natuurlijk.

's Middags zijn we met de bus naar Park Guell gegaan, een geweldige plek om te zitten - en mensen te kijken - als het mooi weer is. En dat was het! Omdat we daarna nog steeds niet genoeg hadden van Gaudi zijn we op de terugweg bij Casa Milá (La Pedrera) uitgestapt en hebben dat bijzondere gebouw nog eens goed bekeken. We sloten de dag af met een drankje op een terras aan de Passeig Grácia en aten tenslotte bij Divinus aan diezelfde mooie avenue.

De laatste ochtend waren we heel vroeg op om te gaan ontbijten in La Boqueria (voluit: Mercat de Sant Josep de la Boqueria, de grootste overdekte versmarkt van Spanje). De marktlui waren nog volop bezig met het opbouwen van hun kramen en het uitstallen van de verse producten, maar eten konden we er al goed! Patatas, tortillas, jamon iberia, zumo de naranja, heerlijk!

Hieronder mijn Barcelona album met meer dan 100 foto's van een fantastisch weekend:

Barcelona-mei_2011

Deze week op Station Mill: Er komt een voortuin!