Het valt niet mee om me aan mijn eigen afspraak te houden hier iedere 14 dagen wat te melden. Alweer 7 weken geleden verscheen hier mijn laatste blog, het lijkt 7 dagen.
Dagen die vol zaten met werk en Middelburgse belevenissen.
De belangrijkste was onze eerste Koninginnedag hier, compleet met echt Zeeuws ringrijden. Alhoewel het in de dagen ervoor niet zo'n bijster mooi weer was, deed de oranjezon op 30 april geweldig haar best en was het een stralende dag. Op de Markt waren er kinderspelen en het Abdijplein werd beheerst door echte Zeeuwse trekpaarden en hun berijders.
Hieronder enkele belangrijke 'spelregels' van deze Zeeuwse volkssport:
De ringrijder zit op een ongezadeld paard dat hij/zij in galop de baan instuurt. De baan is een met zand bestrooide 36 meter lange renbaan van 1 meter breed. De beurt van een ringrijder die met zijn paard in draf rijdt wordt ongeldig verklaard. In de hand heeft hij/zij een lans waarmee een ring moet worden gestoken die in een ijzeren bus (bus met ring van 38 millimeter, op een hoogte van 2 meter 20) halverwege boven de baan hangt.
Het paard moet versierd zijn. De deelnemer moet geheel witte kleding dragen. Hier overheen wordt over de rechter schouder een oranje sjerp gedragen. De koploper in het klassement, hij of zij die de meeste ringen steekt, krijgt een groene sjerp over de linker schouder.
Je mag met wedstrijden meedoen vanaf het jaar waarin je twaalf wordt.
Wordt er gestreden om een prijs en blijven de ringrijders raak steken, dan wordt de ring verkleind. Dat gebeurt steeds met zes millimeter naar 32, 26, 20, 14 en tenslotte 10 millimeter. Net zo lang tot er slechts één ringrijder overblijft die de ring weet te steken.
Als een ring gestoken is moet deze worden afgegeven aan de zogenaamde ringloper, met de lans achterover geheven. Bij een officiële wedstrijd zijn er 30 beurten om een ring te steken.
Behalve met het wonen in Middelburg was ik de afgelopen weken ook erg druk met de reünie van De Luistervink, de voormalige basisschool in Nieuwegein waar ik een aantal jaren heb gewerkt en waar onze kinderen alle 3 op school hebben gezeten. Min of meer bij toeval (of eigenlijk gewoon via Facebook) raakte ik betrokken bij de organisatie en van het een kwam het ander. Op 3 mei waren er 89 oudleerlingen, leerkrachten en enthousiaste ouders op school aanwezig en hebben we met ons allen naar hartelust herinneringen opgehaald. Zoals het hoort op een geslaagde reünie. Er gaat toch niks boven elkaar in levende lijve ontmoeten, ook al is een Facebook pagina ontzettend leuk om naar zo'n bijeenkomst toe te leven.
