 |
| Eerste indruk van het hotel was heel goed |
Wij waren dit weekend in Lille. Enkele jaren geleden raakten wij hopeloos de weg kwijt in deze stad en daarom wilden we altijd nog een keer terug om dat goed te maken. Nou wilde het toeval dat er een paar weken geleden een aanbieding van Travelbird.nl bij mijn e-mails zat die erg interessant leek: een verblijf van 2 nachten in een Best Westernhotel aan de rand van het centrum, inclusief ontbijt voor 2 personen, een driegangendiner, een fles wijn, drankjes in de minibar en met gratis gebruikmaking van spa en sauna voor een prijs ruim onder de € 200. Te mooi om waar te zijn eigenlijk en dat was het ook.
Op onze boekingsbevestiging stond dat we in konden checken vanaf 12.00 uur en omdat we graag al in Lille wilden lunchen, waren wij op tijd bij het hotel. Daar werden we ontvangen door een nerveuze receptioniste die alleen maar telkens herhaalde dat het een vergissing was - in het Frans uiteraard: 'C'est une erreur...'. Het duurde even voordat wij doorhadden dat de vergissing te maken had met de inchecktijd, die bleek niet 12.00 uur maar 14.00 uur te zijn. Wij wilden echter onze spullen kwijt en ons even opfrissen en vroegen daarom of er niet toch al een kamer vrij was. Dat was zo, maar omdat de receptioniste alleen maar Frans sprak en dat voor ons soms te snel ging, ontstond er al meteen een soort meningsverschil. Op onze vraag of ze ook Engels sprak (Best Westernhotel!), antwoordde ze in inderdaad zeer gebrekkig Engels dat dat heel weinig was. Gelukkig stonden er ook Belgen aan de balie die de spraakverwarring konden oplossen.
Eenmaal op kamer 210 aangekomen, bleek die klein, maar op het eerste oog heel schoon en het dubbele bed was prima. Ook het sanitair zag er goed uit, een goede badkamer met regendouche, eigen toilet en wastafelmeubel. In de minibar zat slechts één flesje water en niet de beloofde frisdranken, maar alla. We waren tevreden en gingen de stad in.
Omdat we recht hadden op een driegangendiner, werden we om 19.00 uur in het restaurant van het hotel verwacht en tot die tijd hadden we nog ruim 6 uren stuk te slaan. We begonnen te voet, namen de hond mee en gingen op zoek naar een leuk terras voor de lunch. De afstand van het hotel naar het centrum is behoorlijk, met onze hond van 15 jaar liepen we er zeker 40 minuten op. Van de armoedige buurt waarin het hotel lag, liepen we via het stadspark Jean-Baptiste Lebas naar de overweldigende Place de la République (met aan de ene kant het enorme Palais des Beaux-Arts de Lille en aan de andere kant het begin van het voetgangers- en winkelgebied) door steeds mooiere straten naar de stad. Lille heeft een prachtig centraal plein: le Grand Place met daaraan het bekendste gebouw la Vieille Bourse (De Oude Beurs uit 1653). Die bestaat uit 24 identieke huizen die rond een binnengalerij zijn gebouwd. Op het binnenplein is continu een antieke boekenmarkt en je kunt er schaak spelen.
Als je verder loopt, kom je in Vieux Lille met kleurige huizen, mooie gevels en allerlei leuke winkeltjes. Lille is een prettige stad.
Maar daar gaat dit stukje dan ook niet over. De kwestie waar ik het over wil hebben, heeft met het hotel te maken. Over de service die er niet was. Over de aanbieding die meer een aanfluiting was.
Wij waren op tijd terug in het hotel voor het ons beloofde driegangendiner. De eetzaal was klein, de spullen voor het ontbijt van de volgende ochtend stonden al klaar en de televisie met daarop het nieuws en het weer nam een prominente plaats in. Er was 'plaats' voor 20 personen, maar de tafels stonden zo gerangschikt dat je met minstens 4 personen aan tafel zat. Toen wij binnenkwamen, zaten er al 6 mensen te eten en konden wij nog kiezen waar we wilden gaan zitten. We kregen de keuze uit 2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten, 2 desserts en rode of witte wijn. Ons voorgerecht (foie gras) werd al snel gebracht, maar de beloofde fles wijn liet op zich wachten. Als hoofdgerecht hadden we lam besteld, maar het duurde heel lang voordat er na het voorgerecht iets geserveerd werd.
Inmiddels waren er meer gasten en de eetzaal was vol. Wij hadden gezelschap gekregen aan onze tafel van 2 leuke vrouwen die vanuit Lille naar het nieuwe Louvre in Lens wilden en die al naar La Piscine in Roubaix (tot museum omgebouwd zwembad) waren geweest. Inmiddels hadden wij ons hoofdgerecht gekregen, de verwachte lamsbout leek meer op een uitgekookte soepbot met wat soepvlees eraan en het bord was verder opgevuld met te hard gebakken frites. Geen blaadje sla of ander groen te bekennen. Aan een andere tafel waren 4 luidruchtige Nederlanders komen zitten die dachten dat ze voorrang hadden. De 'ober' (die ook de receptie moest doen en alles in zijn eentje leek te moeten regelen) zag er hoe langer hoe nerveuzer uit, tot hij kwam vertellen dat er 'iets' gebeurd was in de keuken en dat de kok én zijn assistent wegens omstandigheden waren vertrokken. Hij begon zijn verhaal in het Engels met de boodschap dat er toch niemand fatsoenlijk Frans sprak en dat hij ons daarom te woord stond in het Engels. Mijn Belgische buurvrouw, die uitstekend Frans sprak, viel bijna van haar stoel. De strekking van zijn verhaal was dat er geen hoofdgerechten meer kwamen en dat de mensen die dat nog niet hadden gekregen, genoegen moesten nemen met hun voorgerecht en dessert of ergens anders moesten gaan eten. Mijn buurvrouw sprak hem daarop in het Frans aan dat ze dan misschien een bord frites met mayonaise zou kunnen krijgen en tegen mij zei ze er in het Nederlands achteraan: "Ik ben al lang blij dat ik dat soepvlees dat jullie hebben niet hoef te eten". Het leek een complete chaos te worden - 8 van de 18 aanwezige gasten hadden nog geen hoofdgerecht, maar toen wisten we nog niet hoe het ontbijt de volgende ochtend zou verlopen.
Na een goede nachtrust in een uitstekend bed gingen wij hoopvol naar beneden voor ons ontbijt. Maar in dezelfde kleine eetzaal als de avond ervoor was natuurlijk geen plaats voor gasten uit 40 kamers. Er stonden lange rijen bij de ene koffie-automaat die natuurlijk bijgevuld moest worden, het brood was op en werd niet aangevuld, er kwam geen sap uit de sapmachines, in de fruitsalade zaten rotte appels en er was veel te weinig serviesgoed. Kortom, de chaos was nog groter dan de vorige avond. Wij konden binnen ook niet zitten en kregen een dienblad met 2 bordjes en bestek in onze handen gedrukt met de mededeling dat we maar buiten op het terras moesten gaan zitten. Daar was verder niets gedekt en bovendien was het behoorlijk fris, maar we hadden in ieder geval een tafel om aan te zitten.
Erg uitgebreid konden we niet ontbijten, want er was gewoon niets te eten.
Toen we 's middags weer op onze kamer kwamen, bleek het bed te zijn opgemaakt, maar hadden we geen schone handdoeken gekregen. Erger nog, de handdoeken die wij op de grond achter hadden gelaten, waren opgeraapt en opnieuw aan het handdoekenrek gehangen.
Als laatste wil ik jullie ons zondagsochtendontbijt niet onthouden. Blijkbaar hadden we geluk, want we konden warempel zitten én er was koffie én sap. Er was zelfs brood en op ons verzoek kwamen er nieuwe yoghurtjes. Maar van het sponsje waarmee onze tafel werd schoongemaakt voordat we konden gaan zitten, wil je niet weten waar dat allemaal al was geweest. En het weinige serviesgoed dat steeds opnieuw onder de kraan werd afgespoeld werd afgedroogd met een badhanddoek...
Van de spa en sauna hebben wij geen gebruik gemaakt, maar ik wil er ook niet aan denken hoe schoon het daar was. Van de mensen die er wel waren geweest, hoorden we dat er van alles kapot was en dat er geen badjassen waren. Aangezien deze welness-voorzieningen zich in 2 aparte houten schuurtjes achter het hotel bevonden, was dat toch het minste wat verwacht kon worden.
De Travelbird aanbieding was erg goedkoop, maar het hotel geen goede reclame hiervoor en als Best Westernhotel was het ronduit ver beneden de maat!
