Tussen de buien door...

Na een zonnige julimaand kon de zomer dus echt wel op! Augustus was en is nog steeds veel te nat, veel evenementen vallen daardoor in het water. Zo dreigde ook onze jaarlijks terugkerende Pot Luck te verrregenen. Ieder jaar nodigen wij familie en vrienden uit op een zaterdag in de buurt van 23 augustus om samen met ons lekker te eten en te drinken. Daarvoor moeten ze dan wel zelf allerlei lekkers meebrengen en zo ontstaat er een verrassende maaltijd. Om iedereen een beetje van dienst te zijn, wordt er ieder jaar een thema aan de Pot Luck gehangen. Dat maakt het ook iets eenvoudiger om een smakelijke bijdrage te verzinnen. Meestal is het thema gerelateerd aan onze vakantie(s) voorafgaand aan het feest, dit jaar kozen we daarom voor Australazië. Het menu varieerde daardoor ook van kangaroe met aardappelsalade tot Vietnamese loempia's en gebakken banaan. En nog véél meer smakelijks. De Australische wijn en echt Fosters bier smaakten er wel bij.
Maar door de aanhoudende regenbuien werden wij vorige week toch wat nerveus over onze Pot Luck. De traditie wil dat we er een buitenfeest van maken, dat doen we al 7 jaar en meestal met prima weer. Ook hebben we wel ervaring met af en toe een flinke bui, maar zo nat als dit jaar hadden we het nog niet meegemaakt. Er moesten dus voorzorgsmaatregelen getroffen worden, er moest iets geregeld worden om de weergoden te slim af te zijn. Gelukkig hadden wij eerder dit jaar al een barbecue meegemaakt in bizarre weersomstandigheden, die overleefden we dankzij een gigantische feesttent die ons lekker droog en uit de wind hield. Op ons vriendelijk verzoek of wij deze tent misschien konden lenen, kregen wij een positief antwoord. En de tent was onze redding...
Tussen de buien door hebben wij die met ons tweeën (tent van 8 bij 4 meter!) op vrijdagmiddag opgezet. Nog voor het dak er helemaal opzat, waren we al doorweekt van de regen. Op zaterdagochtend hebben we dankzij de tent alle andere spullen goed kunnen voorbereiden terwijl er een aantal plensbuien gezellig op het dak van de tent kletterden. Tijdens het feest hadden we geen spatje last van de regen en dankzij de aangebouwde kleinere partytent van onszelf konden we ook droog barbecuen. Wij zaten allemaal lekker droog en het feest kon gewoon doorgaan.
Na afloop hebben we nog dezelfde avond de zijkanten van de tent gehaald om het risico dat de tent tijdens een onweersbui door de wind omgeblazen zou worden, zo beperkt mogelijk te houden. Het dak was flink nat, dus dat konden we nog niet opvouwen en opruimen. Op zondagochtend hebben we daarom weer met ons tweeën het dak drooggemaakt met handdoeken en de tent verder helemaal afgebroken. Net voordat de volgende bui losbarstte, hadden we alles 'binnen' en konden we terugkijken op een zéér geslaagde Pot Luck. Volgend jaar hopen we toch op beter weer!
Voor al onze gasten: op de weblog van de Pot Luck staan de foto's en is de datum voor volgend jaar bekendgemaakt.

Geen gezicht 2006

Al een tijd liep ik erover na te denken. Eigenlijk zou ik weer eens iets anders met mijn haar willen en ook die oude bril was wel aan vervanging toe. Er waren 2 dingen die uiteindelijk de doorslag gaven om ook daadwerkelijk actie te ondernemen. Ten eerste hadden al een aantal mensen, waaronder opvallend veel kinderen, opmerkingen gemaakt over de dikke glazen in mijn bril. Ik ging er zelf bijna van denken dat ik wel héél slechte ogen had. Bovendien wilde ik ook graag voor de vakantie een zonnebril met ingebouwde leessterkte, dus ging ik op een goede dag toch maar eens naar de opticiën. Niks moeilijker dan een bril uitkiezen zonder glazen, want hoe die precies 'staat' zie je dus niet goed! Maar met hulp van een leuke én eerlijke verkoopster lukt zoiets altijd wel. Toen we samen tot een bevredigende keuze waren gekomen, werden mijn ogen gemeten om de juiste sterkte te bepalen en kreeg ik zelfs een oogdrukmeting. Nadat mij verzekerd werd dat de glazen in mijn nieuwe bril echt veel dunner zouden worden terwijl de sterkte wél 'dikker' was, durfde ik pas over te gaan tot het bestellen van 2 complete brillen. Tevreden over de hele procedure ging ik naar huis met de wetenschap dat ik over een week een 'ander gezicht' zou hebben. Dat was één kant van mijn nieuwe look.
Verder eigenlijk nog niks concreet van plan in die richting was ik een week of 2 later aan het sporten toen mijn begeleidster me vroeg of ik mijn haren altíjd in een staartje had. Dat was de tweede directe aanleiding om nog eens over mijn 'image' na te denken. Want al had ik nu dan een leuke nieuwe bril met echt véél dunnere glazen, toch mankeerde er nog wel wat aan. Nee, ik had niet altijd dat staartje, maar echt gelukkig met mijn lange haar was ik al lang niet meer. Het zal mijn ongedurigheid wel zijn die me ieder jaar van haardracht doet veranderen. Als ik naar foto's kijk van een jaar geleden dan heb ik daar een kort koppie en nu wordt er aan me gevraag of ik altíjd mijn haren in een staartje heb. De gedachte was er en dan kun je er bij mij donder op zeggen dat er iets gaat veranderen. Gelukkig woont de kapper zo dicht in de buurt dat ik er iedere dag langsloop en dat zorgde ervoor dat ik er al snel binnenging om een afspraak te maken. Nog diezelfde dag kon ik terecht om mijn haar te laten knippen. In plaats van vast omlijnde plannen van hoe het dan moest gaan worden, ben ik snel op internet gaan zoeken naar iets wat me wel leuk leek. Dat valt waarachtig niet mee, want mijn gezicht zat er dus niet tussen! Maar de jonge enthousiaste kapster die me onderhanden ging nemen, werd helemaal blij toen ze me het door haar voorgestelde kapsel mocht aanmeten. En óf ik nu een hele andere look heb, ik voel me weer helemaal 2006 en volgend jaar zien we wel weer!

Groeten uit de Provence

Deze week waren wij in de Provence, om precies te zijn in Faucon. Dat is een plaatsje met 380 inwoners en een eigen burgemeester. Het weekend dat wij er aankwamen, waren er de jaarlijkse 'fêtes votives' met 3 dagen lang eten, drinken en pétanque. Op zondag natuurlijk ook nog een grote marché brocante. In het plaatselijke restaurant waren alle tafels bezet, maar er werd bij ieder nieuw gezelschap wel weer ergens een tafel en een plekje tevoorschijn getoverd. Tot een uur of 10, toen was ook het eten echt op en moest er nee verkocht worden.
Wij gaan graag naar de Provence, voor het eten, de sfeer en natuurlijk het altijd geweldige weer. Overdag heerlijk warm met veel zon en 's avonds koelt het door de mistral lekker af. Door de lage luchtvochtigheid verbrand je wel heel snel, daar moet je echt voor oppassen.










Onze uitstapjes beperkten zich tot in de directe nabijheid van Faucon, zo brachten wij bijvoorbeeld een bezoek aan Vaison la Romaine.

Een plaats met veel overblijfselen van de Romeinen, waaronder een heus amphitheater.


Voor mensen die van natuurstenen keukens houden ook zeker een keer het bezoeken waard, er zijn nog resten van zo'n Romeinse keuken te vinden!





In Crestet bezochten wij het Centre International d'Art, vooral omdat bij dit kunstcentrum een beeldentuin in het bos hoort. Jammer genoeg is het centrum 'en effet des règles d'administration' helemaal gesloten en zijn er van de beelden in het bos nog maar weinig over. Van de 12 die er behoorden te staan, konden wij er maar 6 terugvinden.

De wandeling door het bos was natuurlijk wel leuk en de terugtocht met de auto over onverharde wegen deed me sterk denken aan de jaren dat we met de kinderen in de Provence waren en regelmatig 'de weg kwijt waren'. Soms was dat echt zo, maar vaak ook gebruikten we die smoes als plagerij omdat er dan op de achterbank lichte paniek uitbrak. Een beetje gezonde spanning moet kunnen tijdens de vakantie.


In plaats van alwéér naar de top van de Mont Ventoux, zijn we een paar uur wezen wandelen op de 'buurberg' de Mont Serein. Een pittig stukje, maar met prachtige uitzichten over de Baronnies en natuurlijk op de Mont Ventoux. De Mont Serein is een echte 'Franse' berg, in tegenstelling tot de Mont Ventoux komen er weinig buitenlandse wandelaars.

Natuurlijk zijn we ook weer naar onze 'eigen' cave geweest, die in Bonnieux. Enkele jaren geleden hebben we deze kleine coöperatie ontdekt en sindsdien halen we hier altijd een voorraadje wijn als we enigszins in de buurt zijn. Vanuit Bonnieux gaan er dit jaar 30 flessen mee naar Nederland; rood en rosé, lekker maar niet erg kostbaar. Bij het Domaine du Faucon Doré (op dit moment zo ongeveer onze achterbuurman) hebben we nog eens 12 flessen gekocht, waarvan er 6 gevuld zijn met echt 'gouden' wijn. Gerijpt in eiken vaten en nog jaren lang lekker. Deze laatste wijn hebben we uiteraard ook eerst geproefd, de smaak bleef nog lang plezierig hangen.

In Nyons hebben we een paar uur rondgelopen en genoten van de oude Romeinse sfeer die je daar overal tegenkomt. Het stadje is ook bekend om haar (zwarte) olijven en de olie daarvan.



















De Provencaalse markt in Carpentras was zó druk, dat we er bijna niks van gezien hebben. In ieder geval leverde onze zoektocht naar een tweetraps kurkentrekker niks op. Die hebben we toch nog weten te bemachtigen door er bij de Cave Comtadine in het buurdorp Puyméras naar te vragen. Eigenlijk niet bedoeld voor de verkoop, maar weg te geven als relatiegeschenk bij grote wijnaankopen (die wij al elders hadden gedaan!), konden we er toch eentje aanschaffen voor een heel redelijke prijs ;-)
Verder hebben wij hier heel veel gelezen, gepuzzeld (behalve aan cryptogrammen zijn we nu ook verslingerd aan Su Doku's) en geluierd, lekker gegeten (thuis en in de dorpen Faucon en Puyméras) en wandelingen in de omgeving gemaakt. Ook de meegenomen schilderspullen hebben we gebruikt, het is echter bij één doek gebleven. De mistral waaide té heftig om aan het grotere doek te durven beginnen.

Groeten uit Metz

Wij zijn een weekje weg. Vandaag neergestreken in een regenachtig Metz en morgen gaan we door naar een hopelijk zonnige Provence.
Aan de voet van de Mont Ventoux gaan wij een weekje genieten van la douce France, met een wijntje en een boekje en af en toe een wandeling. De hond is mee en we hebben zelfs schilderspullen bij ons.
Wie weet wat dat nog oplevert!
Volgende week zal ik jullie weer vanuit Metz berichten over onze vakantie.