Treinen in Spanje

Met de trein van Castelldefels naar Barcelona. Reken niet op het vertrektijdenrooster. Hier heersen Spaanse tijden. Gisteravond vertrok de trein van 21.26 uur om 21.40 uur en nu sta ik alweer 10 minuten te wachten op de trein van 13.26 uur. Nog niks te zien. O, daar komt ie. Mooi op tijd, nog geen kwartier vertraging! Plaatsje gevonden en nu moet ik naar buiten kijken, want daar was het gisteravond al te donker voor.

Inmiddels loop ik al een uur rond in Barcelona. Van de Passeig de Gracía over de Plaça de Catalunya (korte stop bij El Corte Inglès) via de Rambla naar de haven. Natuurlijk onderweg ook even La Bocqueria (enorme markthallen met veel verse groente, fruit en vis die vaak nog leeft) aangedaan. Nu zit ik hier lekker in de schaduw op een muurtje naast een bronzen beeld van Lautaro Diaz (La Parella) over het water en de boten uit te kijken. Intussen geniet ik van enorme kersen, heel groot en heel zoet.

Verder maar weer met de wandeling door Barça en dit verhaal. Na voldoende uitgerust te zijn en meer dan genoeg kersen te hebben gegeten, heb ik de stadswandeling voortgezet. Daarbij heb ik wat rondgedwaald door de smalle straatjes van de oude wijk (Barri Gótic) om tenslotte weer op de Plaça de Catalunya uit te komen. Daar ben ik opnieuw El Corte Inglès ingelopen om aan het uiteindelijke doel van mijn bezoek aan Barcelona te voldoen. Ik wilde als oefening in het Spaans een kinderboek kopen, maar kon in dit enorme warenhuis de boekenafdeling gewoon niet vinden. Wel kreeg ik nog een lekker ruikende roos aangeboden op de parfumerieafdeling, reclame van Kenzo. Gelukkig herinnerde ik me van gisteravond een boekenzaak een stukje verder op de Passeig de Gracía en daar heb ik zelfs 2 boekjes gekocht. Leuk om te oefenen.

Nu zit ik op het station op de trein terug te wachten. Ik hoop dat het gaat lukken, want er rijdt weer niks op 'mijn' schema en niet alle treinen stoppen op het station waar ik moet zijn...
Ongelooflijk, mijn trein rijdt precies op tijd. Tenminste als ik de goeie heb... Dat zal over een klein half uur blijken, want dan zou hij moeten stoppen in Castelldefels de Platja. Van daaruit loop ik dan nog een klein kwartier de berg op naar het hotel. Daar kan ik me dan even opfrissen en ben dan misschien nog net op tijd om het eerste onderdeel van het avondprogramma bij te wonen en daarna aan te schuiven bij het diner.
Normaal volg ik altijd heel trouw alle sessies, maar vandaag vond ik het wel heel erg verleidelijk om te spijbelen. Het is hier zulk prachtig weer, zeker vergeleken bij wat we in Nederland hadden en wat het daar nu ongetwijfeld ook is. Bovendien heb ik zoveel genetwerkt op alle bijeenkomsten de laatste maanden dat ik hier nu herkend en aangesproken wordt door deelnemers die ik zelf niet meteen herken. Kortom, ik voel me niet eens bezwaard op deze mooie zaterdag, ook al zit mijn echtgenoot wel braaf binnen in de congreszaal...
Morgen ben ik er ook weer bij, dan is er overigens aan het eind van de middag een 'strandprogramma' met sport en spel. Ik denk dat ik voor het 'spel' ga, ik heb zoiets gelezen van Sand Pictionary en Brainteasers. Word je in ieder geval niet zo moe van als van strandvolleybal of nog erger, voetballen.

Voor dit verhaal heb ik gebruik gemaakt van de notitie app van mijn iPhone. Steeds tussendoor wat genoteerd en toen het af was naar mezelf gemaild en op mijn blog gepost. Een geweldige uitvinding, mijn iPhone en deze app!

Deze week op Station Mill: Groeten uit Barcelona

Afwisseling genoeg

Toen ik vanochtend mijn dagelijkse sinaasappels stond uit te persen, bedacht ik hoe bijzonder deze week eigenlijk is. Wij 'doen maar', hebben bijna iedere dag wel iets speciaals en vinden dat meestal nog heel gewoon ook.

Neem nou bijvoorbeeld de laatste dinsdag toen ik naar Den Bosch ging om te lunchen met een lieve vriendin uit de Verenigde Staten, haar dochter en haar zus. Deze vriendin is me heel dierbaar, ook al zie ik haar hoogstens eenmaal per jaar. Precies een jaar geleden was dat bij haar thuis in Park City (Utah), maar omdat haar ouders in Nederland wonen, komt het vaker voor dat we elkaar hier ontmoeten. Een paar jaar geleden was ze al eens in Mill geweest en nu vonden we het leuker om elkaar ergens in een stad te ontmoeten. Zo konden we nog even winkelen op verzoek van haar dochter en hadden toch de gelegenheid om flink bij te praten. We boften enorm, want precies díe dinsdagochtend was er een uur voordat we op station 's Hertogenbosch afgesproken hadden een bommelding geweest en de treinen reden net weer op tijd toen zij vanuit Eindhoven vertrok. Ik had mijn auto in Oss geparkeerd - dat is sneller dan het centrum van Den Bosch in rijden, parkeren en naar het station lopen - en ook daar was net het treinverkeer weer op gang gekomen.

Op donderdag wachtte er alweer een leuke dag. Voor een bespreking met een collega/vriendin uit Graz (Oostenrijk) moesten we 's middags in Amsterdam zijn en werden 's avonds door een wederzijdse zakenrelatie uitgenodigd voor een etentje bij Brasserie Harkema aan de Nes. Dat was lekker, maar het hoogtepunt van de avond was het tochtje daarna! Met een open sloep voeren we door de Amsterdamse grachten naar het IJ waar we - samen met 100-en andere bootjes - tussen alle tall ships doorvoeren en zo Sail Amsterdam wel op een heel aparte manier beleefden. Onze stuurman en eigenaar van de boot loodste ons met vaste hand overal tussendoor en wij hoefden alleen maar te genieten. Geweldig.


En dan morgen nog. Onze jaarlijkse potluck belooft nu alweer een fantastische dag te worden. De weersvoorspelling is beter dan ooit en er hebben zich weer veel mensen met enthousiasme aangemeld om erbij te zijn. Wij hebben al de hele week genoten van de voorbereidingen en alle mails en telefoontjes die we kregen met vragen en leuke berichten.
Vandaag hebben we de tent opgezet; dit keer niet om ons te beschermen tegen de regen, maar het geeft toch wat meer intimiteit en bovendien creëren we zo de hoognodige schaduw. We hebben (veel) boodschappen gedaan en vast van alles klaargezet.
Morgenochtend de laatste dingen uit de berging halen en de tafels dekken, het eten en drinken klaarzetten en dan wordt het gewoon weer net zo gezellig als al die andere jaren hiervoor dat wij zo enorm genoten hebben van onze jaarlijkse traditie: Potluck@Riky's!

Deze week op Station Mill: Wil Mill een nieuw centrum?

Op stap met het openbaar vervoer

We waren het al heel lang van plan, maar deze week is het er dan toch van gekomen: een bezoek aan de Hermitage in Amsterdam. Tot half september is daar nog de tentoonstelling 'Van Matisse tot Malevich' te zien. In circa 75 schilderijen wordt een overzicht gegeven van de pioniers van de moderne schilderkunst. Matisse, Van Dongen, Picasso, Kandinsky, Malevich en andere tijdgenoten van deze bekende schilders.
Het gebouw aan de Amstel waarin de Hermitage gevestigd is, is een statig pand dat in 1681 oorspronkelijk gebouwd werd als huis voor ‘oude besjes’en heette aanvankelijk Diaconie Oude Vrouwen Huys. De naam Amstelhof kreeg het tehuis pas in 1953.
Binnen twee jaar, tussen juni 2007 en juni 2009, vond een metamorfose plaats aan de Amstel: verpleeghuis Amstelhof veranderde in een hedendaags museum, in de Hermitage Amsterdam.

Een bezoek aan Amsterdam is altijd leuk, ook al hadden we deze keer niet zoveel tijd. We waren er door een wat vertraagde treinreis al niet erg vroeg, maar nog wel op tijd om te lunchen op een terras aan het Rembrandtplein. Behalve lekker eten, kun je daar ook heerlijk mensen kijken. Er gebeurt van alles.
Na de lunch hebben we het museum 'gedaan' en zijn daarna teruggelopen richting Centraal Station. Onderweg begon het te regenen en dat was een prima excuus om ergens naar binnen te duiken voor koffie. In een echt Amsterdams café aan de Nieuwendijk werden we hartelijk ontvangen en konden we even bijkomen.
Op de terugweg zaten we weer in een overvolle trein (zie Station Mill: Mijl op Zeven) naar Eindhoven. Maar 2 vriendinnen die samen op pad zijn, hebben daar geen last van en al pratend waren we onze 'omgeving' snel vergeten.

Op donderdag ging ik alweer met de trein op stap. Of nog preciezer: met bus, trein en tram naar Nieuwegein. Daar werd ik om 7 uur 's avonds verwacht in Rotisserie De Zott voor een gezellig etentje met collegae/bekenden. De Zott is gevestigd in het pand waar vroeger De Bovenmeester zat, aan de Dorpsstraat in Vreeswijk/Nieuwegein. Het was lang geleden dat ik daar geweest was, maar eigenlijk was er nog niet veel veranderd.
Het eten was goed verzorgd en ons gezelschap heel vertrouwd. De gespreksonderwerpen waren deels voorspelbaar, vaak over ziekenhuizen en medische zaken, maar ook over wielrennen, voetballen, reizen en natuurlijk 'de kinderen'. Gelukkig gingen we 's avonds met de auto naar huis, want eerlijk gezegd lijkt het me verschrikkelijk om zo laat nog met het openbaar vervoer die hele reis weer terug te moeten maken...

Deze week op IMMUUN: Overgevoelig (deel 2)

Komkommertijd

komkommertijd(volgens Encyclo Online)
Uitspraak: kɔmˈkɔmərtɛit de -woord (mannelijk) Zelfst. Naamw. zomerperiode waarin weinig nieuws is wegens de vakantie
Gevonden op http://www.woorden.org/woord/komkommertijd

Zoals ieder jaar is de zomerperiode een rustige tijd wat het nieuws betreft. We hebben er zelfs een officieel woord voor: komkommertijd. Een uitstekend voorbeeld hiervan is deze weblog, waar vanaf juni weinig meer te melden valt dan vakantiebelevenissen. Ook op de televisie is het 'rustig', veel programma's zijn met zomerreces en het regent herhalingen.
Zo zag ik toevallig deze week een uitzending van de TV-makelaar (voor mij nieuw) waarin ik een bekend gezicht tegenkwam. Dat was vreemd, want dat gezicht behoorde toe aan iemand die veel jonger was dan de bekende die ik erin meende te herkennen. Tót er een naam in beeld kwam, die verklaarde meteen het raadsel dat in mijn hoofd ontstond. Ik keek naar de 'dóchter van', dat kon niet missen! En dat bleek inderdaad het geval te zijn, zo las ik in het antwoord dat ik terugkreeg op mijn e-mail die ik naar het bekende gezicht stuurde. De opnames waren al een jaar eerder gemaakt en uitgezonden, maar zonder de komkommertijd-herhaling had ik die toch mooi niet gezien.

Ook hier thuis is het komkommertijd, we wachten vooral op de dingen die komen gaan. Na een heerlijke vakantie hebben we nu even rust. Er is tijd om de potluck voor te bereiden die deze maand plaatsvindt (voor de liefhebbers: aan de muziekquiz wordt gewerkt) en we vullen voorzichtig de agenda met alweer op handen zijnde zakentrips. De lezingen op www.gtrijkers.nl zijn bijgewerkt en krijgen ongetwijfeld een vervolg.
Met bestemmingen als Barcelona en Milaan in de zeer nabije toekomst zitten wij de komkommertijd wel even uit!

Op de huizenmarkt is het voor ons al bijna 2 jaar komkommertijd. Daar zouden wij graag verandering in zien, dus doe ik nóg maar eens een keer een oproep via deze weblog.
TE KOOP: PRACHTIG HUIS IN MILL!!! Hoort, zegt het voort! Of kom zelf kijken! Meer informatie hierover vind je op verschillende websites (VandeVen, Funda en Station-Mill.nl). Bekijk ze allemaal om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen. Stuur de links door als je iemand denkt te kennen die geïnteresseerd is!

Deze week op IMMUUN: Guns, Germs and Steel
Op Station Mill: Huizenmarkt