Baudinard sur Verdon

Twee weken lang waren wij in Zuid Frankrijk. Nu, op de terugreis in Dijon, is er pas weer gelegenheid om iets op het internet te melden. Heerlijk rustig hadden wij het. Hierover lees je hieronder een verslag en kun je ook de foto's bekijken:

Zondag 15 juli 2007: Onze eerste dag in ons vakantiehuis is alweer voorbij. Om een uur of half 6 vanmiddag kwamen we aan, na een lange rit vanaf Beaune. Onderweg een paar keer gestopt om wat te eten en te drinken en de laatste keer om geld te pinnen voor de waarborgsom. Dat was ik in Nederland helemaal vergeten en toen ik daar achter kwam, waren we al bijna in Baudinard. Gelukkig konden we, na het gevraagd te hebben bij het Office du Tourisme, terecht bij het postkantoor van Gréoux les Bains. Eenmaal gearriveerd in Baudinard was het nog even zoeken naar de Chemin d'Artignosc, maar ook daarbij werden wij geholpen nadat we het bij de plaatselijke bistro gevraagd hadden. Het huis is overwéldigend, groot(s) en lux, met héél veel grond en een zwembad, een fitnessruimte en zelfs een kleine kudde schapen. Ook Muis vindt het hier helemaal geweldig. Ze kan hier vrij rondlopen, het hele terrein van 3 hectaren is omheind. We werden erg vriendelijk ontvangen door Madame Layet. Ze was blij verrast te merken dat we Frans spraken, volgens haar heel goed, alhoewel wij daar zelf onze bedenkingen bij hebben... Of zegt dit meer over het Franse taalniveau van de andere Nederlanders die hier komen?
Na ons voorlopig geïnstalleerd te hebben, zijn we weer teruggelopen naar het dorp (ongeveer een half uur bergop) en zijn bij de plaatselijke bistro neergestreken. Daar hebben we heerlijk gegeten, Muis heeft er heerlijk water gedronken, en hoorden we dat er morgenochtend een kleine markt is in Baudinard waar we brood kunnen kopen. De andere dagen kunnen we het voor de volgende dag bij de bistro bestellen.
De maandag zal dus voornamelijk gevuld worden met boodschappen, omdat het vandaag zondag is, konden we helemaal nergens terecht en er is dus ook echt nog niks in huis. Gelukkig konden we bij de Bistro le Chardon wél vast een fles heerlijke wijn kopen (pour l'emporter) voor slechts € 6,-. Daar zitten we nu van te genieten.
Vanaf de bistro trouwens nog een práchtige zonsondergang gefotografeerd. Onderweg naar huis stuitten we nog op een kudde geiten, oftewel de leveranciers van de heerlijkste kaasjes die je hier kunt krijgen!

Dinsdag 17-07-2007: Wat doen wij zoal tijdens onze vakantie in Zuid Frankrijk? Niet zoveel eigenlijk. Beetje lezen, beetje wandelen, beetje luieren en af en toe een boodschap. Onze voornaamste zorg iedere dag is wat en waar we zullen eten 's avonds. Om niet helemaal tonnetjerond weer terug te komen, besteden we ook nog wel een substantieel deel van de dag aan lichaamsbeweging. 's Ochtend begin ik bijvoorbeeld zelf met hardlopen op de band en daarna lekker baantjes trekken in het zwembad. Wij beschikken hier over een 'martelkamer' met een hardloopband, een roeimachine, een speedbike en een crosstrainer. Omdat ik nog geen ervaring had met een hardloopband, heb ik me daar nu volledig op gestort. Ik moet zeggen, het valt me niet tegen. Als beginneling loop ik al 500 meter in 10 minuten zonder noemenswaardig te wandelen (héél af en toe enkele stappen omdat ik mezelf dan niet bij kan houden op de band...), van Ger mag ik voorlopig mijn tempo niet opvoeren. Rustig beginnen dus. Na het hardlopen ga ik snel mijn badpak aandoen en dan is het tijd om een klein half uur heerlijk te zwemmen, helemaal alleen in een 10 x 5 meter bad. Het is zelfs overdekt, dat is in ieder geval niet omdat het anders te koud is.
Na deze lichamelijke inspanningen wordt het tijd om te gaan ontbijten, heerlijk op mijn gemakje met een boek erbij. Ger is dan inmiddels terug van het hardlopen (gewoon buiten in de vrije natuur) en heeft dan al gegeten. Daarna douchen en dan zijn we klaar om aan de nieuwe dag te beginnen.
Vandaag zijn we 's ochtends koffie wezen drinken in Aups, een aardig stadje op ongeveer 15 km van Baudinard. Daar konden we ook meteen een krant (l'Équipe voor de Tour natuurlijk) en brood kopen.
Vanmiddag hebben we vooral niks gedaan, intussen heb ik al wel mijn tweede boek hier uitgelezen. Aan het einde van de middag kregen we toch de behoefte aan wat lichaamsbeweging en zijn nog 3 kwartier in de omgeving wezen wandelen.
Morgen gaan we naar de 10^de etappe van de Tour kijken, ze komen hier redelijk dicht in de buurt.

Woensdag 18-07-2007: Vandaag étappe nummer 10, van Taillard naar Marseille. Op 93 km van de start stonden wij, bij de aanloop van een col van de 4^de categorie bij Villedieu. We hadden geluk, want er was een kopgroep die 4 minuten voorsprong had op het peloton. Voigt reed voorop en de laatste van deze groep was Juan Antonio Flecha van de Raboploeg. Vervolgens kwam het peloton met de voltallige Raboploeg voorop, ze staan allemaal keurig op de foto!
Verder kan ik nog melden dat de reclamekaravaan ons dit jaar bepaald niet heeft overgeslagen, ze bléven gooien! Het was er ook heel heet, toen we bij de auto terugkwamen gaf die een buitentemperatuur aan van 44⁰C. De auto had weliswaar uren in de zon gestaan, maar ook nadat we alweer volop aan het rijden waren, zakte de temperatuur niet onder de 40!
Rasmussen weer in het geel én nog steeds drager van de bolletjestrui, Boonen in het groen. Goed voor mijn wielerlijstje, ik sta ergens bovenaan in de Rijkers subleague!

Vrijdag 20-07-2007: We vermaken ons hier prima, eigenlijk doen we niet zo heel veel. Dat is een heel verschil met onze 'werkvakanties' in Azië. Daar proberen we zoveel mogelijk te doen in zo weinig mogelijk tijd. Hier zijn we echt alleen maar om uit te rusten. Wel met de dagelijkse portie lichaamsbeweging, maar ook dat voelt als vakantie. Vanochtend weer 1200 meter hard gelopen en 500 meter gezwommen, samen goed voor drie kwartier sporten. Daarna tevoet langs een hele steile weg omhoog geklommen naar het dorp, voor een paar foto's van het heel stille Baudinard en van het uitzicht over de omgeving. Verder nog even een lekkere koffie op het plaatselijke terras en het bestelde brood opgehaald. Daarna heerlijk bergaf weer naar huis. Vanmiddag nog even naar Aups voor de krant met nieuws over de Tour en om geld te pinnen. In de eveneens gekochte Volkskrant zagen we dat Joe Cocker op 12 oktober in Ahoy komt. Dat lijkt me nou echt fantastisch... En wie stuurde me prompt een SMS met de vraag of hij kaarten moest bestellen? Mijn broer Kees, een echte kanjer!
Daarna naar een héél kleinschalige vlooienmarkt in Artignosc sur Verdon. Niks waardevols gevonden natuurlijk.

Dinsdag 24-07-2007: Eigenlijk is er niet veel te melden, we vermaken ons nog steeds uitstekend met niksdoen. Vandaag was daarop een uitzondering, want we zijn helemaal naar Bonnieux (ongeveer 100 km) gereden om wijn in te kopen bij 'onze' Cave de Bonnieux. Dit doen we nu al voor het vierde jaar, telkens als we ook maar een beetje in de buurt zitten tijdens onze vakantie, gaan we daar onze wijnvoorraad aanvullen. We staan er inmiddels ook als vaste klant genoteerd in de computer. Op de heenweg hebben we nog koffie gedronken in Cereste, daar waren we lang geleden (1990) ooit op vakantie. Het is een klein dorpje tussen Manosque en Apt. In die laatste plaats hebben we vandaag geluncht en na het bezoek aan Bonnieux hebben we er ook nog boodschappen bij de LeClerc gedaan. Toen we naar huis reden, zagen we de hele tijd een enorme rookwolk recht voor ons. We waren al bang dat er in de buurt van Baudinard bosbrand zou zijn, maar blijkbaar was het nog verder weg. Eenmaal aangekomen in Baudinard zagen we de rook nog steeds ergens voor ons. 's Avonds kwamen er wel regelmatig vliegtuigjes over die de omgeving afspeurden naar verdachte rook/brandjes.

Donderdag 26-07-2007: Vakantie: beetje lezen, beetje wandelen, beetje luieren, beetje sporten én een beetje schilderen. Vandaag hebben we de kwast weer eens ter hand genomen en allebei een klein doekje geproduceerd. Hier vlakbij zijn wij neergestreken in een lavendelveld, Ger schilderde met waterverf en ik voor de eerste keer met olieverf. Mijn kunstwerk noemen we maar 'couleur locale', want het is een echt kleur-over-vorm-doek geworden.
Gisteren waren we ook nog naar de markt in Aups, we kochten daar heerlijk geurende Marseille-zeep (12 stukken!!) in verschillende 'smaken'. Er is zelfs zeep die naar chocolade ruikt! De hele kamer heeft dan ook sinds gisteren een heel bijzonder geurtje.
Met het hardlopen en zwemmen gaat het redelijk goed, tot nu toe heb ik er ongeveer 4 km zwemmen en 10 km hardlopen op zitten. Ik weet nu wel dat hardlopen toch echt mijn sport niet is, het zwemmen daarentegen zal ik thuis wel gaan missen. Vandaag was ook voor het eerst de overkapping van het zwembad eraf, gisteren heeft er de hele dag een 'mannetje' aan gewerkt om dat voor elkaar te krijgen. Veel lekkerder om in de buitenlucht te zwemmen, maar ik begreep dus vandaag pas dat er iets kapot was en dat de inschuifbare kunststof 'huls' niet meer helemaal open kon.

Vrijdag 27-07-2007: We hadden het op de kaart al gezien en wilden er ook in het echt rondlopen: Tavernes. Als het goed is, en wij weten zeker dat het zo is, passen er nu 2 Tavernes op ons huis en onze kat Belle. Wij wilden dus in ieder geval íets uit Tavernes voor hen meenemen. Dat viel warempel niet mee, want behalve een bakker, een groenteman, een presse/tabac en een piepklein supermarktje konden wij alleen een hele dure antiekwinkel ontdekken. Toen hebben we uiteindelijk maar een ansichtkaart van het plaatsje gekocht, dat vinden ze vast ook heel leuk.
Vanavond voor de laatste keer hier gebarbecued, morgen gaan we in het dorp eten en zondag zitten we alweer in Dijon aan tafel! Het einde van deze geweldige vakantie komt naderbij, jammer.

Zaterdag 28-07-2007: Laatste dag luieren, zwemmen, sporten, lezen, wandelen, niksdoen enz. enz. in dit prachtige landschap. We hadden iedere dag mooi weer, soms zelfs érg heet. Uit de krant en van de TV begrijpen wij dat dat niet overal het geval was in deze periode. Maar ga je in juli naar de Provence, dan kun je er bijna zeker van zijn! In deze weken kunnen wij ook echt uitrusten van de hectiek van ons gewone leven de rest van het jaar. Zien wij elkaar onder normale omstandigheden hoogstens 3 uur op een gewone doordeweekse dag, tijdens de vakantie brengen wij wakker en wel 16 uur per dag met elkaar door (Komt het daardoor dat we voor ons gevoel al wéken op vakantie zijn?). Zo komen we in ieder geval weer helemaal aan elkaar toe en maken volop plannen voor de rest van het jaar. Die zijn er genoeg, een opzetje voor de spannende avond in oktober is al klaar en voor het boek dat we ooit samen gaan schrijven, zijn er ook al voldoende ideeën. Wat we hier echter ook heel veel doen, is dromen over een leven zonder drukte en zorgen, bijvoorbeeld op een mooie plek in de Provence. Voorlopig zal dat wel bij dromen blijven, het gewone leven wacht weer. Maar tijdens zo'n vakantie wil je daar gewoon niet aan denken: volgend jaar maar weer dus.

Provence 2007

Groeten uit Beaune

Deze week enkel een woordje uit Beaune. Eigenlijk is deze weblog 2 weken wegens vakantie gesloten. Vanochtend zijn we vertrokken met bestemming Beaune, Om even na vieren kwamen we hier aan in hotel La France et Terminus tegenover het station in Beaune. Gelukkig op loopafstand van het oude centrum, waar we wat rondgekeken hebben en daarna heerlijk gegeten. Het was erg druk, maar het is dan ook 14 juillet! Morgen rijden we verder naar Baudinard sur Verdon, nog ruim 500 kilometer naar het zuiden. Daar gaan we genieten van 2 heerlijke weken Provence. Over 14 dagen in ieder geval weer nieuws, dan uit Dijon. In de tussentijd waarschijnlijk niet, maar dat merken wij én jullie vanzelf wel!

Rose Court Hotel

Zoals ik al in het vorige bericht vertelde, waren we dit weekend in Londen. Een trip die we al in november 2006 geboekt hadden, omdat we niet het risico wilden lopen dat we door de drukte van de Tour Proloog in Londen geen onderdak zouden kunnen vinden. Gróót was dan ook onze verbazing toen we op vrijdagmiddag bij aankomst in het hotel te horen kregen dat we naar een ander hotel zouden moeten. Er waren wat onduidelijke redenen, maar aangezien de hal vól met koffers en tassen lag, namen wij zelf maar aan dat er een groot gezelschap gearriveerd was dat voorrang kreeg. Maar zo gemakkelijk lieten wij ons niet afschepen! Wij hadden het Rose Court uitgezocht vanwege de ligging aan een leuk pleintje en omdat er draadloos internet aanwezig was. Dús vroegen wij meteen of het alternatieve hotel ook deze voordelen had. Het eerste in ieder geval niet, want Hotel Sofia lag aan een hele drukke weg. We waren er al langs gelopen en kenden de situatie. In november hadden we al gezien dat er in het Rose Court Hotel wireless internet was, maar de receptioniste zei van niks te weten. Toen ze op ons verzoek naar Hotel Sofia belde om te informeren hoe het daar zat, kregen we te horen dat het náást een internetcafé was. Ja, dat hadden we zelf ook al gezien. Wij stonden met 6 personen demonstratief bij de receptie en waren niet van plan weg te gaan, al helemaal niet naar London Street. Áls er al sprake zou zijn van een ander hotel, dan wilden we toch minstens in een béter hotel terechtkomen. De receptioniste kwam echter niet verder dan herhaaldelijk zeggen dat het haar erg speet, maar dat er geen andere oplossing was. Nou, wij waren ook 'very sorry' en absoluut niet bereidwillig om mee te werken. Als laatste gingen wij dus de reisagent bellen waar we de reis geboekt hadden (De Jong Intratours), maar terwijl we nog in de wacht hingen, was het probleem opeens opgelost en werden er 3 inschrijfformulieren op de balie 'gesmeten'. Erg vriendelijk ging dat allemaal niet, maar we konden wel gewoon blijven en er waren op een wonderbaarlijke manier opeens 3 kamers beschikbaar. Het halve uur extra wachttijd (sinds november 2006) dat nodig was om de kamers ook echt te krijgen, was de moeite waard geweest. En het internet? Dat werkte prima, bewijs daarvan is het vorige bericht dat ik in de lobby van het Rose Court heb gemaakt. Gelukkig konden we nu ook meteen 's avonds de Tour-uitslagen nakijken en onze 'lijstjes' verwerken voor de onderlinge tourcompetitie.
Oók zin gekregen in een verblijf in dit 'geweldige' hotel? Klik dan hier.
Kijk ook in het Londen-fotoalbum:

Londen Proloog 2007

London, it's the place to be!

In Londen moet je zijn, in ieder geval dit weekend. Wimbledon finales, Live Earth concert én de Proloog van de Tour de France 2007. Wij gingen níet naar Wimbledon, bezochten ook geen concert, maar stonden wél met onze neus voorop bij de Proloog.


Op een goede plek, met uitzicht op een groot scherm en pal aan het parcours, zagen we de renners één voor één voorbijkomen. 187 Renners in totaal, die om de minuut van start gingen en na bijna 3 minuten bij ons langs zoefden.



Af en toe ook een Nederlander, al of niet rijdend voor de Rabobank ploeg.





Maar behalve met de Tour, hebben wij ons in Londen ook nog met andere dingen vermaakt.

Zo bezochten wij het British Museum, dat een prachtige collectie uit de Griekse en Romeinse tijd bezit. We liepen over de Millennium Bridge naar Modern Tate en slenterden door Oxford Street. Op zaterdagavond werden we door de massa op Leicester Square opgenomen en aten we in China Town.



Morgen hebben we nog een hele dag voor ons voordat we weer terugvliegen, dan kunnen we ons dus ook nog als echte toeristen gedragen. En over een dag of 10 ontmoeten we alle renners van de Tour weer tijdens de 10^de etappe van de Tour in de Provence in Frankrijk.

Beekman en Beekman

Midden in Deurne, op de Markt, staat Grandcafé Beekman en Beekman. Sinds 2000 draagt de 400 jaar oude dorpsherberg De Zwaan, die ook nog enkele jaren als chinees restaurant in gebruik is geweest, die naam met ere.
De tweeling Matje en Heintje Beekman, 2 echte Peelrakkers, beleefde samen met hun vriendje Hendrik van Ham kwajongens avonturen in en rond Deurne via de boeken van Toon Kortooms. Het boek 'Beekman en Beekman' dat later werd gevolgd door 'De mannen Beekman' en 'Deze jongeman', begon als feuilleton in het 'Dagblad Oost-Brabant' waar Kortooms na de oorlog als journalist ging werken. Voor de oorlog was Kortooms kort onderwijzer in Helmond.
Terug naar de Markt in Deurne, waar het vol is van afbeeldingen en citaten uit 'Beekman en Beekman', terug naar het grandcafé. Want gróót is het en daarmee geschikt voor allerlei gelegenheden behalve een rustig etentje voor 4 personen op zaterdagavond.
Van eerdere bezoeken wist ik dat je er heel gezellig kunt lunchen, zeker bij mooi weer als je op het terras kunt zitten. Met uitzicht op de markt genieten van een 'Turfsteker' of 'De knik van Hendrik van Ham' was voor herhaling vatbaar. Ook de keren dat ik er overdag binnen heb gezeten, waren de moeite van een bezoek waard.

Maar gisteren gingen we er dus 's avonds eten en dat is een heel ander verhaal. Het eten zelf is goed, eerlijk en eenvoudig. Niet echt spannend, alhoewel ze er op de kaart nog proberen er iets van te maken (Schnitzel: Met de Duitse jagersaus, help de ober effe met tillen), wel erg veel verschillende gerechten. Moeilijk dus om een keuze te maken, zeker als er geen suggesties van het bedienend personeel komen. Misschien hingen er ergens borden met een aanbeveling van de dag, maar wij werden op een tussenverdieping 'weggezet' waar we weinig van de rest van de zaak konden zien.
Toen we eindelijk een keus gemaakt hadden, bleek het 'Konijn gestoofd in Trappisten bier en diverse ingrediënten uit de Peel' niet meer voorradig te zijn. Ons grapje dat de ober dan maar een konijn moest gaan vangen, werd niet echt enthousiast ontvangen.
Onze voorgerechten werden zonder problemen geserveerd, maar bij het wisselen van het bestek voor het hoofdgerecht ging de koeler met daarin de fles wijn om. Een enorme ravage, maar gelukkig stonden er geen tassen van ons onder en was er ook niemand van ons gezelschap doorweekt. Alleen het meisje dat dit voorval veroorzaakte, had een natte voorschoot. Gelukkig was de fles wijn al leeg...
Het duurde erg lang voordat alle nattigheid opgeruimd was, maar toen kon dan ook het hoofdgerecht komen. Helaas, 3 borden tegelijk uitserveren hoort niet tot de standaardroutine van het personeel bij Beekman en Beekman. Terwijl de ober met zijn rechterhand het eerste bord op tafel zet, hangen de borden op zijn linkerarm zodanig scheef dat de romige vissaus over het vispalet langzaam op de grond druppelt.
Enigszins lacherig vervolgden wij onze maaltijd, een nieuwe fles wijn werd pardoes zónder koeler op tafel gezet. Wij zorgden er wel voor dat er geen tijd was om de wijn warm te laten worden en plezier hadden we toch wel.
Toen wij zo ongeveer aan het dessert toe waren, werd het bij Beekman en Beekman tijd voor het grovere werk. We hadden al gezien dat de mensen die beneden zaten te eten, waren vertrokken en geleidelijk kwam er 'ander' publiek binnen. Keurige jonge mensen hoor, maar ze kwamen niet om te eten, maar om gezellig aan de bar samen te drinken en naar de (harde) muziek te luisteren. Voor ons werd het langzaamaan moeilijker om een gesprek te voeren, het leek wel of bij ieder nummer de muziek weer iets harder gezet werd. Helemaal 'gezellig' werd het toen de discoverlichting aanging, vooral omdat wij daar recht onder zaten! We besloten tóch om een dessert te nemen, maar het 'Trio Mousse' dat 2 van ons bestelden, was óók al op. Misschien toch iets minder variatie op de menukaart, maar wel wat meer voorraad van wat je aanbiedt?
Na ons kopje koffie zijn we nog even naar een ander adres aan de Markt geweest: De Potdeksel, voor mijn gevoel ook al eeuwen aanwezig in Deurne en lekker rustig om even bij te kletsen.

Deze week op Station Mill: Mokerslag voor centrumplan Mill