Beekman en Beekman

Midden in Deurne, op de Markt, staat Grandcafé Beekman en Beekman. Sinds 2000 draagt de 400 jaar oude dorpsherberg De Zwaan, die ook nog enkele jaren als chinees restaurant in gebruik is geweest, die naam met ere.
De tweeling Matje en Heintje Beekman, 2 echte Peelrakkers, beleefde samen met hun vriendje Hendrik van Ham kwajongens avonturen in en rond Deurne via de boeken van Toon Kortooms. Het boek 'Beekman en Beekman' dat later werd gevolgd door 'De mannen Beekman' en 'Deze jongeman', begon als feuilleton in het 'Dagblad Oost-Brabant' waar Kortooms na de oorlog als journalist ging werken. Voor de oorlog was Kortooms kort onderwijzer in Helmond.
Terug naar de Markt in Deurne, waar het vol is van afbeeldingen en citaten uit 'Beekman en Beekman', terug naar het grandcafé. Want gróót is het en daarmee geschikt voor allerlei gelegenheden behalve een rustig etentje voor 4 personen op zaterdagavond.
Van eerdere bezoeken wist ik dat je er heel gezellig kunt lunchen, zeker bij mooi weer als je op het terras kunt zitten. Met uitzicht op de markt genieten van een 'Turfsteker' of 'De knik van Hendrik van Ham' was voor herhaling vatbaar. Ook de keren dat ik er overdag binnen heb gezeten, waren de moeite van een bezoek waard.

Maar gisteren gingen we er dus 's avonds eten en dat is een heel ander verhaal. Het eten zelf is goed, eerlijk en eenvoudig. Niet echt spannend, alhoewel ze er op de kaart nog proberen er iets van te maken (Schnitzel: Met de Duitse jagersaus, help de ober effe met tillen), wel erg veel verschillende gerechten. Moeilijk dus om een keuze te maken, zeker als er geen suggesties van het bedienend personeel komen. Misschien hingen er ergens borden met een aanbeveling van de dag, maar wij werden op een tussenverdieping 'weggezet' waar we weinig van de rest van de zaak konden zien.
Toen we eindelijk een keus gemaakt hadden, bleek het 'Konijn gestoofd in Trappisten bier en diverse ingrediënten uit de Peel' niet meer voorradig te zijn. Ons grapje dat de ober dan maar een konijn moest gaan vangen, werd niet echt enthousiast ontvangen.
Onze voorgerechten werden zonder problemen geserveerd, maar bij het wisselen van het bestek voor het hoofdgerecht ging de koeler met daarin de fles wijn om. Een enorme ravage, maar gelukkig stonden er geen tassen van ons onder en was er ook niemand van ons gezelschap doorweekt. Alleen het meisje dat dit voorval veroorzaakte, had een natte voorschoot. Gelukkig was de fles wijn al leeg...
Het duurde erg lang voordat alle nattigheid opgeruimd was, maar toen kon dan ook het hoofdgerecht komen. Helaas, 3 borden tegelijk uitserveren hoort niet tot de standaardroutine van het personeel bij Beekman en Beekman. Terwijl de ober met zijn rechterhand het eerste bord op tafel zet, hangen de borden op zijn linkerarm zodanig scheef dat de romige vissaus over het vispalet langzaam op de grond druppelt.
Enigszins lacherig vervolgden wij onze maaltijd, een nieuwe fles wijn werd pardoes zónder koeler op tafel gezet. Wij zorgden er wel voor dat er geen tijd was om de wijn warm te laten worden en plezier hadden we toch wel.
Toen wij zo ongeveer aan het dessert toe waren, werd het bij Beekman en Beekman tijd voor het grovere werk. We hadden al gezien dat de mensen die beneden zaten te eten, waren vertrokken en geleidelijk kwam er 'ander' publiek binnen. Keurige jonge mensen hoor, maar ze kwamen niet om te eten, maar om gezellig aan de bar samen te drinken en naar de (harde) muziek te luisteren. Voor ons werd het langzaamaan moeilijker om een gesprek te voeren, het leek wel of bij ieder nummer de muziek weer iets harder gezet werd. Helemaal 'gezellig' werd het toen de discoverlichting aanging, vooral omdat wij daar recht onder zaten! We besloten tóch om een dessert te nemen, maar het 'Trio Mousse' dat 2 van ons bestelden, was óók al op. Misschien toch iets minder variatie op de menukaart, maar wel wat meer voorraad van wat je aanbiedt?
Na ons kopje koffie zijn we nog even naar een ander adres aan de Markt geweest: De Potdeksel, voor mijn gevoel ook al eeuwen aanwezig in Deurne en lekker rustig om even bij te kletsen.

Deze week op Station Mill: Mokerslag voor centrumplan Mill