Wij zijn met vakantie en doen lekker niks. Sinds vorige week woensdag verblijven wij in Frankrijk, eerst een dag in Mulhouse omdat we daar ooit zo'n leuke avond hadden. Bij hetzelfde restaurant als toentertijd hebben we weer zuurkool gegeten en van het stadje genoten. De volgende dag reden wij naar Lyon, een stad die we meestal links (of is het rechts?) laten liggen op doorreis naar het zuiden. Deze keer hadden we er 2 dagen voor uitgetrokken en dat was de moeite waard. Onze andere ervaring met Lyon was die van een 14-urig oponthoud op het Gare Part Dieu, jaren geleden toen de Franse vrachtwagenchauffeurs boos waren en wij besloten om met de autoslaaptrein naar Avignon te reizen. Het feit dat we toen niet verder kwamen dan het station, moesten we altijd nog een keer 'rechtzetten' en daar hebben we geen spijt van. Lyon is een prettige stad met veel bezienswaardigs en een leuk centrum dat heel geschikt is om te winkelen en waar veel restaurants om een bezoek vragen. We belandden er in de 'Korte Putstraat van Lyon', zoals wij het gezellige straatje vol terrassen zelf noemden, en aten er 2 avonden op rij uitstekend (respectievelijk bij 'Bleu de toi' en bij 'Les enfants terribles'). Om alle gelegenheden in de Rue Mercière die in aanmerking kwamen voor ons bezoek te beoordelen, hadden wij te weinig tijd. Maar het beviel ons daar zo goed, dat wij een tussenstop in Lyon waarschijnlijk nog wel eens overdoen.Op zaterdagochtend reden wij via de Bis verder naar het zuiden, of het druk was op de Péage kunnen wij niet vertellen. Volgens de nieuwsberichten was het 'samedi noir' en dat betekent dat het er waarschijnlijk vol files heeft gestaan. Zonder ons gelukkig.
Nog vóór de officiële aankomsttijd (16.00 uur) waren we al op de plaats van bestemming, terwijl we heel erg op ons gemak gedaan hadden. Het voordeel van over secundaire wegen rijden, is dat je bij alles wat 'leuk' lijkt even kunt stoppen om dat zelf te beoordelen. Lunchen hoeft niet op een grote parkeerplaats, maar op een leuk terras onderweg en je rijdt door dorpjes waarvan je het bestaan niet eens vermoedde. Vooral dat laatste is voor ons ieder jaar weer iets bijzonders, na zoveel jaren op vakantie in Frankrijk ontdekken wij nog steeds nieuwe dingen. Onze vakanties spelen zich weliswaar ieder jaar in het zuidoosten van dit prachtige land af, maar nóóit meer dan eenmaal in hetzelfde huis, laat staan in dezelfde plaats. En er blijkt nog genoeg te ontdekken!
Het huis waar we dit jaar zijn neergestreken, voldoet helemaal aan onze verwachtingen. Compleet ingericht, met allerlei originele potten en pannen en prachtig Provençaals serviesgoed. Buiten genieten wij van een grote tuin die zo goed afgesloten is dat Muis, onze hond, absoluut niet kan ontsnappen. Verder is er een zwembad van 4x8 waarin wij eindeloos ronddobberen.
's Ochtends beginnen wij onze dag sportief, mijn echtgenoot gaat zo'n anderhalf uur fietsen en ik zwem 'mijn baantjes'. Dat begon met 50 op zondag en is opgelopen tot 100 baantjes per dag. Daar doe ik nog geen half uur over, maar het gevoel van 'goed-bezig-zijn' wordt er geheel mee gevoed. Voor de rest van de dag doen wij het bijzonder rustig aan: ieder op ons eigen luchtbed in het zwembad drijven, genieten van het heerlijke weer, veel lezen, veel niksen en af en toe een boodschap. Pujaut is een dorp waarin dat niksdoen erg gemakkelijk gaat. Meer dan 2 bakkers en een 'Presse Tabac' is er niet. Zelfs de marché de jeudi konden wij gisteren - op donderdag - niet vinden! Op het daarvoor bestemde terrein stonden alleen maar auto's geparkeerd en van marktkramen was geen sprake. Komend weekend is er wel 'feest', een onderdeel hiervan is een stierengevecht waarvoor ze de arena nu aan het opbouwen zijn. Wij zullen er niet bij aanwezig zijn..
Héél af en toe maken we een uitstapje, zoals bijvoorbeeld gisteren naar de Pont du Gard en begin van de week naar Orange. Op het programma staan zeker nog Nîmes en het festival van Avignon natuurlijk. Verder maken we ons vooral niet te druk, slapen veel (soms wel twee keer zoveel uur als tijdens onze veelvuldige zakenreizen van de laatste tijd) en rusten dus flink uit. Voor het eerst in enkele jaren zijn we weer met ons tweeën op vakantie en dat bevalt heel goed. Al gebiedt de eerlijkheid wel erbij te vermelden dat ik de gezellige drukte van veel mensen aan tafel ontzéttend mis. 's Avonds zitten wij samen in onze buitenkeuken en gooien wat kleins op de barbecue. Beetje sla en brood erbij en natuurlijk lekkere rosé. Die van Tavel blijkt ook nog eens de beste, eerste (premièr) van Frankrijk te zijn. Pujaut ligt midden in dat wijngebied, komende week is hier ter plaatse een proeverij waar we heen willen.
Wij genieten nog even verder en lezen af en toe stiekem op internet (ook dat hebben we hier in huis!) over het noodweer dat Nederland de afgelopen week beheerste. En over de kabinetsformatie die nu toch wel heel serieus richting Paarsplus gaat. En natuurlijk mailen we af en toe met het thuisfront van familie en vrienden. Dat blijft, ook op vakantie, altijd gezellig.
Van alle foto's die ik inmiddels gemaakt heb, zal de komende tijd weer een album op internet verschijnen. Maar daar ben ik nog wel even mee bezig. Rustig aan daarmee, het moet niet teveel op werken gaan lijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten