Boekenweek en Brussel

Temidden van belastingpapieren en ander werk op mijn bureau moet ik maar weer eens aan mijn blog beginnen. Het is prachtig weer buiten, maar daar heb ik vanmiddag al volop van genoten. We zijn met de hond een flink stuk wezen lopen, door het bos en langs het water. Als je in Mill woont, ben je in 5 minuten het dorp uit en loop je zo de natuur in. Mijn echtgenoot had er al een prestatieloop van 10 km in Venlo opzitten, maar voelde zich nog fit genoeg voor deze wandeling. Het was heerlijk.

Maar de plicht riep, de belasting wil aan het einde van de week van ons allebei een aangifte binnen hebben. En voor het eerst moeten we naast de inkomstenbelasting over afgelopen jaar ook allebei de aangifte omzetbelasting over het eerste kwartaal van 2011 indienen. Sinds enkele weken ben ik niet meer de enige zelfstandige ondernemer op dit adres, de papierwinkel wordt er bepaald niet minder van.

Mijn belofte om iedere 10 dagen voor een nieuwe bijdrage op dit blog te zorgen, was te hoog gegrepen. Dat werden er deze keer bijna 20, maar het leken er veel minder. De tijd was goed gevuld met een mooie afwisseling van werk en plezier.

Op 11 maart, net voor de start van de Boekenweek woonden wij weer de literaire manifestatie in Den Bosch bij. Net als vorig jaar was deze avond georganiseerd door de stichting De Brabantse Lezer (m/v), een samenwerking van Boekhandel Selexyz Adr. Heinen, Theater aan de Parade en de Bieb. Het gehalte aan middelbare dames bibliothecaressen was dan ook erg hoog, maar hoog boven in de loge hadden we daar weinig last van. We hadden een prachtig uitzicht op de gasten van de avond:

• De Vlaming Bart Moeyaart, hij schrijft zowel voor kinderen als volwassenen en las gedeeltes uit eigen werk voor.
• Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr, die o.a. zijn gedicht 'Mijn nieuwe vaderland' (over het kabinet Rutte, de volledige tekst staat onder deze blog) voordroeg
• Annejet van der Zijl die op dit moment vooral bekend is door verfilming van haar boek Sonny Boy, maar ook de biografie Bernard heeft geschreven. Uit haar eerste boek 'Jagtlust' - waarin Remco Campert voorkomt en dat op dit moment door Maria Goos bewerkt wordt tot scenario voor een nieuwe speelfilm - las ze gedeeltes voor.
• En de hoofdgast van de avond: Remco Campert! Een klein mannetje, maar een groot schrijver. Hij las gedeeltes voor uit zijn bekende boek 'Het leven is vurrukkulluk' (1961) en een aantal van zijn columns, waarin hij - zoals hij zelf zegt - graag afdwaalt.

De avond werd aan elkaar gepraat door Rick de Leeuw, die ook gedeeltelijk verantwoordelijk was voor de keuze van de gasten. Bedankt Rick!

Vorig weekend waren we in Brussel. In het kader van 'ons' project over gezondheidsclaims met betrekking tot probiotica hadden we daar op vrijdagmiddag een afspraak met iemand van ERNA (op de website www.erna.org:The European Responsible Nutrition Alliance (ERNA) was formed to work towards a common European approach to food supplements that reflects the interests of both the consumers and the industry.)
En omdat we daar toen toch waren, zijn we de rest van het weekend in deze stad gebleven. Het plan was om op zaterdagmiddag naar de gipswerkplaats van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in het Jubelpark te gaan (afgietselwerkplaats noemen ze dat in België), maar die was helaas op zaterdag en zondag gesloten.

Deze afgietselwerkplaats bezit een verzameling van bijna vierduizend gietvormen die volgens oude methoden worden gebruikt. De gietvormen, soms meer dan honderd jaar oud, zijn gemaakt op authentieke stukken uit de hele wereld. Ze bieden een overzicht van de kunst, van de prehistorie tot de 18de eeuw. Kleine afgietsels kunnen ter plaatse gekocht worden, maar men kan ook hoofden, bustes, beelden, reliëfs enz. kiezen en bestellen in de werkplaats.(bron: www.kmkg-mrah.be).

We zijn nog wel in het museum zelf geweest, maar niet te lang omdat het zulk prachtig weer was. Met de metro waren we snel weer terug in het centrum waar een heleboel terrassen in de zon op ons wachtten. 's Ochtends hadden we al onze gebruikelijke Belgische boodschappen gedaan. Bij ieder bezoek aan onze zuiderburen slaan wij een voorraad chocolade (veel variaties van Côte d'Or), speciale koekjes (van Jules De Strooper) en hele lekkere kersenjam in. Bij herenkledingzaak Celio is mijn echtgenoot vaste klant en in een stad als Brussel is natuurlijk ook een Nespresso boetiek waar de cupjes 'offline' verkocht worden.

Aan het einde van de zondagochtend vertrokken we weer richting Nederland, met een omweg over Lier waar we - heerlijk buiten - geluncht hebben.

Dit weekend was het weer Openhuizendag van de NVM, maar daar valt wat ons betreft niet veel over te vertellen. Er kwamen helemaal géén belangstellenden en dat is bijzonder frustrerend als je van 11 tot 3 zit te wachten op bezoek. Volgens de makelaar waren wij geen uitozndering en later hoorde ik ook op de radio dat er bij een kwart van de deelnemende huizen helemaal niemand op was komen dagen. Wij zijn wel klaar met het verschijnsel 'Openhuizendag', maar hopen natuurlijk wel dat ons huis ooit verkocht wordt. We wachten - nog steeds - af.

Mijn nieuwe vaderland (Ramsey Nasr)


Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor 't lieve vaderland
de blanke natiestaat.


Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.

Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij 't rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.

Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.


Deze week op Station Mill: Open Huis, maar de deur bleef dicht