In februari 2005 zijn wij verhuisd naar een huis uit 1894. Een statig huis. Een huis met veel kamers en erg veel deuren. Een huis ook met mogelijkheden, als je ze ziet tenminste. Er kwamen veel mensen "kijken" naar ons huis. Veel mensen zagen die mogelijkheden ook. Wij wonen in een huis waarin je behalve wonen nog veel meer kunt doen. Een huis met veel kamers en erg veel deuren doet denken aan komische kluchten. Het Theater van de Lach van John Lanting zou er goed in passen.
Maar een huis met veel kamers en erg veel deuren is ook heel geschikt voor een heerlijke whodidit. Dat kregen wij meer dan eens te horen. Wij wonen in een echt Cluedohuis.
Met dit idee zijn wij eens flink aan de slag gegaan. Het duurde een paar weken en kostte veel denkwerk. Maar het was leuk om een whodidit te bedenken. Nog leuker was het om het zo moeilijk mogelijk te maken. De genodigden werden zorgvuldig geselecteerd. Nog zorgvuldiger werden de groepen gevormd om het raadsel op te lossen.
In oktober 2005 vormde ons huis het decor van de "Moord in Mill". Overal waren aanwijzingen verstopt. In 6 groepen gingen de speurders ons huis te lijf. Aanwijzingen werden gevonden, ook aanwijzingen waarvan wij het bestaan nooit vermoed hadden. Veel aanwijzingen werden helemaal niet gevonden. Het leek een beetje op John Lanting's Theater van de Lach. Maar dan veel serieuzer. Het was een geslaagde Cluedo-avond. Met slechts één groep die de whodidit correct oploste. Gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten