Dit weekend waren wij in het uiterste zuiden van ons land, namelijk in Vaals dat bij iedereen bekend is van het Drielandenpunt. Van die bezienswaardigheid hebben wij niks gezien, wel van de mooie omgeving in het zo on-Nederlandse landschap. Voor de boodschappen reden wij naar België, want de kwaliteit van de supermarkten aldaar is van een grote hoogte. Ze hebben er specialiteiten en delicatessen die getuigen van de goede smaak van onze zuiderburen. Wij vonden er allerlei lekkers in Kelmis (La Calamine), een stadje in een gebied in België waar ze een onverstaanbaar taaltje spreken dat nog het meeste weg heeft van Luxemburgs. Echt verstaan doe je het dus gewoon níet! Daar konden wij met ons Vakantiefrans niet veel bereiken, maar ook ons Hoogduits maakte geen indruk.
Tot onze grote verbazing troffen wij echter tot driemaal toe welwillende Belgen (want waren het nu Vlamingen of Walen???) die ons in een prachtig gevormd Nederlands te woord stonden. Waar vind je dat nog in dit taal-versnipperde land?
In Brussel zou iedereen tweetalig moeten zijn en is het officieel zo dat je er overal met Nederlands terecht kunt. Meermalen hebben wij meegemaakt dat dat een fabeltje blijkt te zijn. Uitzonderlijk is het dan om in een klein mijnstadje opeens zo taalvriendelijk ontvangen te worden!
En wat kochten wij allemaal bij de SuperGB? Véél vlees voor een grote barbecue, lékkere sauzen die daarbij horen, héérlijk bier, salades met echte stukken zalm en haring, natúúrlijk bonbonbloc-variëteiten die we hier niet kunnen krijgen, lekkere kaasjes, gróte verse gamba's etc. etc.
De verleiding om veel meer te kopen dan goed voor je is, blijkt voor ons in Belgische supermarkten altijd te groot. Het wordt weer afkicken de komende tijd, na twee weekenden Belgisch genot moeten we heel erg hard gaan werken aan ons gezonde-dieet-plan zodat ons gewicht langzaam maar zeker naar ons streefgetal zakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten