Wat ons opviel in Antwerpen

Al vaak zijn wij een weekend in Antwerpen geweest en altijd vinden wij er onze draai. We gaan vooral om er leuk te winkelen, lekker te eten en om er te genieten van alle mensen die wij bij voorkeur vanaf een terras observeren. Dit weekend was het stralend weer, dus vooral dat laatste gaf veel vertier. Er loopt van alles rond in Antwerpen en wij vinden het een beetje een sport om te raden waarvan de mensen afkomstig zijn. Een vluchtige voorbijganger is moeilijk te duiden, maar pratende mensen in langzaam voorbijslenterende groepen worden al een stuk gemakkelijker. Het mooie aan dit raadspelletje is om te proberen het al 'te zien' voordat het gepsroken woord duidelijk maakt of de vermoedens kloppen. Door onze jarenlange ervaring - niet alleen in Antwerpen - hebben wij het vaak bij het rechte eind.
Het gemakkelijkst zijn de Nederlanders, misschien omdat we hun taal al bij het eerste woord herkennen, maar meer nog door hun luidruchtigheid en slechte manier van kleden. Mannen van middelbare leeftijd met overhangende buiken die in sportshirtjes met Beckham op hun rug rondlopen... Alhoewel deze omschrijving ook heel goed opgaat voor sommige Engelsmannen, tót ze hun mond opendoen. Nederlanders gillen nogal tegen elkaar, ook als daar geen aanleiding voor is. Ook in restaurants vinden wij het een leuk spelletje om te raden waar onze medegasten vandaan komen. Amerikanen kun je daar bijvoorbeeld meteen herkennen door hun gestuntel met mes en vork, áls ze het al proberen. Hun karkateristieke houding van vork in de rechterhand en linkerhand op de knieën verraadt hen onmiddellijk.
Het beste zijn mensen te herkennen aan hun kleding en schoenen, wij hebben gemerkt dat daarin de nationaliteit vaak duidelijk aanwezig is. Ik zou er niet echt harde kenmerken voor willen aangeven, maar het gaat meer om het gevoel dat je bij bepaalde combinaties krijgt.

Maar behalve mensen kijken en lekker eten, proberen wij ook altijd wat cultuur te consumeren als wij in Antwerpen zijn. De stad is rijk aan allerlei prachtige gebouwen en er is altijd wel ergens iets te doen of te zien. Zo bezochten wij deze keer de Carolus Borromeuskerk op het Hendrik Conscienceplein. Dit gebouw hadden we al eerder van buiten bewonderd, maar we waren er nog nooit binnen geweest. Het is een prachtig bewaarde kerk uit de tijd van Rubens, die er ook duidelijk zijn sporen in heeft nagelaten.

De kerk wordt veel gebruikt voor exposities en muziekuitvoeringen en wordt daarom ook wel de kunsttempel genoemd. Maar het meest opvallende wat ik er gezien heb, is van héél andere aard: In de stad van Filip de Winter (ja helaas, ook dát is Antwerpen) hebben ze ónze Rita al binnengehaald.







Zie bijgaand bordje dat ik er fotografeerde in een van de mooiste gebouwen van deze toch wel heel bijzondere stad!