Ondanks het tegenvallende aantal aanwezigen, hebben wij weer een geslaagde potluck achter de rug. Ons gezelschap bleef steken bij 21 mensen, terwijl er dat 50 hadden kunnen zijn als iedereen gehoor had gegeven aan de uitnodiging. Dat laatste is zeldzaam, een datum prikken dat iedereen kan (en wil) is niet gemakkelijk, maar 'normaal' vieren wij de potluck toch met 30 tot 35 mensen. Misschien lag het aan de verschoven datum, voor een aantal afwezigen was dat in ieder geval de reden dat ze er jammer genoeg niet bij konden zijn. Volgend jaar hopelijk weer gewoon in de 2de helft van augustus, op de zaterdag vóór 23-08. Dat zal dan op de 21ste worden en met een beetje geluk niet meer in Mill. Dat hoopten we vorig jaar ook al, maar dan zal er eerst een koper voor ons huis moeten komen! Toch waren er gisteren al gasten die 'Tot volgend jaar in Den Bosch' riepen bij het afscheid. Het zou fijn zijn als ze gelijk krijgen.
Dat we de potluck volgend jaar weer zullen vieren is een vaststaand feit, we kunnen niet meer zonder. Het is zo heerlijk om mensen die elkaar door het jaar heen nooit zien, gezellig met elkaar te zien kletsen onder het genot van heerlijke hapjes die iedereen altijd enthousiast meebrengt. Er wordt naar uitgekeken - en niet alleen door ons.
Dit jaar was het niet anders, de gesprekken van vorige keren werden vervolgd alsof er geen jaar tussen zat. Verhalen over vroeger passeerden de revue, er is altijd wel iemand die nog precíes weet hoe het allemaal was. Maar ook diepe gesprekken over de huizenmarkt, de afnemende tolerantie in Nederland, het belang van familie, werken in de zorg en andere onderwerpen werden niet geschuwd.
En dan hadden we natuurlijk weer een muziekquiz, iets anders van opzet dan andere jaren maar daardoor niet minder moeilijk. Alhoewel er nu keuzemogelijkheden op het prikbord hingen, bleek het niet eenvoudig om de maximale 18 goede antwoorden te geven. De hoogste score was 15, behaald door meerdere deelnemers. Daarin was voorzien, want er waren 2 finalevragen. De eerste vroeg naar het telefoonnummer van Will Tura (wie het weet mag op deze blog reageren), maar dat was te gemakkelijk. De uiteindelijke vraag naar het telefoonnummer van Wilson Picket (ook hier geldt: wie het weet...) bracht de beslissing. Thomas ging met de felbegeerde Potluck-CD 2009 naar huis!
En wat aten we? Het thema dit jaar was 'Onderweg', dat mocht zo breed mogelijk geïnterpreteerd worden. Dat betekende dat er weer heel veel variatie was in gerechten. Salades, sandwiches, kippenbouten, muffins, fruit, quiche, paté, saté, chocolademousse en andere hapjes. Met een lekker glaasje wijn erbij of een Belgisch biertje. We kwamen niks tekort.
En nu is de tent alweer afgebroken, de berging ziet er weer uit als berging en in de koelkast staan nog wat overblijfsels die wij vanavond nog opeten. Het feest is weer voorbij, mijn verjaardag echt over. Zo worden we oud, 56 was het dit jaar, maar ik hoop nog veel potlucks te mogen vieren.
Deze week op IMMUUN: Meer met minder
Op Station Mill: Nog meer dialect?
Dat we de potluck volgend jaar weer zullen vieren is een vaststaand feit, we kunnen niet meer zonder. Het is zo heerlijk om mensen die elkaar door het jaar heen nooit zien, gezellig met elkaar te zien kletsen onder het genot van heerlijke hapjes die iedereen altijd enthousiast meebrengt. Er wordt naar uitgekeken - en niet alleen door ons.
Dit jaar was het niet anders, de gesprekken van vorige keren werden vervolgd alsof er geen jaar tussen zat. Verhalen over vroeger passeerden de revue, er is altijd wel iemand die nog precíes weet hoe het allemaal was. Maar ook diepe gesprekken over de huizenmarkt, de afnemende tolerantie in Nederland, het belang van familie, werken in de zorg en andere onderwerpen werden niet geschuwd.
En dan hadden we natuurlijk weer een muziekquiz, iets anders van opzet dan andere jaren maar daardoor niet minder moeilijk. Alhoewel er nu keuzemogelijkheden op het prikbord hingen, bleek het niet eenvoudig om de maximale 18 goede antwoorden te geven. De hoogste score was 15, behaald door meerdere deelnemers. Daarin was voorzien, want er waren 2 finalevragen. De eerste vroeg naar het telefoonnummer van Will Tura (wie het weet mag op deze blog reageren), maar dat was te gemakkelijk. De uiteindelijke vraag naar het telefoonnummer van Wilson Picket (ook hier geldt: wie het weet...) bracht de beslissing. Thomas ging met de felbegeerde Potluck-CD 2009 naar huis!
En wat aten we? Het thema dit jaar was 'Onderweg', dat mocht zo breed mogelijk geïnterpreteerd worden. Dat betekende dat er weer heel veel variatie was in gerechten. Salades, sandwiches, kippenbouten, muffins, fruit, quiche, paté, saté, chocolademousse en andere hapjes. Met een lekker glaasje wijn erbij of een Belgisch biertje. We kwamen niks tekort.
En nu is de tent alweer afgebroken, de berging ziet er weer uit als berging en in de koelkast staan nog wat overblijfsels die wij vanavond nog opeten. Het feest is weer voorbij, mijn verjaardag echt over. Zo worden we oud, 56 was het dit jaar, maar ik hoop nog veel potlucks te mogen vieren.
Deze week op IMMUUN: Meer met minder
Op Station Mill: Nog meer dialect?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten