woensdag 23 februari 2011

Verjaardagen en tradities

Er was eens een tijd dat het me lukte om iedere week een verse blog te schrijven. Ik weet niet waar ik de tijd vandaan haalde. Wat ik wel weet, is dat me dat nu niet meer lukt. In 2011 zit ik meer in de buurt van eens in de 10 dagen: 9 januari - 21 januari - 2 februari - 13 februari en vandaag 23 februari. Ik zal proberen dat ritme in ieder geval vol te houden.
In de afgelopen 10 dagen is ook weer meer gebeurd dan er eigenlijk in past.
Het begon met een etentje bij ons thuis in Mill voor een bijna-promovendus met zijn vrouw en deze periode werd afgesloten met zijn promotie in Utrecht en een heerlijk diner voor veel meer mensen dan 4 in Restaurant Hemingway aan het Janskerkhof.
Daartussenin was er plezier en verdriet, er waren verjaardagen te vieren en ik woonde een crematie bij. Voor werk reisde ik naar Amsterdam en thuis achter de computer volgde ik een webinar over de commerciële mogelijkheden van Facebook. We hadden onze traditionele rikavond (voor de 2de keer dit jaar en volgend jaar weer, dat heet toch traditie?!) met lieve vrienden en we proefden wijn en leerden die systematisch te beoordelen. En niet onbelangrijk: mijn pogingen om een hulp in de huishouding te vinden, werden eindelijk beloond! Maar laat ik bij het begin beginnen.

Op zondag 13 februari verwelkomden wij Marcel en Annet ter ere van de op handen zijnde promotie van Marcel. Hoe ouder wij worden, hoe meer wij van tradities houden en het uitnodigen van een promovendus vlak voor zijn promotie is een hele dierbare. Tijdens een gezellig samenzijn genieten wij van een lekkere maaltijd en proberen de zenuwen voor de grote dag wat in te dammen. Dat zoiets hogelijk gewaardeerd wordt, horen wij altijd weer via de familie terug op de promotiedag zelf. We hopen nog lang en vaak toekomstige promovendi uit te kunnen nodigen!

Op maandag volgde ik één van de webinars van Eduvision. Deze keer ging het om een live online 'college' over Facebook, maar ook webinars over Joomla en Website-optimalisatie heb ik al eens gevolgd. Via de webcam en chatbox heb je direct contact met de docent en andere deelnemers. Het is heel onderhoudend en vaak geeft zo'n middag je die extra kennis om er meer mee te kunnen doen.

Dinsdag 15 februari was gereserveerd voor een dubbele afspraak bij hetzelfde bedrijf in Amsterdam-Noord. Dat betekent vanuit Mill dat je wel even onderweg bent. Met auto, trein en boot deed ik er ongeveer 2½ uur over, maar het was mooi weer en vooral het laatste stuk op het 'pontje' (over het IJ) zorgde voor een echt lentegevoel. Na de afspraken, die voor veel duidelijkheid zorgden, heb ik mezelf even de tijd gegund om naar De Bijenkorf te lopen om onze voorraad Nespresso-cupjes nu eens niet online, maar 'in-het-echt' aan te vullen. Alles bij elkaar was ik na 8 uren weer thuis, daar trof ik een ongelooflijk blije hond aan!

De woensdag had ik gereserveerd voor het ontvangen van potentiële hulpen in de huishouding. Na diverse eerdere pogingen had ik dit keer meer geluk en kreeg ik zelfs 5 goede reacties op mijn advertentie. Omdat ik het serieus aan wilde pakken, had ik bedacht dat ik ze allemaal een aantal vragen wilde stellen tijdens een soort sollicitatiegesprekje. Dat pakte heel goed uit en van de 2 meest geschikte kandidaten heb ik de beste uiteindelijk gekozen. Het kostte me even een dag, maar ik hield er een heel tevreden gevoel én een prima hulp aan over. Vandaag, precies een week na onze eerste kennismaking, is ze begonnen en het hele huis is schoon! Dat scheelt me voortaan iedere week de ergernis dat het er weer niet van gekomen is om het zelf voor elkaar te krijgen.

Op donderdagochtend ging ik zoals iedere week naar mijn boetseercursus. De laatste les met model Katrien, maar mijn torso van haar is nog niet af. Gelukkig hebben we de foto's nog en kan ik het volgende keer toch afwerken. Ik moest deze keer ook wat eerder opruimen omdat ik 's middags op tijd in Eindhoven wilde zijn voor een crematie. De moeder van een dierbare vriendin was overleden en om 2 uur was het afscheid in Crematorium Rijtackers. Het was een mooie, stemmige bijeenkomst met ontroerende verhalen over moeder en oma. Na afloop was er gelegenheid om elkaar te ontmoeten en zoals op zoveel uitvaarten zag ik ook hier een soort familiereünie ontstaan. Dat hoort er bij.

Vrijdag vierde ik met ongeveer 40 vrouwen de verjaardag van een andere vriendin. Ze werd 60 en was al de 2de in mijn vriend(inn)enkring die dat met alleen maar vrouwen wilde vieren. Heel bijzonder was dat we het feest begonnen met een voorproefje van een expositie (www.soos-brasil.nl) waar ook werk (keramiek) stond van jarige vriendin. Na koffie met lekkers en het genieten van het keramiek, de schilderijen en sieraden gingen we naar Da Angelo in Molenhoek om van een heerlijk diner, onderhoudende toespraken en prachtige - live - muziek te genieten.

Naar zaterdagavond hadden wij al lang uitgekeken. Eens per jaar gaan wij ongeveer 40 jaar terug in de tijd om met vrienden te rikken en 'plaatjes' te draaien uit de jaren 70. Net zoals wij de traditie opgepakt hebben om eens per jaar samen te komen tijdens de potluck, heeft een ander vriendenpaar deze kaartavond in het leven geroepen. Het blijkt een gouden greep te zijn geweest! We beginnen zo'n avond door samen te eten en daarna worden er viertallen gevormd en wordt er min of meer fanatiek gerikt. En alhoewel dat vroeger absoluut niet mocht tijdens het kaarten, kletsen we tussendoor dat het een lieve lust is. Kortom, alsof we nooit ouder zijn geworden!

Op zondag was het alweer feest: mijn jongste zwager werd 50 jaar en dat vierde hij door zijn familie en vrienden uit te nodigen voor een wijnproeverij. In een zaaltje boven Café Faber in Nijmegen kregen wij de eerste beginselen van het wijnproeven te horen en mochten ook zelf 'aan de drank'. Twee witte wijnen (een Franse Chablis en een Chileense Cabernet) en twee rode wijnen (allebei Frans: Bourgogne en Bordeaux) werden beoordeeld op geur, kleur en smaak. Het werd een leuke middag.
Na afloop hebben we nog tapas gegeten bij De Ontmoeting, ook in Nijmegen. Een leuk restaurant met lekkere gerechtjes.

Als laatste wil ik nog vermelden dat drs. Veltkamp (promovendus Marcel die 10 dagen geleden bij ons kwam eten) gisteren zijn proefschrift met verve verdedigd heeft en zich volgens een oude traditie voortaan dr. Veltkamp mag noemen!

Deze week op IMMUUN: Afweer, weerstand en het immuunsysteem
Deze week op Station Mill: Afspraak is afspraak bij KPN?


1 opmerking: