Boem!

Het is weer tijd voor een blog en ik begin maar meteen met het heftigste nieuws van de laatste tijd. Boem. Ik reed op een volle snelweg naar huis na een bezoek aan Nieuwegein. Ik had de drukte op de A2 net achter me en begon aan het laatste stuk: eerst de A59 en dan nog even provinciale weg en ik zou thuis zijn. Maar nog maar net op de A59 moest ik hevig in de remmen om een aanrijding van 3 auto's voor me te vermijden. Dat lukte, maar terwijl ik daarmee nog bezig was, zag ik dat de auto achter mij zeker niet op tijd zou remmen. Dat is een raar gevoel, je ziet in je achteruitkijkspiegel een rood monster met behoorlijke snelheid op je afkomen en je kunt niks doen. 'Remmen, godverdomme remmen', dat is het enige wat je kunt roepen, maar niemand die je hoort. Mijn vloeken werd dan ook overstemd door de klap van de auto die achter op me reed en net toen ik van de schrik bekomen was, werd ik opnieuw geraakt omdat de auto daarachter blijkbaar ook niet meer op tijd kon remmen en de botsing nog eens dunnetjes overdeed. Daar sta je dan, volkomen stil op de linkerbaan van de snelweg, met flinke schade en bibberende knieën. De hond en ik trilden om het hardst, maar gelukkig kwamen we ongeschonden de auto uit. Consternatie alom, veel schade en ontredderde mensen. Wonder boven wonder waren er geen gewonden!

Het circus dat na zo'n aanrijding op gang komt, is fantastisch. Iemand belt 112 (ik was het niet, want ik was nog in gevecht met mijn Bluetooth oortje dat door de botsing uit mijn oor was gevallen en dat ik eerst moest zien te vinden en uit moest zetten voordat mijn telefoon weer 'hand held' bruikbaar was), er verschijnt politie en er komen bergingswagens. De weg wordt afgezet, de kijkersfile groeit, het glas wordt weggeveegd en de politie neemt van iedereen de gegevens op. Mijn auto werd naar Den Bosch gebracht en voor Muis, de hond, en mij was er plaats in de cabine. Onderweg heb ik de verzekering gebeld en de chauffeur hielp me met het op correcte wijze doorgeven van alle gegevens (exacte tijd van de melding 16.04 uur, exacte plaats van de aanrijding hectometerpaaltje 142.7, aantal betrokken auto's 7 enz.). Op het kantoor van Logicx (het bergingsbedrijf) was er lekker sterke koffie en hebben we papieren ingevuld. De bestuurster van de auto achter me was er inmiddels ook en omdat ik enkel schade achter aan mijn auto had, hoefde ik alleen samen met haar een formulier in te vullen. Inmiddels was ik me af gaan vragen hoe ik nu zonder auto in Mill moest komen, maar ook daar was al aan gedacht. Er was een taxi voor me gebeld en ik werd keurig thuis afgeleverd door een heel aardige chauffeur. Het was me de belevenis wel!

Dit gebeurde allemaal op dinsdag en op woensdag is mijn auto naar een schadebedrijf in Cuijk gebracht. Toen die daar gearriveerd was, werd ik gebeld en kon ik een leenauto op komen halen waarvan ik gedurende de reparatieperiode gratis gebruik mag maken. Een VW Polo, 5-deurs, automaat. Wel even wennen, maar hij rijdt lekker en ik ben weer mobiel. Vandaag zou ik gebeld worden over de schade aan mijn auto, maar ik heb nog niks gehoord. Dat wordt afwachten, mijn grote angst is dat het schadebedrag boven de dagwaarde uitstijgt. Want ook al is de auto all risk verzekerd, dan wordt het toch een financiële strop voor me.

Eigenlijk had ik in deze blog willen vertellen over vrijdag de 13^e, toen wij een boottocht maakten over de Amstel van Amsterdam naar Ouderkerk aan de Amstel en daarna overnachtten in Hotel Krasnapolsky Amsterdam. Dat was in het kader van een ontmoeting met een Russische delegatie van Key Opinion Leaders op het gebied van probiotica. Het was een leuke avond met soms moeizame conversatie - Russen die Engels spreken zijn niet altijd even gemakkelijk te verstaan - maar ook heel grappige momenten. Het was ook een nuttige ontmoeting die mogelijkheden heeft geopend voor samenwerking met Russische wetenschappers.

Ook had ik willen vertellen over ons bezoek aan Kopenhagen, waar we 3 dagen waren. De eerste 2 dagen regende het voortdurend en waren we noodgedwongen veel binnen. Pretpark Tivoli hebben we alleen gezien toen we er 's avond een diner hadden in het Hans Christian Andersen Slottet en verder hebben we een kort bezoek gebracht aan het Danish Design Center. (Nu weten we ook dat de wipkip Deens design is ;-)

De derde dag was droog en dat kwam heel goed uit omdat we op onze laatste dag naar het Louisiana museum in Humlebæk wilden. Behalve een bijzondere expositie over iPad kunst (David Hockney: Me draw on my iPad) hadden we het geluk dat we nog net de laatste week van een grote Picasso tentoonstelling meemaakten. Op woensdagavond 18 mei vlogen we weer naar huis.