Er staat een heerlijke appeltaart in de oven te bakken, bijna klaar! Heerlijk vind ik het: mijn eigen appeltaart met speciale ingrediënten. Geen kaneel, want daar houd ik niet van. Maar wel met andere lekkere smaakmakers, die ik hier niet ga verklappen. Daarom schrijf ik dit stukje niet.
Van de appeltaart als eindresultaat kan ik geweldig genieten, maar van het 'gedoe' dat aan het bakproces vooraf gaat in het geheel niet. Ik heb een hekel aan koken, maar eet graag lekker. Ik houd niet van appels schillen, maar zonder kan ik geen appeltaart bakken. Ik ben geen fanatieke sporter, maar zonder beweging groei ik dicht... En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Om de vervelende klussen toch enigszins met plezier te volbrengen, ben ik al jaren gewend om overal bij te tellen. Dat leidt af en daardoor lijkt het of het sneller gaat. Neem nou als voorbeeld de appeltaart die ik net gebakken heb.
Het minst geheimzinnige ingrediënt is natuurlijk appel, daar hoef ik niet moeilijk over te doen. Voor deze taart heb ik 6 goudreinetten gebruikt. 'Gebruikt' betekent in dit geval: geschild, in 4 partjes verdeeld en daarna in schijfjes gesneden. Die laatste tel ik niet, maar 6 appels in 4 partjes verdelen, levert 24 stukken appel op. Na ieder partje dat ik in schijfjes verdeeld heb, tel ik wat ik gedaan heb. Vanmiddag was dat achtereenvolgens 1/24 - 1/12 - 1/8 - 1/6 - 5/24 - 1/4 - 7/24 - 1/3 - 3/8 - 5/12 - 11/24 - 1/2 - 13/24 - 7/12 - 5/8 - 2/3 - 17/24 - 3/4 - 19/24 - 5/6 - 7/8 - 11/12 - 23/24 en klaar!
Zo tel ik ook de spruitjes die in de pan gaan, of de boontjes die ik afhaal, de sneetjes stokbrood die ik snijd en zelfs de tegeltjes die ik schoonmaak. Voor de liefhebber: in de keuken in Mill liggen 545 tegels op de vloer. Ik heb ze na de verbouwing één voor één van verf en cement moeten ontdoen.
En ja, ook de leuke dingen tel ik wel. Het aantal stappen dat ik zet tijdens het vaste rondje met de hond ligt rond de 1000, als ik naar Vlissingen fiets draai ik mijn trappers op het fietspad langs het kanaal zo'n 1500 keer rond... Je kunt maar iets doen onderweg. De tel raak ik ook regelmatig kwijt, mijn gedachten dwalen af en ik vergeet dan te tellen. Maar het gaat nergens over en dus is het niet erg.
Zelfs tijdens de vakantie tel ik. Als ik 's ochtends mijn baantjes zwem, tel ik af van bijvoorbeeld 50. Op dezelfde manier als de partjes van de appeltaart: 1/50 - 1/25 - 3/50 - 2/25 - 1/10 - 3/25 - 7/50 - 4/25 - 9/50 - 1/5... Soms zwem ik wel 100 baantjes, tijd zat in de vakantie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten