Winterklaas

Alhoewel met enige vertraging, is Sinterklaas dit jaar ook weer bij ons geweest. Wij vierden het heerlijk avondje 2 dagen te laat, dat kwam ons beter uit. Misschien mag je dan niet meer van een sinterklaasavond spreken, want de Goedheiligman is dan natuurlijk al lang weer terug in het warme Spanje. De bofkont. Wij zitten hier dan wel temidden van allemaal leuke cadeaus, maar wél in de kou. Het is in dit geval beter om het dan maar over Winterklaas te hebben, dat is eigenlijk een veel betere aanduiding voor een goedheiligman die helemaal niet zo heilig is tenslotte.
Onze Winterklaas was wel heel goed bezig geweest, we hadden een prachtige avond. Met pakjes en gedichten, met banketstaaf en pepernoten en natuurlijk met surprises. In ons gezin zijn een aantal traditionele surprises, zo is er voor de oudste zoon al 7 jaar een 'Soundcheck' surprise met geluidsfragmenten van het afgelopen jaar. Reclamespotjes, films, tv-programma's, nieuwsflitsen en zelfs gewoon muziekfragmenten, alles komt voorbij in ongeveer 30 minuten. Voor mij zelf is er al sinds enkele jaren een getrouwe kopie van het TV-programma 'Twee voor Twaalf', compleet met 12 vragen, een stopwatch om de tijd bij te houden en een invulschema voor de letters en uiteindelijk het woord. Dit jaar had ik slechts 3 letters nodig om het woord te raden (Speculaaspop) en van de 12 vragen had ik er maar één fout. Ik moest er wel 3 opzoeken, dat kost dus tijd (en geld). De opgaven varieerden van een vraag over de Griekse Oudheid (antwoord Euripides) tot een straat op de plattegrond van Den Bosch benoemen (Stoofstraat).
Wij bleken ook weer grote dichterstalenten in ons midden te hebben! Verrassende zinnen en wendingen, maar altijd een voor iedereen begrijpelijk verhaal.
Voordat we rustig aan onze winterklaasavond begonnen, moesten er natuurlijk nog snel gedichten geprint worden en hier en daar nog wat ingepakt. De dagen ervoor zag het huis eruit als een vol pakhuis met overal doosjes en stapeltjes. Behalve dat die allemaal op tijd klaar moesten zijn, was er ook nog de jaarlijkse kerstkaart met nieuwsbrief die - ook alweer volgens traditie - de dag na Sinterklaas de deur uit moest. Dat betekende dus dit jaar dat de kerstkaart al weg moest zijn voordat wij zelf onze surprises helemaal af hadden. Het liep behoorlijk door elkaar heen, maar het is allemaal goedgekomen. Op zaterdagochtend stond ik in het (mini-)postkantoor hier in Mill met stápels kerstpakketjes die nog gefrankeerd moesten worden. De gewone kaarten met nieuwsbrief behoefden slechts één decemberzegel, maar op de pakketjes moesten er zés om aan het frankeertarief te voldoen. Het zal wel een grappig gezicht zijn geweest hoe ik daar stond met overal postpakketjes die ik op een piepklein tafeltje van postzegels stond te voorzien. Een hele opluchting toen ik die hele stapel gefrankeerd en wel kon achterlaten. Ik heb het weer gered: een originele kerstkaart mét jaaroverzicht op tijd de deur uit. Na Sinter- of Winterklaas ben ik nu helemaal klaar voor Kerstmis!