Toen de kinderen het huis uit waren, hebben wij ons huis in Nieuwegein verkocht en zijn naar Brabant getrokken. Tegelijk met het laatste kind ging ook de frituurpan de deur uit, in plaats daarvan kwam er een broodbakmachine. En dat bleek een gouden greep. Aanvankelijk zo af en toe, maar al gauw iedere dag aten wij zelfgebakken brood.
Vóór de tijd dat wij kinderen hadden, bakte ik ook ons eigen brood. Dat was toen een gigantisch karwei. De ingrediënten haalde ik bij de biologische winkel, een pak bakkersgist bestelde ik als het nodig was bij de warme bakker in de buurt. Er moest gekneed worden, het deeg moest rijzen - onder een vochtige theedoek, dat was het beste - vervolgens weer kneden en dan de voorverwarmde oven in. Alles bij elkaar was je er uren mee bezig en toen de kinderen kwamen, was broodbakken een van de eerste dingen die er bij inschoten. Gewoon geen tijd voor brood naast baan en baby's. Maar de smaak en vooral de geur van versgebakken brood bleef me altijd bij.
De jaren gingen voorbij en de broodbakmachine werd uitgevonden. Met mijn gespaarde airmiles schafte ik ons eerste exemplaar aan. Dat was nét voor de verhuizing naar Mill en daarom bleef de doos nog even dicht. Maar toen wij eenmaal hier woonden, paste de machine prima in de keuken en werd ook steeds vaker gebruikt. In plaats van bij de biologische winkel haal ik nu de grondstoffen voor ons dagelijks brood gewoon bij de supermarkt. Er is volop keus in diverse broodmixen voor de bakmachine. Zelf koop ik altijd heel donker meel met pijnboompitten, dat vul ik aan met veel rozijnen, krenten, abrikozen en walnoten van onze eigen boom. De oogst daarvan is bijna voldoende voor een heel jaar. Het resultaat van dit mengsel is een heerlijk, voedzaam brood dat bij geen enkele bakker te koop is!
Behalve brood ging er deze week ook nog wat anders van me de oven in. Mijn eerste werkstuk van dit seizoen van de boetseercursus in Cuijk staat nu te bakken als het goed is. Een vrije studie naar een klassieke buste die we als voorbeeld hadden. Het klassieke is in mijn interpretatie een beetje verdwenen, ik heb er een jongensachtig meisjehoofd van gemaakt. Niet te groot, wel uitgehold, dus ik hoop dat ik het volgende keer in zijn geheel mee kan nemen. Helemaal vervelend zou het zijn als nou net mijn werkstuk uit elkaar knalt in de oven en daarmee ook alle andere beschadigt...
Verder is er deze week niet zo veel bijzonders gebeurd. De eerste kerstkaarten zijn op de deurmat gevallen, ik was een dagje juf op De Kameleon en mijn laarsjes moesten nodig naar de schoenmaker. Die bleek het aardig druk te hebben met de economische recessie - ik zag het ook al op tv dat die branche er wel bij vaart - want hij had zoveel werk aangeboden gekregen dat ik bijna een hele week moet wachten voordat ik ze op kan halen.
Gisteren was het hier in Mill 'Midnight shopping' met kerstmarkt en is het uurwerk van de kerktoren weer officieel in gebruik genomen (zie Station Mill).
En vandaag, vandaag is het tijd om de kerstbomen te gaan zetten. Die zullen we dan eerst maar eens ergens uit gaan zoeken, bij een tuincentrum, langs de weg of bij de tuinder. We zien wel, er is keus genoeg hier in de buurt.
Vóór de tijd dat wij kinderen hadden, bakte ik ook ons eigen brood. Dat was toen een gigantisch karwei. De ingrediënten haalde ik bij de biologische winkel, een pak bakkersgist bestelde ik als het nodig was bij de warme bakker in de buurt. Er moest gekneed worden, het deeg moest rijzen - onder een vochtige theedoek, dat was het beste - vervolgens weer kneden en dan de voorverwarmde oven in. Alles bij elkaar was je er uren mee bezig en toen de kinderen kwamen, was broodbakken een van de eerste dingen die er bij inschoten. Gewoon geen tijd voor brood naast baan en baby's. Maar de smaak en vooral de geur van versgebakken brood bleef me altijd bij.
De jaren gingen voorbij en de broodbakmachine werd uitgevonden. Met mijn gespaarde airmiles schafte ik ons eerste exemplaar aan. Dat was nét voor de verhuizing naar Mill en daarom bleef de doos nog even dicht. Maar toen wij eenmaal hier woonden, paste de machine prima in de keuken en werd ook steeds vaker gebruikt. In plaats van bij de biologische winkel haal ik nu de grondstoffen voor ons dagelijks brood gewoon bij de supermarkt. Er is volop keus in diverse broodmixen voor de bakmachine. Zelf koop ik altijd heel donker meel met pijnboompitten, dat vul ik aan met veel rozijnen, krenten, abrikozen en walnoten van onze eigen boom. De oogst daarvan is bijna voldoende voor een heel jaar. Het resultaat van dit mengsel is een heerlijk, voedzaam brood dat bij geen enkele bakker te koop is!
Behalve brood ging er deze week ook nog wat anders van me de oven in. Mijn eerste werkstuk van dit seizoen van de boetseercursus in Cuijk staat nu te bakken als het goed is. Een vrije studie naar een klassieke buste die we als voorbeeld hadden. Het klassieke is in mijn interpretatie een beetje verdwenen, ik heb er een jongensachtig meisjehoofd van gemaakt. Niet te groot, wel uitgehold, dus ik hoop dat ik het volgende keer in zijn geheel mee kan nemen. Helemaal vervelend zou het zijn als nou net mijn werkstuk uit elkaar knalt in de oven en daarmee ook alle andere beschadigt...
Verder is er deze week niet zo veel bijzonders gebeurd. De eerste kerstkaarten zijn op de deurmat gevallen, ik was een dagje juf op De Kameleon en mijn laarsjes moesten nodig naar de schoenmaker. Die bleek het aardig druk te hebben met de economische recessie - ik zag het ook al op tv dat die branche er wel bij vaart - want hij had zoveel werk aangeboden gekregen dat ik bijna een hele week moet wachten voordat ik ze op kan halen.
Gisteren was het hier in Mill 'Midnight shopping' met kerstmarkt en is het uurwerk van de kerktoren weer officieel in gebruik genomen (zie Station Mill).
En vandaag, vandaag is het tijd om de kerstbomen te gaan zetten. Die zullen we dan eerst maar eens ergens uit gaan zoeken, bij een tuincentrum, langs de weg of bij de tuinder. We zien wel, er is keus genoeg hier in de buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten