Istanbul is top

Vorige week kwam ik na ruim 3 uur vliegen in een totaal andere wereld terecht. Alhoewel Istanbul een moderne stad is waar je alles kunt vinden wat iedere grote stad ter wereld te bieden heeft, is het tegelijkertijd een plaats uit een sprookje. De moskeeën en minaretten aan de horizon zijn niet te tellen en zelfs met het druilerige weer dat wij er hadden, zie je overal kleur en klatergoud. Je kunt je er helemaal in onderdompelen en heb je even geen zin in straatverkopers, bazaar en afdingen dan zoek je je heil op de heuvel van Pera waar je je in de verkeersvrije winkelstraat Istiklal Caddesi helemaal suf kunt shoppen in moderne winkels.
Mijn start in deze stad uit 1001-nacht verliep niet helemaal vlot. De KLM bracht ons er weliswaar zonder problemen heen, maar na het visum en de paspoortcontrole werden we al opgewacht door een medewerkster van Atatürk die een lijstje met ongeveer 25 passagiers had waarvan de bagage niet was meegekomen. Ook mijn tas was er niet bij. Dat was dus eerst formulieren invullen temidden van verhitte landgenoten en daarna zonder bagage naar het hotel. Daar arriveerden we om ongeveer half 4 's middags en pas de volgende morgen om half 11 werd mijn bagage daar alsnog afgeleverd. Een beetje onhandig en op het moment zelfs heel erg vervelend, maar natuurlijk niet onoverkomelijk. Achteraf is dat trouwens gemakkelijk praten, want alles is gewoon goed gekomen.
In een week Istanbul kun je heel veel doen, maar in deze stad kom je volgens mij altijd tijd tekort. Alleen al de wijk Sultanahmet - waar ons hotel vlakbij het Topkapi-paleis, de Haghia Sofia en de Blauwe Moskee stond - biedt genoeg voor meer dan een week. In de Kapali Çarsi (overdekte bazaar) met duizenden winkeltjes kun je gemakkelijk een paar dagen doorbrengen en de Egyptische Bazaar (Misir Çarsisi), ook wel Kruidenbazaar genoemd, is een feest voor de zintuigen. De oversteek naar Pera over de Galatabrug is een leuke wandeling. De vissers van Geert Mak staan zij aan zij om zoveel mogelijk sardines te vangen, een mooi gezicht dat lijnenspel van al die hengels. Op de benedenverdieping van de brug zijn tal van restaurantjes en overal is bedrijvigheid. Begin maart wordt Istanbul nog niet overspoeld door toeristen - helaas wel door de regen - en dat maakt het extra leuk. Dat bleek ook in de Haghia Sofia en het Topkapi-paleis, nu was er ruimte genoeg om veel foto's te nemen en kon je alles op je gemak bekijken.
Eten kun je in Istanbul de hele dag. Erg aan te raden zijn de stalletjes langs de straat waar je voor 2 Turkse Lira (ongeveer € 0,90) vers geperst sap van sinaasappels of granaatappels kunt kopen. Als je echt heel goedkoop wilt eten dan zijn de hele kleine restaurantjes waar eigenlijk alleen Turken eten aan te raden. Er wordt geen alcohol geschonken, wel heel veel Turkse thee en de sardines krijg je er gratis bij. Voor lekkere linzensoep - echt overal iedere dag de 'soep van de dag' - en een bord met kebab, brood en aardappels betaal je voor 2 personen ongeveer 30 Turkse Lira. Je moet dan wel voor lief nemen dat je als duidelijk niet Turkse vrouwen een bezienswaardigheid bent, maar de meeste Turkse mannen zijn heel vriendelijk en attent zonder vervelend te worden.
Ook een aanrader is een bezoek aan een voorstelling van 'De draaiende derwisjen van Istanbul' op Sufi-muziek. Het is even wennen aan de zang en de klank van de instrumenten, maar het totaal van deze show maakt uiteindelijk behoorlijk veel indruk.

Klik hieronder op het fotoalbum voor mijn indruk van Istanbul.

Istanbul maart 2009