Zoals gewoonlijk op zondag als we thuis zijn, luisterde ik vandaag tussen 12 en 2 naar Adres Onbekend van de KRO op Radio 2. Ik volg graag zoektochten naar verre verwanten of uit het oog geraakte bekenden. Altijd ben ik er dan gespitst op of er iemand zoekt naar een 'Lievendag'. Zelf ben ik al jaren 'bezig' om mijn stamboom uit te zoeken, maar vanwege de beperkte tijd die ik daarvoor heb, schiet dat niet echt op. Het zou mooi zijn als er op deze manier zomaar een Lievendag aan komt waaien.
Tot nu toe is dat niet gebeurd, het is in al die jaren dat ik al naar dit programma luister, ook nog maar één keer voorgekomen dat er gezocht werd naar iemand die ik persoonlijk ken. Een oud collega die er geen prijs op stelde dat zijn jeugdliefde contact met hem op wilde nemen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Neemt niet weg dat ik het iedere week weer leuk vind om te horen waarom mensen zoeken en wat er gebeurt als ze elkaar ook werkelijk gevonden hebben. Niet afgeleid door beelden die meestal nogal onnatuurlijk overkomen, zoals bij het televisieprogramma Spoorloos (ook KRO trouwens), kan ik dan meevoelen met de emoties die er op dat moment bij de betokkenen spelen. Ik vind het een mooi programma.
Vorige week werd er aangekondigd dat Cesária Évora op 8 november live in de uitzending zou komen. Om daarbij aanwezig te kunnen zijn, moest je een mail sturen met een leuk verhaal over herinneringen aan haar of wat je met haar muziek hebt. Nou hebben wij alweer heel wat jaren geleden een optreden van haar bijgewoond. Dat was een belevenis op zich. Een klein vrouwtje van de Kaapverdische Eilanden dat heel Vredenburg (Utrecht) in haar ban had. Op blote voeten stond deze zangeres op leeftijd (nu is ze 68) de meest prachtige versies van Morna-muziek ten gehore te brengen. Morna is afgeleid van de Portugese Fado, maar heeft meer Afrikaanse ritmes en de essentie van deze muziek bestaat uit droefheid, verlangen en nostalgie. Cesária weet daar bovendien ook hoop en vreugde aan toe te voegen. Het is een feest om haar live te horen (en zien).
Ze treedt altijd op blote voeten op, dat begon als referentie aan haar eerste album uit 1988 (La Diva Aux Pieds Nus), maar ze gebruikt het inmiddels als steunbetuiging aan de dakloze vrouwen en kinderen die er op de Kaapverdische Eilanden nog altijd te veel rondlopen.
Bij Adres Onbekend werden vandaag 10x2 kaarten uitgedeeld, helaas vielen wij niet in de prijzen met ons verhaal over haar optreden in Vredenburg waar ze af en toe - tussen 2 nummers door - even ging zitten om een sigaretje te roken en een glaasje te drinken. Wij zullen het moeten doen met de cd's die we inmiddels van haar hebben, de nieuwe “Nha Sentimento” gaan we snel aanschaffen!
Lees meer over Cesária op www.cesaria-evora.com.
Deze week op Station Mill: Doen alsof
Tot nu toe is dat niet gebeurd, het is in al die jaren dat ik al naar dit programma luister, ook nog maar één keer voorgekomen dat er gezocht werd naar iemand die ik persoonlijk ken. Een oud collega die er geen prijs op stelde dat zijn jeugdliefde contact met hem op wilde nemen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Neemt niet weg dat ik het iedere week weer leuk vind om te horen waarom mensen zoeken en wat er gebeurt als ze elkaar ook werkelijk gevonden hebben. Niet afgeleid door beelden die meestal nogal onnatuurlijk overkomen, zoals bij het televisieprogramma Spoorloos (ook KRO trouwens), kan ik dan meevoelen met de emoties die er op dat moment bij de betokkenen spelen. Ik vind het een mooi programma.
Vorige week werd er aangekondigd dat Cesária Évora op 8 november live in de uitzending zou komen. Om daarbij aanwezig te kunnen zijn, moest je een mail sturen met een leuk verhaal over herinneringen aan haar of wat je met haar muziek hebt. Nou hebben wij alweer heel wat jaren geleden een optreden van haar bijgewoond. Dat was een belevenis op zich. Een klein vrouwtje van de Kaapverdische Eilanden dat heel Vredenburg (Utrecht) in haar ban had. Op blote voeten stond deze zangeres op leeftijd (nu is ze 68) de meest prachtige versies van Morna-muziek ten gehore te brengen. Morna is afgeleid van de Portugese Fado, maar heeft meer Afrikaanse ritmes en de essentie van deze muziek bestaat uit droefheid, verlangen en nostalgie. Cesária weet daar bovendien ook hoop en vreugde aan toe te voegen. Het is een feest om haar live te horen (en zien).
Ze treedt altijd op blote voeten op, dat begon als referentie aan haar eerste album uit 1988 (La Diva Aux Pieds Nus), maar ze gebruikt het inmiddels als steunbetuiging aan de dakloze vrouwen en kinderen die er op de Kaapverdische Eilanden nog altijd te veel rondlopen.
Bij Adres Onbekend werden vandaag 10x2 kaarten uitgedeeld, helaas vielen wij niet in de prijzen met ons verhaal over haar optreden in Vredenburg waar ze af en toe - tussen 2 nummers door - even ging zitten om een sigaretje te roken en een glaasje te drinken. Wij zullen het moeten doen met de cd's die we inmiddels van haar hebben, de nieuwe “Nha Sentimento” gaan we snel aanschaffen!
Lees meer over Cesária op www.cesaria-evora.com.
Deze week op Station Mill: Doen alsof
Dag Riky, bij toeval val ik midden in je weblog. Ik was destijds ook in Vredenburg bij Cesaria, met vrienden die zelf in een klassiek orkest speelden en door ons werden uitgenodigd om eens 'iets anders' te beluisteren. He spijt me zeer dat jullie net buiten de boot zijn gevallen. Na de uitzending vroeg ik nog of jullie tot de geselecteerden behoorden. Want je mail was me opgevallen. Ons café is erg klein, mocht er iemand voor zondag afzeggen dan mail ik je acuut!
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Ron Kas van Adres Onbekend.