zondag 9 januari 2011

Mag het nog? Een gelukkig Nieuwjaar!

Gent by night (Kraanlei) ©RikyLievendag
Een beetje laat, maar niet minder gemeend: voor alle lezers van dit blog wens ik dat 2011 hét jaar wordt waarin je je doelen bereikt en waarin veel van je wensen uitkomen. Niet allemaal hoop ik, want een mens is het gelukkigst als er nog iets te wensen overblijft.
Ons nieuwe jaar is in ieder geval heel goed begonnen. We waren in Gent en vierden de jaarwisseling in Restaurant 't Paradijs van Warenaar aan het Veerleplein in deze 'plezante' stad. Behalve Vlamingen bevonden zich ook Engelsen, Spanjaarden en andere Nederlanders in ons gezelschap en samen genoten we van een uitstekend diner en mooie wijnen. Naarmate de avond vorderde werd de sfeer losser en tegen 12 uur werd het pas compleet met toetertjes, feesthoedjes, slingers, ballonnen en natuurlijk om 12 uur champagne en vuurwerk. Ieder jaar vieren wij Oud en Nieuw in een andere stad met andere gewoontes, maar deze keer was wel heel bijzonder! Na veel zoenen, vuurwerk en champagne werd het diner binnen weer voortgezet met het nagerecht en koffie en keerden wij pas lang na middernacht terug naar Hotel Belfort tegenover het statige stadhuis van Gent. In de straten was het feest overal nog in volle gang.
Op zondag 2 januari reden wij pas weer terug naar Nederland om aan de eerste werkweek van het nieuwe jaar te beginnen. Dat was meteen een hele pittige, want samen met mijn echtgenoot was ik net voor Kerstmis begonnen aan een nieuw project. Hierin roepen wij wetenschappers uit heel Europa op zich te verenigen om stelling te nemen tegen het beleid van EFSA, een Europese autoriteit die over gezondheidsclaims gaat (zie www.gut-health.eu).

Gelukkig was er ook nog tijd over voor een geweldig optreden van Raymond van het Groenewoud in Het Koningstheater in Den Bosch. Op woensdagavond zat de zaal stampvol en wij waren zo gelukkig om weer helemaal vooraan te kunnen zitten. Op rij 0, de 2 middelste stoelen, het wordt al bijna onze vaste plek daar. Van het Groenewoud bracht met zijn voorstelling 'Overzicht' veel bekende nummers, maar begon met een nieuw lied over de vergankelijkheid van het bestaan. Heel toepasselijk voor hem, omdat hij nog steeds herstellende is van een langdurige ziekte. Een restverschijnsel daarvan is dat hij met zijn rechteroog afgeplakt op het podium verscheen.

In diezelfde week op vrijdag vertrokken wij alweer naar Parijs, maar de laptops gingen mee om ook daar door te kunnen werken. Dat is helemaal niet erg, want tussen de bedrijven door hebben wij weer een heleboel Parijs 'opgesnoven'. We gingen speciaal voor de overzichtstentoonstelling van Monet die nog tot 24 januari 2011 in het Grand Palais te zien is. Omdat het niet meer mogelijk was om via internet toegangskaarten te bemachtigen, wisten we al vantevoren dat we in een lange rij zouden belanden. En dat klopte, maar daarover later meer.
Wij gingen op vrijdagochtend met de auto naar Antwerpen nadat we eerst de hond naar het pension in Landhorst gebracht hadden. Een geweldig adres voor Muis, dat moet maar eens gezegd! Bij Thijs en Ria Barten van Dierenpension De Horst is het een paradijs voor honden en wij maken graag (en noodgedwongen vaak) gebruik van deze opvangmogelijkheid.
In Antwerpen maakten wij nog een tussenstop bij Winkelcentrum Wommelgem waar we bij de GB vast wat inkopen gedaan hebben voor later in de week en daarna zijn we doorgereden naar het Centraal Station. Daar stapten wij om half 3 in de Thalys en om half 5 waren we op Gare du Nord in Parijs. Een comfortabele en snelle manier van reizen!

In Parijs moesten we nog een stukje met de Metro, maar om kwart over 5 liepen wij de lobby van Hotel Les Jardins d'Eiffel binnen. Nadat we onze bagage naar de kamer gebracht en ons daar geïnstalleerd hadden, zijn we naar het Grand Palais gelopen om te kijken hoe lang de rij voor Monet zou zijn. Dat viel tegen, het zou 2½ uur duren voordat we binnen mochten. Omdat het inmiddels half 7 was geweest, vonden we dat niet zo'n heel goed idee en besloten om op zaterdagochtend een uur voordat het museum open zou gaan in de rij te gaan staan. Na die beslissing zijn we met de metro naar Centre Pompidou gegaan waar deze maand ook een belangrijke overzichtstentoonstelling is, namelijk van Piet Mondriaan en De Stijl. Gelukkig was het daar veel minder druk en hoefden we maar zo'n 20 minuten in de rij voordat we kaartjes hadden. Met de roltrap gingen we naar de 6de verdieping terwijl we genoten van het uitzicht over Parijs bij avond: met recht de 'lichtstad'!
Behalve van Mondriaan, hing er ook veel werk van Theo van Doesburg en werd er volop aandacht besteed aan de samenwerking met Gerrit Rietveld. Heel apart om typisch Mondriaanwerk (volgens de regels van Mondriaan mag zijn werk niet symmetrisch, maar moet het wel evenwichtig zijn) en 'De Stoel' van Rietveld hier in Parijs te zien. (Wist je trouwens dat je vroeger de meubels van Rietveld 'gewoon' bij V&D in Utrecht kon bestellen? Zijn beroemde stoel kostte toen in een eenvoudige uitvoering 15 gulden en een 'fijnere' uitvoering 22 gulden 50!)
Helemaal vol van de indrukken van deze mooie expositie zijn we Centre Pompidou uitgelopen en in de Marais gaan eten. Gewoon in een eenvoudige Parijse eetgelegenheid, niet duur en erg lekker.

Een héle lange wachtrij
Op zondagochtend stonden we al heel vroeg op. Mijn echtgenoot ging eerst een rondje hardlopen en daarna zijn we weer richting het Grand Palais gelopen. Onderweg hebben we ontbeten, maar al om kwart voor 9 stonden we in de rij voor het museum. Meer dan een uur voor openingstijd, we hoopten zo in ieder geval voor 11 uur binnen te zijn. Alhoewel de rij al behoorlijk lang was toen we aansloten, is het ons gelukt om vóór 11 uur het eerste schilderij van Monet te bewonderen. Het viel niet mee om alles goed te zien, het was enorm druk en af en toe moest je je echt tussen de mensen door wringen om een blik op een schilderij te kunnen werpen. Maar we hebben ze alle 200 gezien en er echt van genoten. Claude Monet was een productief schilder, hij schilderde vaak van hetzelfde onderwerp verschillende versies en was één van de weinige schilders uit die tijd (eind 19de, begin 20ste eeuw) die ook veel van zijn werken verkocht.

Meer dan 200 werken zijn er bij elkaar gebracht in het Grand Palais, uit ongeveer 60 musea over de hele wereld. Een schilderij dat wij al eens in Philadelphia zagen, hing hier gezellig naast een werk dat in bruikleen was van het Haags Gemeentenuseum. Heel bijzonder!
Na onze 'Monet-expeditie' wilden we van een late lunch genieten bij Le Bonaparte op St. Germain des Prés (een vast adres van ons in Parijs), maar toen wij daar aankwamen bleek het vanwege een verbouwing gesloten te zijn tot de lente van 2011. De lunch bij Café de Flore was ook lekker.


Bij ons volgende bezoek aan Parijs kunnen wij wellicht genieten van een vernieuwde Le Bonaparte!

Deze week op Station Mill: Een nieuw jaar, nieuwe kansen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten