Van 3 naar 1

Waren wij tot januari 2006 nog eigenaar van 3 huizen, binnenkort hebben we er gewoon nog maar 1. Gelukkig. Eerder op deze weblog beschreef ik al het moeizame traject dat wij doorliepen om ons huis in Nieuwegein te verkopen. Daarvoor hadden we alles uit de kast gehaald: makelaar ingeschakeld, advertenties geplaatst, bord in de tuin en foto's op internetsites. Helaas duurde het 15 maanden voordat we het verkochten.
Ongeveer een jaar geleden, we woonden net in Mill, besloten we om ons vakantiehuisje in Meijel te verkopen. We kwamen er eigenlijk niet meer en de noodzaak om een uitvalsbasis in de buurt van Deurne te hebben, was met onze verhuizing naar Mill verdwenen. We waren het er nog niet helemaal over eens of we het nou wel moesten verkopen. We konden in ieder geval eerst eens proberen of er wel belangstelling voor was. Low profile in de verkoop zetten dus. Heel geschikt hiervoor zijn Speurders.nl en Marktplaats.nl. Geen makelaar, geen dure advertentiekosten en geen bord in de tuin. Gewoon afwachten of er iemand reageert op een kleine onopvallende advertentie op die websites. Dat gebeurde inderdaad, regelmatig ontvingen we een mailtje waarin om meer informatie werd gevraagd. Meestal hoorden we niks meer als we terugmailden dat het om een bungalow op erfpachtgrond ging. Tweemaal kwam het tot een bezichtiging, heel serieuze mensen beide keren. De eerste gegadigde zocht een plek waar hij zich terug kon trekken, daar is ons huisje inderdaad heel geschikt voor. Helaas wilde deze man weten welke kleur geld wij wilden hebben voor ons huis, want er moest een groot bedrag witgewassen worden. Ook de erfpacht en het feit dat de beheerder van het park zich met de verkoop zou bemoeien, waren een groot bezwaar. Dit ging dus over. De tweede keer dat er kijkers kwamen, reed er een stationwagon met een compleet gezin ons perceel op. De kinderen waren razend enthousiast en ook pa en ma zagen het allemaal wel zitten. Maar de afstand Amsterdam-Meijel was toch een te groot bezwaar om ieder weekend te moeten overbruggen. Ze zochten, heel begrijpelijk, liever iets dichterbij! Intussen bleven de mailtjes met vragen om informatie met enige regelmaat komen en gingen wij er af en toe heen om te kijken of alles nog in orde was.
Tot er ongeveer 2 maanden geleden een bod werd gedaan via de parkbeheerder. Er moest even onderhandeld worden, maar wij zijn er heel mooi uitgekomen. Op 15 maart gaan wij na 10 jaar weer naar de notaris in Heythuysen, dan hebben we opeens nog maar 1 huis.
Gelukkig!