Misschien wel het laatste zonnige weekend van de zomer en zeker het eerste zomerse herfstweekend, vertrok ik met een vriendin op zaterdagmorgen naar St. Omer. Een stad in Frankrijk ten zuiden van Duinkerken die ik nog helemaal niet kende. De reden dat we daar naar toe reden, is een cursus 'schilderen op zijde' die we daar op maandag-, dinsdag- en woensdagmiddag gaan volgen. Via internet gevonden, maar verder een totaal onbekend gebied voor ons allebei. Zowel het schilderen op zijde als de stad St. Omer moeten nog door ons ontdekt worden. Op zaterdag hebben we ruim de tijd genomen om er te komen. Onze eerste stop was in Gent, waar we heerlijk geluncht hebben op een terras tegenover het oude postkantoor. We reden verder over de snelweg en verlieten die direct na Lille weer om ergens een kop koffie te drinken. Dat werd het plaatsje Armentières, niet rijk bedeeld met terrasjes, maar wij vonden er toch een in de zon! Vlakbij was het stadhuis waar een heuse Franse trouwpartij naar buiten kwam, compleet met zeepbellen (ipv rijst) en vuurwerk. Hoe kan het ook anders op een zaterdagmiddag in een Frans dorpje, een bruiloft hoort daar gewoon bij.
Onze laatste etappe leidde ons, dankzij de TomTom, regelrecht naar het juiste adres in St. Omer. Precies op de afgesproken tijd belden wij aan bij Madame Bogaert, die ons had gevraagd om niet voor 6 uur te komen.
In een prachtig oud huis, dat volstaat met allerlei originele antieke en minder originele oude spullen, hebben wij een ruime kamer met hoge houten bedden, gehaakte gordijnen en allerlei prullaria waar we een beetje gek van worden. De vrouw des huizes is een 'spraakwaterval' die - terecht - trots is op haar huis en alles wat ze verder doet. Ze organiseert allerlei activiteiten, geeft cursussen, maakt 40 verschillende soorten jam (!!), heeft altijd gasten van allerlei nationaliteiten in huis en geeft voortdurend ongevraagde adviezen. Maar ze bedoelt het allemaal heel goed en wij zijn ook heel erg benieuwd naar de cursus die we bij haar gaan volgen. Een beetje moe worden we er wel van, van al die energie die ze over ons uitstort... Dat begint 's ochtends al bij het ontbijt, brood met 6 verschillende soorten jam die allemaal door haar aangeprezen en door ons geprobeerd moeten worden. Bij het brood serveert ze ook allerlei tips voor eventuele uitstapjes en en passant noemt ze ook diverse 'partners in business' waar wij wel korting kunnen krijgen op het een of ander. Wij horen dat allemaal aan, maar trekken vervolgens wel ons eigen plan.
Vandaag hebben we genoten van het prachtige weer en zijn met de auto richting Calais gereden en van daaruit langs de kust via een prachtige route naar Boulogne sur Mer. Onderweg zijn we gestopt bij Cap Griz Nez, een prachtig punt met formidabele uitzichten. We reden weer verder naar Audresselles waar we onze lunch van moules frites nuttigden en gingen daarna naar Boulogne. Daar hebben we hele stukken langs het strand gewandeld en heerlijk van de zee genoten. Uiteindelijk was het toch tijd om weer naar St. Omer te rijden, om een uur of 7 waren we weer op de Quai du Commerce bij Marie Christine Bogaert thuis. Omdat St. Omer ook een leuk stadje is met goede restaurants gingen we voor de 2de avond op rij naar de Place du Maréchal Foch. Gisteren kregen we een apéritief van het huis bij Les Trois Caves, vanavond hetzelfde recept bij Le P'tit Montmartre. Ook dat heeft Marie Christine geregeld: gasten die bij haar logeren, krijgen op diverse plaatsen in deze stad een verrassing als ze er gaan eten of winkelen.
Morgen de eerste cursusmiddag, we zullen zien wat we ervan bakken. Tot nu toe is ons uitstapje in ieder geval al geslaagd!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten