Vorige week ontvingen wij allebei een verlaat eindejaarsgeschenk. Het was een zelfgekozen cadeau dat wij eerder via een website hadden uitgezocht. Het lijkt zo leuk, zelf een attentie uitzoeken, maar zonder al te ondankbaar te klinken: het is véél leuker om gewoon een doos vol 'lekkers' te krijgen waarvan je maanden later nog de resten in de keukenkast tegenkomt. Nu hadden we dus ook nog het luxeprobleem dat we uit een beperkt assortiment moesten kiezen.
Via een andere gulle gever hadden we al een geweldig boek gevonden en gekregen: 'Midden op de weg, zo hard mogelijk' van Arthur Umbgrove.
Beslist een aanrader om te lezen, ik heb er weer eens echt ouderwets om kunnen lachen.
Maar via de website waar we nu de cadeaus moesten kiezen, was de keus wat ons betreft nogal moeilijk. Tenslotte kozen we voor allebei hetzelfde cadeau: een mp4 speler. Vergeleken met de andere geschenken konden we al op onze vingers natellen dat de kwaliteit wel niet erg hoog zou zijn, maar ach... een gegeven paard.
Vorige week kwamen dan toch de beloofde mp4-spelers per post aan. Eén van de 2 werkt goed, maar de andere was niet tot spelen te verleiden. Software geïnstalleerd op de pc, apparaatje opgeladen, verbinding gemaakt... Er gebeurde helemaal niks, behalve de melding loading. Ook na het opnieuw installeren en opladen was er geen verbetering, dus hebben we dit 'paard' teruggestuurd met een begeleidend briefje. Zonder de hoop overigens dat het opgelost zal worden, de betreffende, merkloze mp4-speler zal wel onder geen enkele garantie vallen. We wachten gewoon rustig af.
Maar als je dan een mp4-speler dacht te hebben en het gaat niet door, dan gaat er toch iets knagen. Nou had ik ook al eens gekeken naar telefoons met mp3-speler- en fm-radiofunctie en die gedachte kwam door al dat gedoe met de kapotte mp4-speler ook weer boven. Niet dat mijn telefoon nou zo'n oud model was, maar ik wilde best weer eens een nieuwe. Toen onze oudste zoon vorige week mijn reservetoestel meenam omdat dat van hem onderweg hierheen definitief kapot was gegaan, begon het bij mij al te knagen. Onverbeterlijk, ik weet het, maar van nieuwe gadgets loopt het water me nou eenmaal bijna in de mond. (Net als van Ben & Jerry's ijs trouwens , maar daarvoor moet je maar op Station Mill kijken!)
Donderdag bestelde ik mijn nieuwe mobiel, een Samsung SGH-D900i. Een telefoon met allerlei functies, veel geheugen dat zelfs is uit te breiden tot 2Gb en helemaal 'persoonlijk' te maken. Daar ben ik vandaag dan ook het grootste gedeelte van de dag mee bezig geweest, want vanochtend om half 10 werd de telefoon al bezorgd.
Met het oog op ons komend weekend Barcelona heb ik 2 torens van de Sagrada Familia als achtergrondscherm ingesteld. Als mijn familie belt, krijg ik de foto van de beller op mijn display en voor verschillende bellers heb ik ook maar meteen eigen muziekjes als beltoon ingesteld. Ik heb ook al naar de radio geluisterd via mijn telefoon en natuurlijk al een paar foto's gemaakt en een stukje gefilmd. Erg leuk speelgoed voor mij dus, het houdt me in ieder geval van de straat!
Toch leuk om deze tijd weer een foto te zien van zo'n oude telefoon. Is toch snel en veel veranderd. Internet houd alles bij :)
BeantwoordenVerwijderen