THE DESIGNER CYTOKINE HYPER-IL-6Deze week was weer veel te kort. In een paar dagen moest er weer van alles klaar zijn, want voor mijn gevoel begon het weekend al op donderdag. Eerst 's ochtends de laatste les portret- en modelboetseren van Marcel Joosen (zie Station Mill) en daarna haasten om op tijd in Utrecht te zijn voor een bijzondere promotie.
Naast zijn baan als analist op het drukke laboratorium voor Pediatrische Immunologie, speelde Wilco de Jager het klaar om zonder universitaire opleiding te promoveren tot doctor in de geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht. (Thesis: Cytokines in Arthritis. Pathogenesis, biomarkers and therapeutic targets.)
Wilco ontwikkelde met financiële ondersteuning van het Reumafond een test waarmee je in één druppel bloed wel dertig verschillende stoffen kunt meten. Er is nu minder tijd en geld nodig en nog belangrijker, kinderen hoeven niet meer meerdere malen geprikt te worden om bepaalde ziektes te kunnen aantonen. Het onderzoek van de Jager was vooral gericht op jeugdreuma, de test die hij gebruikt, is gebaseerd op de Luminex xMAP. Het gaat te ver om in deze weblog op het onderzoek in te gaan, maar voor belangstellenden is het een interessant onderwerp (zie ook www.reumaresearch.nl).
Na de promotie was er receptie in het academiegebouw en aansluitend diner en feest in De Winkel van Sinkel. Tussendoor moesten we nog even snel door de regen naar de betere boekhandel om On the Road van Jack Kerrouac voor de nieuwe doctor te kopen. Door de promotor was daar al aan gerefereerd tijdens het laudatium, dus een toepasselijk cadeau namens die promotor en co-promotor (mijn Ger). Zoals al de hele dag, regende het verschrikkelijk, maar gelukkig zijn de boekhandel en 'de winkel' overburen en werden we maar één keer nat. In het nachtrestaurant hebben we genoten van een heerlijk tapas-maal en het feest was op een voor ons geheel nieuwe locatie: de vernieuwe bovenverdieping van De Winkel van Sinkel. Een prachtig pand, midden in het centrum van Utrecht.
Na een paar uur feest, vonden wij het wel weer tijd om richting Mill te gaan. We moesten eerst nog met de tram naar het transferium, dus erg snel zou het niet gaan. In het transferium maakte ik nog een rare smak, ik struikelde over een zogenaamde parkeerstop. Omdat er nog maar zo weinig auto's stonden op dat uur van de dag, liep ik op een niet daarvoor bestemde plek en ging vol onderuit. Op mijn gezicht. Gelukkig viel het achteraf allemaal wel mee, tand door de lip en mijn bril een beetje scheef en beschadigd. Later bleek ook mijn knie geschaafd (mijn panty was nog heel!!) en ik had behoorlijk last van mijn schouder. Een beetje bibberig stapte ik in de auto, blij dat ik in ieder geval niet hoefde te rijden. Mijn eigen auto stond nog in Ravenstein bij het station, die zou ik de volgende dag wel ophalen.
Vrijdagochtend dus eerst naar Ravenstein en daarna gauw door naar Uden om mijn bril weer recht te laten zetten. Een scheve bril is namelijk een ramp met varifocus glazen, er klopt dan niets meer van de afstanden voor lees- en afstandgedeelte. Het was snel geregeld en ik kreeg het advies om de krassen te bewerken met nagellak in de juiste kleur. Een geweldige tip, mijn bril is weer als nieuw!
Inmiddels had ik alweer haast, want 's middags werden we weer in Utrecht verwacht. Deze keer gewoon gezellig eten bij de kinderen, geen officiële toestanden maar samen gourmetten. Wel heel luxe als je daarvoor zelf helemaal niks hoeft te doen als het gourmetstel meenemen. Tijden veranderen en kleine kinderen worden volwassen zonen die het leuk vinden om ook een klein beetje voor óns te zorgen.
Eigenlijk was het op Goede Vrijdag bij ons altijd traditie dat 'de mannen' gingen fietsen, maar door de barre weersomstandigheden is dat voor dit jaar uitgesteld naar een latere datum. Omdat we die dag wel altijd allemaal samen (met 'de vrouwen' erbij dus) afsloten met een etentje was het gourmetten een goed idee.
En zo hadden wij op zaterdag al het gevoel dat we er al een heel weekend op hadden zitten, maar eigenlijk begint het nu pas. Ons oorspronkelijke plan om wat verfklussen op te knappen die al lang op ons liggen te wachten, hebben we laten varen en ook maar uitgesteld tot het wat beter weer is. Heerlijk, dan hoeven we even helemaal niks...
Naast zijn baan als analist op het drukke laboratorium voor Pediatrische Immunologie, speelde Wilco de Jager het klaar om zonder universitaire opleiding te promoveren tot doctor in de geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht. (Thesis: Cytokines in Arthritis. Pathogenesis, biomarkers and therapeutic targets.)
Wilco ontwikkelde met financiële ondersteuning van het Reumafond een test waarmee je in één druppel bloed wel dertig verschillende stoffen kunt meten. Er is nu minder tijd en geld nodig en nog belangrijker, kinderen hoeven niet meer meerdere malen geprikt te worden om bepaalde ziektes te kunnen aantonen. Het onderzoek van de Jager was vooral gericht op jeugdreuma, de test die hij gebruikt, is gebaseerd op de Luminex xMAP. Het gaat te ver om in deze weblog op het onderzoek in te gaan, maar voor belangstellenden is het een interessant onderwerp (zie ook www.reumaresearch.nl).
Na de promotie was er receptie in het academiegebouw en aansluitend diner en feest in De Winkel van Sinkel. Tussendoor moesten we nog even snel door de regen naar de betere boekhandel om On the Road van Jack Kerrouac voor de nieuwe doctor te kopen. Door de promotor was daar al aan gerefereerd tijdens het laudatium, dus een toepasselijk cadeau namens die promotor en co-promotor (mijn Ger). Zoals al de hele dag, regende het verschrikkelijk, maar gelukkig zijn de boekhandel en 'de winkel' overburen en werden we maar één keer nat. In het nachtrestaurant hebben we genoten van een heerlijk tapas-maal en het feest was op een voor ons geheel nieuwe locatie: de vernieuwe bovenverdieping van De Winkel van Sinkel. Een prachtig pand, midden in het centrum van Utrecht.
Na een paar uur feest, vonden wij het wel weer tijd om richting Mill te gaan. We moesten eerst nog met de tram naar het transferium, dus erg snel zou het niet gaan. In het transferium maakte ik nog een rare smak, ik struikelde over een zogenaamde parkeerstop. Omdat er nog maar zo weinig auto's stonden op dat uur van de dag, liep ik op een niet daarvoor bestemde plek en ging vol onderuit. Op mijn gezicht. Gelukkig viel het achteraf allemaal wel mee, tand door de lip en mijn bril een beetje scheef en beschadigd. Later bleek ook mijn knie geschaafd (mijn panty was nog heel!!) en ik had behoorlijk last van mijn schouder. Een beetje bibberig stapte ik in de auto, blij dat ik in ieder geval niet hoefde te rijden. Mijn eigen auto stond nog in Ravenstein bij het station, die zou ik de volgende dag wel ophalen.
Vrijdagochtend dus eerst naar Ravenstein en daarna gauw door naar Uden om mijn bril weer recht te laten zetten. Een scheve bril is namelijk een ramp met varifocus glazen, er klopt dan niets meer van de afstanden voor lees- en afstandgedeelte. Het was snel geregeld en ik kreeg het advies om de krassen te bewerken met nagellak in de juiste kleur. Een geweldige tip, mijn bril is weer als nieuw!
Inmiddels had ik alweer haast, want 's middags werden we weer in Utrecht verwacht. Deze keer gewoon gezellig eten bij de kinderen, geen officiële toestanden maar samen gourmetten. Wel heel luxe als je daarvoor zelf helemaal niks hoeft te doen als het gourmetstel meenemen. Tijden veranderen en kleine kinderen worden volwassen zonen die het leuk vinden om ook een klein beetje voor óns te zorgen.
Eigenlijk was het op Goede Vrijdag bij ons altijd traditie dat 'de mannen' gingen fietsen, maar door de barre weersomstandigheden is dat voor dit jaar uitgesteld naar een latere datum. Omdat we die dag wel altijd allemaal samen (met 'de vrouwen' erbij dus) afsloten met een etentje was het gourmetten een goed idee.
En zo hadden wij op zaterdag al het gevoel dat we er al een heel weekend op hadden zitten, maar eigenlijk begint het nu pas. Ons oorspronkelijke plan om wat verfklussen op te knappen die al lang op ons liggen te wachten, hebben we laten varen en ook maar uitgesteld tot het wat beter weer is. Heerlijk, dan hoeven we even helemaal niks...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten