Rowwen Hèze 'anders'

We begonnen deze week met een speciale maandagavond in Den Bosch. We hadden kaarten voor de show van Rowwen Hèze 'Saus volgens eigen recept'. Voor ons de eerste keer dat we naar een optreden van deze band gingen waarbij we konden, of eigenlijk moesten, zitten. En dat nog wel op luxe pluchen stoelen. Genieten in stijl dus.
Meteen al bij het binnenkomen van het Theater aan de Parade viel ons op dat het publiek anders was dan anders. Niet beter, zeker niet minder, maar ánders dan bij de meeste voorstellingen die wij in dit theater hebben bezocht. Blijer, vrolijker in ieder geval, de stemming zat er al vóór het begin goed in. Van een aantal mensen meenden wij ook dat we ze wel eens eerder hadden gezien in de tent in America, de echte fans met de Rowwen Hèze merchandising zichtbaar om de leden. Eerlijk gezegd hadden wij daar zelf helemaal niet aan gedacht. Als we naar de tent in Horst America gingen, deden we dat meestal wel. Maar na een dag hard werken en daarna snel even eten bij De Dirigent aan de Kerkstraat in Den Bosch, was dat niet iets wat in ons plaatje paste. Maar het was wel leuk om te zien dat zelfs in een schouwburg de echte fans dat wel doen.
De zaal was uitverkocht, een goed teken. Net voor het begin van de show zagen we ook nog een andere 'beroemdheid' binnenkomen: Gerard van Maasakkers. Leuk dat die op zijn vrije avond ook komt genieten van zijn favoriete band!
Om iets na achten begon de muziek met 6 mensen op het podium waarvan er niet één bandlid van Rowwen Hèze was! Je voelde dat het publiek onrustig werd, ook al was er niks mis met de muziek die gespeeld werd. Maar gelukkig lieten ze de spanning niet te hoog oplopen en verschenen de 6 mannen waar het iedereen uiteindelijk toch om te doen was op het toneel.
Met 12 man sterk ging het meteen flink los. Of, zoals violist/klarinettist Emil Szarkowicz het treffend verwoordde: elf musici en Jack Poels. Of was het Jack Poels en 11 musici? De band werd voor deze gelegenheid aangevuld met de eerdergenoemde Emil, en verder met Mo’Jones (toetsen,wasbord, gitaar), Pieter Vermeulen (gitaar, steelgitaar), Hub Boesten (trompet, tuba,trombone) en de zangeressen Linda Smeets (saxofoon) en Simone Cox (percussie). Alles samen zorgde dat voor een sprankelende saus met geweldig geluid. Het is heel verfrissend om bij een optreden echt van de muziek van Rowwen Hèze te kunnen genieten, zonder dat je intussen overgoten wordt met bier terwijl je je probeert staande te houden op de steeds harder op en neer deinende houten vloer in de tent! Dit keer konden we gewoon lekker achteroverleunen in het pluche en meezingen met Antonius, 't Roeie Klied of met Auto, vliegtuug.. en al die andere prachtige nummers die toch zo vertrouwd klinken ondanks de nieuwe saus! Ook het gevoelige 'Lied veur Limburg' klinkt in deze setting helemaal goed. Tussendoor kregen we mooie verhalen te horen van Jack Poels, over de belevenissen van de band in de Verenigde Staten en in Ierland. Met bijpassende muziek natuurlijk!
Nog voor het einde van de show kreeg de band al een staande ovatie. Gelukkig kwamen ze nog terug met De Peel in Brand, Bestel Mar en De Neus Omhoeg. Maar de absolute afsluiter was ook deze keer natuurlijk weer 'Tis een Kwestie van Geduld...'!
Kijk voor meer informatie over deze prachtige theatertoer op www.rowwenheze.nl of nog beter, koop kaartjes en ga zelf kijken!