Van Utrecht tot Wenen

Dit was een week van de snelle trips. En dan bedoel ik natuurlijk geen psychedelische trips (voor de jongere lezers: dat is iets uit de jaren '60 van de vorige eeuw), maar trips in de zin van reizen. Nauwelijks tijd voor wat dan ook, was het deze week toch noodzakelijk om huis en haard voor een poos te verlaten.

Op maandag was dat slechts een halve dag om in Utrecht naar het toekomstige huis van één van onze zonen te gaan kijken. Van Mill naar Utrecht en terug doe je niet in een uurtje, maar je moet wat overhebben voor je kinderen. En als ik heel eerlijk ben, deed ik het vooral voor mezelf. Spannend toch als je kinderen opeens zo groot zijn dat ze een huis gaan kopen! Daar wilde ik toch echt wel wat mee te maken hebben!

Het bewuste pand ligt in een leuke buurt vlakbij het Julianapark en net achter de Amsterdamsestraatweg. In een rustige straat en toch dicht bij alle winkels, stond een benedenwoning te koop die er volgens de foto's op de makelaarssite prima uitzag. Dat bleek nog waar te zijn ook, de woning is helemaal klaar om zo in te kunnen trekken. Alles goed in de verf en een prachtige houten vloer van voor tot achter. Er zit zelfs een tuin bij die voor Utrechtse begrippen zeker ruim is te noemen. De zoon had zijn beslissing eigenlijk al genomen, maar wilde graag ook onze mening weten. Fijn als je nog steeds nodig bent, dat geeft een goed gevoel! Inmiddels is de deal gesloten, naar ieders tevredenheid, en wordt maandag het voorlopig koopcontract ondertekend. Over een paar maanden kan hij er al in, zijn eerste echte eigen plek!

Op woensdag stond een snel bezoek aan Wenen gepland. Dit was al in december afgesproken, tijdens de bijeenkomst van Ärtz-Apothekern van Allergosan. We werden toen uitgenodigd door Kurt Widhalm, professor in de Ernährungsmedizin. Voor een avond over pro- en prebiotica in Oostenrijk. De volgende ochtend was er ook nog een persconferentie waar Allergosan (van Anita Frauwallner) een nieuw product presenteerde en Ger was gevraagd om die gebeurtenis te ondersteunen. Voor mij allemaal 'voer' voor de website van de Stichting Gut Flora.
Op woensdagmiddag hadden we heel even tijd om door Wenen te wandelen en ergens een koffie met taart te gebruiken. (We kwamen 'Sissy' ook nog tegen, bij haar paleis in een koetsje)


In Wenen struikel je zo ongeveer over de Konditoreien, dus taart eten moet. Deze keer voor ons geen Sachertorte (ook lekker), maar een heerlijke punt Mozarttorte. Dat was dan ook alles op toeristisch gebied waar we tijd voor hadden.
Na de persconferentie op donderdagochtend moesten we te vlug alweer naar het vliegveld. Anita had ons daar een dag eerder opgehaald en bracht ons ook weer weg. Een snel bezoek en bij het afscheid een soort belofte: 'Volgende keer in Zagreb'. We merken het vanzelf!

Voor plezier in plaats van werk moet je boeten, dat heb ik dit weekend weer gemerkt. Tot vanavond 11 uur heb ik zitten werken, morgen doe ik (denk ik) niks. Volgende week de puntjes op de i van de brochure en de website en dan moet het persbericht nog geschreven worden. Het einde komt in zicht, ik moet maar eens uit gaan kijken naar mijn volgende grote project!