Alweer een week die nooit meer terugkomt. Al 1/17 jaar voorbij. Iedere maandag denk ik dat er een zee van tijd voor mij ligt en voordat ik het besef is het alweer zondagavond. Wat gebeurt er toch met al die tijd?
Deze week was een rare, een hoop te doen en achteraf het idee dat er niks uit mijn handen kwam. Ik heb alle tijd goed besteed, dat weet ik zeker, maar ik zie geen resultaten. En resultaat, daar houd ik van als ik met iets bezig ben. Vroeger breide ik het liefst hele dikke truien op hele dikke naalden, dat schoot lekker op. Maar soms lijkt het leven meer op een haakwerkje met naaldje nummer 0,5 en een héél dun draadje. Zo van, iedere dag een draadje maakt een hemdsmouw in het jaar. Van dat gepriegel. Maar gepriegel of dikke naalden, als je het druk hebt, rijgen de dagen zich evenzogoed als draden aan elkaar.
De week ging dus gewoon voorbij met de dingen van alledag. Met werk en hier en daar een verzetje. Gezellig een vriendin voor de lunch ophalen en genieten van eigengebakken brood en een 'hartjes'-ei. Samen foto's uitzoeken voor een digitale fotolijst.
Een dag als juf werken en samen met de klas een moeilijk lied leren. Over een schoolplein bij nacht. Als het donker is, gebeuren er rare dingen op zo'n plein, of toch niet? In ieder geval was het onderwerp spannend genoeg om er over te zingen.
Een restaurant waar we nog nooit geweest zijn uitproberen voor een lunch. Eerlijk gezegd vielen zowel het restaurant als de lunch wat tegen. Op de 'Uitsmijter Plein 5' lag een koud ei, terwijl de huisgemaakte kroket die erbij lag érg heet was. Daar in die keuken was nog wel wat te verbeteren aan het resultaat.
Op donderdagochtend was er weer zoals elke week tijd voor boetseren. Het is voor mij een vorm van ontspanning door flinke inspanning, want het vergt behoorlijk wat van mijn energie én van mijn geduld. In mijn hoofd weet ik allemaal precies hoe het eruit moet zien, maar zo'n brok klei lijkt soms een eigen leven te leiden. Tussen kijken en kleien zit vaak een enorm verschil. Maar als er dan iets lukt en het resultaat valt mee, dan is de voldoening groot. Het beeldje dat ik deze week mee naar huis kon nemen is zo'n voorbeeld van een redelijk gelukt resultaat!
Deze week ben ik ook eindelijk eens begonnen aan het 'grote opruimen'. Opruimen is meteen ook een groot woord voor het kleine beetje dat uiteindelijk in een vuilniszak belandde. Maar het voornemen om meer op te gaan ruimen en vooral veel weg te gaan gooien, is nu wel gemaakt. Vandaag is mijn bureau aan de beurt en morgen begin ik aan één van de vele laatjes. Want van opruimen zie je vrijwel direct het resultaat. Heerlijk!
Deze week was een rare, een hoop te doen en achteraf het idee dat er niks uit mijn handen kwam. Ik heb alle tijd goed besteed, dat weet ik zeker, maar ik zie geen resultaten. En resultaat, daar houd ik van als ik met iets bezig ben. Vroeger breide ik het liefst hele dikke truien op hele dikke naalden, dat schoot lekker op. Maar soms lijkt het leven meer op een haakwerkje met naaldje nummer 0,5 en een héél dun draadje. Zo van, iedere dag een draadje maakt een hemdsmouw in het jaar. Van dat gepriegel. Maar gepriegel of dikke naalden, als je het druk hebt, rijgen de dagen zich evenzogoed als draden aan elkaar.
De week ging dus gewoon voorbij met de dingen van alledag. Met werk en hier en daar een verzetje. Gezellig een vriendin voor de lunch ophalen en genieten van eigengebakken brood en een 'hartjes'-ei. Samen foto's uitzoeken voor een digitale fotolijst.
Een dag als juf werken en samen met de klas een moeilijk lied leren. Over een schoolplein bij nacht. Als het donker is, gebeuren er rare dingen op zo'n plein, of toch niet? In ieder geval was het onderwerp spannend genoeg om er over te zingen.
Een restaurant waar we nog nooit geweest zijn uitproberen voor een lunch. Eerlijk gezegd vielen zowel het restaurant als de lunch wat tegen. Op de 'Uitsmijter Plein 5' lag een koud ei, terwijl de huisgemaakte kroket die erbij lag érg heet was. Daar in die keuken was nog wel wat te verbeteren aan het resultaat.
Deze week ben ik ook eindelijk eens begonnen aan het 'grote opruimen'. Opruimen is meteen ook een groot woord voor het kleine beetje dat uiteindelijk in een vuilniszak belandde. Maar het voornemen om meer op te gaan ruimen en vooral veel weg te gaan gooien, is nu wel gemaakt. Vandaag is mijn bureau aan de beurt en morgen begin ik aan één van de vele laatjes. Want van opruimen zie je vrijwel direct het resultaat. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten