Regelmatig wordt er aan ons gevraagd of we nog wel eens ooit thuis zijn. Weinig. Neem nou deze week, vanaf maandag t/m zaterdag aten we de helft van de dagen in een restaurant. Op maandag zelfs 2 keer. Je hoort mij niet klagen, alhoewel het gevecht met de weegschaal niet altijd even succesvol verloopt.
Maandag gingen alle mannen uit ons gezin fietsen in de heuvels van Zuid-Limburg. Traditiegetrouw deden ze dat altijd op Goede Vrijdag, maar vanwege zakelijke verplichtingen was dat dit jaar naar 2de Paasdag verschoven. Voor mij tijd genoeg om overdag met een vriendin op een terras in Grave aan de Maas neer te strijken. Een prachtig plaatsje, zeker als de zon volop schijnt op de mooie oude gevels. 's Avonds aten we met het gezin bij Picasso in Den Bosch, een restaurant dat ons tot die tijd nooit eerder opgevallen was, maar zeker voor een volgend bezoek in aanmerking komt.
Donderdag gingen we met een stel vrienden naar Deurne, waar De Dijk in het nieuwe cultureel centrum optrad. Voorafgaande aan zo'n concert gaan wij meestal met een hele groep uit eten, maar door allerlei omstandigheden was het dit keer slechts een groepjé van 2 personen. Ikzelf en een goede vriend die me in Mill opgehaald had. Bij De Roode Leeuw in Deurne aan de Molenstraat genoten wij van een lekker maaltje en hadden daarna nog tijd genoeg om rustig naar het nieuwe centrum van Deurne te lopen. Of dat nieuwe centrum ook een verbetering is, daar moet ik nog eens flink over nadenken. Van het Deurne dat ik me kan herinneren, blijft zo niet zoveel over in ieder geval. Alles lijkt nieuw en modern te moeten, dat geldt overigens niet alleen voor Deurne. Maar dat terzijde.
Eenmaal binnen in het cultureel centrum bleek De Dijk veel te laat te arriveren, in plaats van 9 uur werd het daarom 10 uur voordat ze eenmaal speelden. Maar toen ging het dak er dan ook af, vol overgave werden de nummers ten gehore gebracht. Met zijn karakteristieke stem wist Huub van der Lubbe de zaal binnen de kortste keren 'plat' te krijgen. Er werd luidkeels meegezongen en geswingd en zoals het wel vaker gaat bij concerten, helaas ook erg veel en hard dwars door de muziek heen gekletst. Ik zou zeggen, ga lekker naar het café en vraag of ze een plaatje draaien van De Dijk als je liever praat dan luistert...
Zaterdag keerden wij terug naar Ger zijn jeugd in De Kempen, wij gingen namelijk naar Eersel . Lang geleden hadden we kaartjes besteld voor een optreden van JW Roy (die zelf uit Knegsel, vlakbij Eersel, komt) in De Muzenval in dat dorp. Wij kennen deze artiest vooral van optredens met Gerard van Maasakkers en kunnen zijn muziek wel waarderen.
Vooraf aten we bij 't Menneke - de naam slaat op 'den contente mens', een beeldje dat ertegenover op de Markt staat - in het centrum van Eersel. Een prachtig dorp overigens met mooie oude panden die allemaal in hun oude glorie bewaard zijn gebleven.
Vanmiddag gaan we nog naar St. Anthonis om een gedeelte van de kunstroute te volgen. Ook dat is een mooi dorp waar, ondanks het moderne gemeentehuis, de Brink nog sterk aan vroeger doet denken. We beginnen de kunstroute dan ook daar, uiteraard eerst met een lunch en daarna zien we wel verder. Vanavond of morgen lees je er meer over op Station Mill.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten