'Het is zoals het is'

Vandaag hebben we afscheid genomen van mijn oom Piet. In een overvolle kerk ten overstaan van al zijn familie, vrienden en bekenden werden de mooiste dingen over hem gezegd. En terecht. Hij heeft een mooi leven gehad en laat heel veel prachtige herinneringen achter.
Voor mij was mijn oom Piet vroeger vooral de grapjas van de familie, met hem kon je lachen. Als kleuter heb ik ooit eens tijdens het eten tegen hem gezegd dat hij een opschepper was - dat vond ik toen wel een interessant woord - en dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Hij gaf het meteen grif toe en schepte zonder ophouden mijn bordje vol. Want dat deden opscheppers volgens hem: opscheppen! Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen van zijn humor. Hij wist hoe hij iets groots kon terugbrengen tot een grapje. Door zijn jongensachtige uitstraling kwam hij daar ook vaak mee weg.
Behalve om zijn humor werd hij vandaag ook geprezen om zijn hulpvaardigheid, als iemand hem nodig had, stond hij klaar. Ook dat is iets wat ik me nog heel goed kan herinneren. Bij ons thuis was het vroeger vaak zó druk dat er een extra hand aan te pas moest komen. Tegen de kerst was er vaak behoefte aan extra hulp voor het bezorgen van boodschappen. 'Bel onze Piet maar', klonk het dan. En 'onze Piet' kwam en reed met veel plezier de bestellingen naar de klanten. Ook voor andere klussen draaide hij zijn hand niet om, als vakbekwame timmerman bouwde hij bijvoorbeeld mee aan onze extra garage.
Later was oom Piet voor mij vooral de cafébaas, een bedrijfstak naar zijn hart waar hij door zijn huwelijk ingerold was. Dat lag hem wel, een biertje tappen, een potje biljarten en met iedereen een gezellig praatje. Dat leek een geweldig leven, maar de waarheid was natuurlijk dat het ook enorm hard werken was. Jarenlang leidde hij samen met zijn vrouw een gezellig café midden in zijn geliefde Zeilberg. Toen hij later uit het café ging en naar Deurne verhuisde, bleef hij zich toch een echte Zeilberger voelen. Iedereen daar kende hem dan ook en als je in de Zeilberg vertelde dat je familie van hem was, hoorde je automatisch bij de 'goei'.
Vandaag werd dan ook in de Zeilberg zijn plechtige uitvaart gevierd. Samen met veel Zeilbergers die hem als een van hen waren blijven beschouwen. Na afloop van de kerkdienst en aansluitende bijeenkomst in het crematorium keerde iedereen voor deze ene keer nog terug naar het oude café. Het café van ome Piet en tante Zus dat tegenwoordig omgetoverd is tot coole discotheek. Daar, in de JINX, stonden nu lange tafels gedekt en werd er veelvuldig nagepraat over ome Piet en ja, ook gelachen om al die herinneringen die iedereen aan hem heeft en zeker zal blijven houden.
Voor de echte Zeilbergers volgt hier hun eigen motto:
'Jao, bènt dan gerust content, umderruge van de Zeilberg bent' (regel uit het Zeilbergs Volkslied). Voor volledige tekst én muziek, klik hier.