Opwarming van de aarde, broeikaseffect, stijging van de zeespiegel. Je hoort er steeds vaker over en van al die berichten word je niet bepaald vrolijk. En dat hebben we allemaal aan onszelf te danken. Het is onomstotelijk bewezen dat de oorzaak van meer CO2 en andere gassen met een broeikaseffect in de atmosfeer, menselijke activiteiten zijn. Sinds de industriële revolutie is de gemeten hoeveelheid CO2 in de atmosfeer gestegen van 270 naar 370 ppm (parts per million). Wat precies de gevolgen zijn is niet helemaal duidelijk, daar bestaan verschillende theoriën over. Eén van de scenario's is de klimaatstheorie die stelt dat het poolijs zal smelten en de gemiddelde temperatuur van de aarde zal toenemen. Maar zelfs over de hoogte van die stijging is men het niet eens en critici van de klimaatstheorie stellen dan ook dat er weinig tot geen wetenschappelijk bewijs is voor de stellingen dat a. er een ramp zal ontstaan door een eventuele temperatuurstijging, b. dat de onderhavige temperatuursstijging meer dan gering zal zijn en c. dat de mens meer verantwoordelijk is voor een eventuele klimaatschommeling dan de natuur zelf. Hoe moeten we daar nou als gewone mensen mee omgaan?
Het is een actueel onderwerp en het lijkt wel of we ons er drukker om maken dan ooit. Komt dat door de abnormale temperaturen die we dit najaar hadden? Of is het de schuld van de media die de zachte en natte herfst van 2006 al voorzichtig als voorbeeld stellen van de klimaatsheorie? Hoe dan ook, het is het gesprek van de dag. Nou staan wij Nederlanders al wereldwijd bekend als 'mooiweerpraters', waarschijnlijk wordt er, behalve misschien in Engeland, nergens zoveel over het weer gepraat als in ons land. Het is te nat, te koud, te zacht, te guur, te droog, te... Deze zomer nog zuchtte iedereen omdat het te heet zou zijn, nadat we allemaal gemopperd hadden over teveel regen in de lente. Kortom, waar zouden we het over moeten hebben zonder 'ons' weer?
Gelukkig hebben we deze week ook eindelijk echte winterse temperaturen gehad. Compleet met berichten in de krant over de eerste schaatswedstrijd op natuurijs. Dat nemen ze ons niet meer af, want in januari hoort het te vriezen. Dat de winter maar 2 dagen duurde, moeten we dan maar even voor lief nemen. Dat kunnen er zelfs nog meer worden, want niets is veranderlijker dan het weer. 'Het kan vriezen, het kan dooien.' En als ik naar de uitleg op de pagina van het KNMI ga, lees ik van dit gezegde dan ook een hele 'duidelijke' uitleg: "Het grillige weer laat zich niet in simpele regels vangen, dus er valt weinig te zeggen over de komende winter. Hoogstens dat het in ons land vaker dooit (80% van onze winters zijn zacht) en de opwarming van de laatste decennia de kans op een zachte winter vergroot. Ook de meeste wintervoorspellers houden het op een milde winter. Dat neemt echter niet weg dat er altijd nog een kans is op een koudere periode en schaatsijs".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten