Dit weekend zitten we in Wenen voor een symposium van Allergosan van Anita Frauwallner.
Vrijdagavond kwamen we aan op het vliegveld, maar wie we ook zagen, geen Anita. We zaten al bijna in een taxi toen ze ons nog telefonisch wist te bereiken. We waren elkaar misgelopen, maar konden gelukkig alsnog met haar meerijden (in haar luxe Jaguar). Eindbestemming: Hilton Danube, uiteraard gelegen aan de Danube oftewel 'Die schöne blaue Donau'. Als de zon schijnt is er warempel enig blauw in te ontdekken, maar voor de rest van de dag is het gewoon een massa grijs water.
Het symposium werd druk bezocht door 'Apotheker und Artz-Apothekern', Ger was één van de 6 uitgenodigde sprekers. De meeste verhalen waren in het Duits, maar behalve Ger deed ook Karin Koning (Maastricht) haar verhaal in het Engels. Het was een druk programma dat voor half 2 al helemaal afgewerkt was. Toen konden we dan ook - na een gezamenlijke lunch in het restaurant van het hotel - richting centrum. We waren van plan om zoveel mogelijk kleine Sintcadeautjes te kopen, want dat feest nadert ook al snel. We zijn niet zo heel erg ver gekomen. Er was keus genoeg, maar dat maakte het alleen maar moeilijker. Op een gegeven moment was het 5 uur en dan gaan alle winkels in Wenen dicht, voor ons is dat bijna onvoorstelbaar! Nu hadden we wel een prima excuus om lekker koffie te gaan drinken met natuurlijk een stuk Sachertorte. Niet bij Sacher, maar bij Heiner. Daar is de taart misschien nog wel lekkerder als we de gidsjes moeten geloven.
's Avonds waren we uitgenodigd voor een diner bij de Steierstube, waar ze originele gerechten uit Steria (in het Nederlands Stiermarken genoemd) serveren. Stiermarken is één van de 9 deelstaten van Oostenrijk, Graz is daar de hoofdstad van. Allergosan is gevestigd in Graz. We hebben er heerlijk gegeten en daarbij goede wijn uit Steria gedronken. Oostenrijkse wijn is nu, na een behoorlijke crisis van een aantal jaren, weer helemaal terug.
Voordat we gingen eten, zijn we ook nog over de kerstmarkt gelopen (Christkinderlmarkt heet dat hier). Het was er ongelooflijk druk, maar we hebben temidden van al het gedrang nog wel genoten van een beker heerlijke warme punch. Die is hier in allerlei smaken te krijgen, je kunt er ook gepofte kastanjes bij eten of andere traditionele Oostenrijkse lekkernijen. De markt is voor het stadhuis opgesteld, dat helemaal verlicht is en waarvan ieder raampje een adventsvenster voorstelt. In de bomen hangen overal verlichte, gekleurde cadeautjes, kerstmannen, lampions enz.. Alles bij elkaar is het net één grote slagroomtaart. Heel Wenen lijkt trouwens net alsof het zo uit een sprookje komt. De meeste gebouwen zijn in dezelfde periode gebouwd en worden allemaal keurig onderhouden. De Sissi-sfeer druipt er hier overal vanaf.
Vandaag vliegen we weer terug naar Nederland, maar eerst gaan we vanmiddag nog naar het Kunsthistorisch Museum om 'Het Laatste Oordeel' van Jeroen Bosch te bewonderen en, op aanraden van enkele Oostenrijkers, ook meteen een blik te werpen op de Hollandse Meesters die in dit museum hangen.
Inmiddels zijn wij weer in Nederland. Het bezoek aan het Kunst Historisch Museum was de moeite waard, maar het kostte ons nog behoorlijk wat moeite om 'de' Jeroen Bosch te vinden. Het bleek ook niet 'Het Laatste Oordeel' te zijn dat in Wenen hangt, maar de veel kleinere afbeelding van de kruistocht van Jezus. Er hingen inderdaad heel veel Hollandse Meesters en ook een heleboel doeken van Rubens en van Pieter Breughel de oudere.
Bekijk ook het webalbum voor de foto's van Verona en Wenen:
 |
| Weekenden november 2007: Verona en Wenen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten