Woensdag was onze laatste dag in Parijs. Omdat de Thalys pas om half 4 zou vertrekken, hadden we gelukkig nog ruim de tijd om een bezoek aan het Museum Antoine Bourdelle te brengen. Eén van de doelen die we ons gesteld hadden, toen we naar Parijs vertrokken. Behalve de speciale Henry Moore expositie was er natuurlijk vooral werk van Bourdelle zelf te vinden. Deze beeldhouwer, leerling van Auguste Rodin, leefde van 1861 tot 1929 en maakte enorme beelden. Hij woonde en werkte in het pand dat nu museum is, in de naar hem genoemde Rue Antoine Bourdelle, vlakbij de Tour Montparnasse.
Voor onze laatste lunch in Parijs gingen we terug naar Rue Faubourg de Montmartre, in de buurt van het hotel waar we onze bagage zolang hadden achtergelaten. Het algehele rookverbod in Frankrijk was nu duidelijk merkbaar, want alhoewel wij lunchten in een brasserie/bar-tabac, werd er helemaal niet meer gerookt.
De treinreis terug ging weer helemaal volgens schema, maar gelukkig konden we in Antwerpen uitstappen. Achter ons zaten namelijk nogal luidruchtige vakantiegangers (onvervalste Utrechters) die blijkbaar niet zo'n leuke tijd als wij gehad hadden.
Woensdagavond kwamen we thuis in een redelijk donker Mill, vergeleken bij de lichtstad in ieder geval. Voor mij tijd om donderdag onze kerstspullen weer voor een jaar op te ruimen en daarna weer gewoon aan het werk te gaan. Genoeg te doen.
Zaterdag konden we nog net op de valreep naar de tentoonstelling 'Tien Kreatieve Aksiejaren' over het Nijmeegs studentenverzet in de jaren '70. (Museum Valkhof Nijmegen, 6 januari 2008 laatste dag van deze expositie). Voor de mensen die aan dit verzet deelnamen of zelf student waren in Nijmegen in deze periode natuurlijk een feest van herkenning, voor ons wel een goed beeld van de tijdgeest die wij erin herkenden. Met hier en daar zelfs nog bekende gezichten tussen de actievoerders op de tentoongestelde foto's en films.
's Avonds was het tijd voor ons jaarlijkse uitje naar de Zesdaagse in Ahoy in Rotterdam, een wielerspektakel waar je bij moet zijn om het te begrijpen. Púúr entertainment. Mijn favoriete onderdeel ervan is de derny. Bij de derny-race heeft iedere wielrenner een eigen 'gangmaker' die op een tweetakt brommertje de weg baant voor de renner. Het is een prachtig samenspel, niet in het minst door de super-gangmaker Joop Zylaard die samen met Erik Zabel 2 keer voor een winnende combinatie zorgde.
Heel Ahoy ging uit zijn dak tijdens de spannende races. Voor ons zat de hele familie Dekker, ook Erik zelf met zijn zoontjes. Leuk om te zien hoe hij zijn jongens alles precies uitlegde en hoe geboeid die al waren door alles wat met het wielrennen te maken heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten