Citykoti.com

Zondagmorgen half 10 (in Nederland pas half 9) zit ik op de bank van ons mini-appartementje midden in Helsinki. Gisterochtend van huis vertrokken, nadat ik net een halve dag en een nacht thuis was van het bezoek aan Wenen met aansluitende afspraak in Utrecht. Deze week heb ik nog niet veel van Mill gezien.
Wij vlogen vanaf Düsseldorf via Hamburg naar Helsinki en arriveerden daar om half 6 plaatselijke tijd. Met de speciale bus van Finnair duurde het nog 3 kwartier voordat we afgezet werden bij het Centraal Station. We konden verder lopend naar het appartement dat we geboekt hadden, omdat alle hotelkamers al bezet waren toen mijn echtgenoot te horen kreeg dat zijn lezing op het congres van ECCMID geaccepteerd werd. Geen luxe hotelkamer voor ons waar je een opgemaakt bed vindt en niks hoeft te doen voor je ontbijt, maar een superklein appartementje (www.citykoti.com) waar al het serviesgoed aanwezig is, maar de koelkast er leeg bij staat. Gelukkig was gisteravond de supermarkt bij het metrostation nog open en hebben we nu wat te eten.
Mijn echtgenoot is inmiddels vertrokken en omdat ik niet ingeschreven ben voor het congres - en ik dat ook niet wens - zit ik hier even te genieten van een vrije zondagochtend. Buiten schijnt de zon, het wordt zo tijd om eens wat indrukken op te gaan doen van deze stad.

Inmiddels is het laat in de middag en heb ik al veel gezien en gedaan in Helsinki. Mijn echtgenoot is al lang terug naar het congres en blijft daar nog even om de ingelaste workshop van Ab Osterhaus over het H1N1-virus (Mexicaanse griep) bij te wonen. Straks zie ik hem wel een keer verschijnen en dan gaan we ergens eten.
Vanochtend ben ik eerst richting Centraal Station gelopen omdat ik er een foto van wilde maken. Het is in late Jugenstil (1914) van de Finse architect Eliel Saarinen. De toren wordt op dit moment gerestaureerd en is helaas verpakt in bedrukt bouwdoek.
Vanaf het station ben ik richting Senaatplein gelopen waar de reusachtige witte Kathedraal van Helsinki staat. Het plein wordt behalve door dit bouwwerk gedomineerd door nog 3 andere werken van dezelfde Finse architect: Carl Ludvig Engel. In 30 jaar, tussen 1822 en 1852 bouwde hij daar het Parlementsgebouw, het hoofdgebouw van de Universiteit van Helsinki, de Nationale Bibliotheek van Finland en de kathedraal dus. Allemaal prachtige voorbeelden van neoclassisisme.
De wandeling naar de haven was nu niet ver meer. Daar heb ik eerst koffie gedronken, vervolgens wat over de markt gelopen en heerlijke kersen gekocht. Inmiddels had mijn echtgenoot zich weer bij me gevoegd en hebben we de boot genomen naar Suomenlinna, een eiland vlakbij Helsinki dat al sinds 1991 op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Het is van oorsprong een maritiem fort op 'kanonsafstand' van Helsinki voor de verdediging van de stad. Het eiland herinnert nog aan de tijd dat de ligging van Finland tussen Oost en West wel eens problemen opleverde.
Wij hebben op Suomenlinna heerlijk geluncht en van het mooie weer genoten. Daarna zijn we weer met de boot teruggegaan en is mijn echtgenoot weer naar het congres vertrokken. Ik ben nog even de stad in geweest en heb daar - eindelijk - de schoenen gevonden waar ik al heel lang naar op zoek was. Ik wist precies wat ik wilde, maar kon ze in Nederland en België nergens vinden. Ook vorige week in Oostenrijk zag ik niks wat er op leek. Maar nu heb ik dan toch hoge sandalen zónder metalen gespen en met genoeg stevigheid voor mijn enkels. Voor het kind van een collega moest ik nog op zoek naar een exacte kopie van een kwijtgeraakte Finse knuffel en die heb ik gelukkig ook gevonden. Heerlijk is dat hier op zondag gewoon alles open is, Helsinki is overigens een echte winkelstad. Na een bezoekje aan de supermarkt zit ik hier nu met een lekker glaasje en een reep chocolade dit stukje te typen. Van de foto's heb ik al een album gemaakt, dat zal ik hieronder zetten.

Helsinki 17 mei 2009