Voor een kort bezoek waren wij deze week in Wenen. Dinsdagavond heen en donderdagochtend héél vroeg weer terug. Dat heen was nog bijna niet gelukt, want toen ons vliegtuig landde op Vienna-Schwechat bleek dat op het verste achteraf baantje te zijn dat er maar te vinden was. We moesten allemaal blijven zitten en we werden vriendelijk verzocht te wachten. Toen werd er omgeroepen dat er passagiers die uit Mexico kwamen aan boord waren en die moesten eerst onderzocht worden op aanwezigheid van het griepvirus. Er kwamen 2 artsen met mondkapjes het vliegtuig binnen en de desbetreffende personen werden naar voren geroepen. Het ging om ongeveer 8 mensen, bij hen werd met een oorthermometer eventuele koorts gemeten. Bij een enkeling moest het opnieuw en de sfeer in het vliegtuig werd een beetje lacherig. Gelukkig werd bij geen van deze reizigers iets geconstateerd en mochten we allemaal met de bus naar de airport terminal. Onderweg werden we nog door de - lege - ambulance ingehaald en bij het verlaten van de bus kregen we van die chauffeur allemaal een A4-tje met uitleg over het virus. Welkom in Wenen, dat deze passagiers ook half Schiphol hadden kunnen besmetten tijdens hun transfer was blijkbaar niks om je druk over te maken. Wat een willekeur in het voorkomen van een pandemie.
In Wenen stond lieve, trouwe Anita ons al op te wachten om ons naar Hilton Vienna Plaza aan de Schottenring te brengen. Omdat het al laat was, hebben we alleen even de bagage gedropt en zijn toen meteen gaan eten bij Appiano. Een origineel Oostenrijks restaurant waarvan de uitbaatster dezelfde - redelijk zeldzame - achternaam heeft als Anita Frauwallner, ook al kenden ze elkaar niet. Het zorgde wel meteen voor een heel familiaire sfeer en het eten was er overigens ook heel erg lekker.
De volgende dag waren er een paar vaste agendapunten, maar we hadden ook het plan om 'Het Laatste Oordeel' van Jeroen Bosch dat ook in Wenen blijkt te 'hangen' te gaan bewonderen. Na wat navraag gedaan te hebben en vooral dankzij ons eigen onderzoek op Google, kwamen we erachter dat het in de Gemäldegalerie der Akademie der bildende Künste aan de Schillerplatz te vinden was. We konden het nog net voor de lunch in het imposante Albertina bekijken. Op de foto boven dit stukje zie je een fragment van het middenstuk van de triptiek. De foto is 'illegaal' genomen en van heel dichtbij, mar geeft toch redelijk de sfeer van het stuk weer.
In het café bij het Albertina aten we alweer asperges en daarna wilden we nog even de Stefansdom bezoeken voordat we weer aan het werk moesten.
's Avonds was er het mini-symposium in het Billroth-Haus waarvoor we uiteindelijk gekomen waren. Het liep allemaal nogal uit en de geplande eindtijd van 21.30 werd uiteindelijk 22.30 uur. Daarna was er nog een diner waar we niet onderuit konden en zo werd het opeens half 1 voordat we opstonden om naar het hotel te gaan. Het werd een korte nacht, want om half 5 ging de wekker en om half 9 landden we alweer in Amsterdam. Zonder oponthoud door het Mexicaanse griep- of ander virus. Dat betekende dat mijn echtgenoot nog ruim op tijd was voor de Masterclass Autoimmuniteit in Karel V die hij om 11 uur moest geven. Ik had een lunchafspraak en daarna was het heerlijk om weer eens in Utrecht rond te wandelen én te shoppen natuurlijk. Vanavond zijn we nog in Utrecht, morgen thuis en zaterdag vertrekken we naar Helsinki. Daarover binnenkort meer.
De volgende dag waren er een paar vaste agendapunten, maar we hadden ook het plan om 'Het Laatste Oordeel' van Jeroen Bosch dat ook in Wenen blijkt te 'hangen' te gaan bewonderen. Na wat navraag gedaan te hebben en vooral dankzij ons eigen onderzoek op Google, kwamen we erachter dat het in de Gemäldegalerie der Akademie der bildende Künste aan de Schillerplatz te vinden was. We konden het nog net voor de lunch in het imposante Albertina bekijken. Op de foto boven dit stukje zie je een fragment van het middenstuk van de triptiek. De foto is 'illegaal' genomen en van heel dichtbij, mar geeft toch redelijk de sfeer van het stuk weer.
In het café bij het Albertina aten we alweer asperges en daarna wilden we nog even de Stefansdom bezoeken voordat we weer aan het werk moesten.
's Avonds was er het mini-symposium in het Billroth-Haus waarvoor we uiteindelijk gekomen waren. Het liep allemaal nogal uit en de geplande eindtijd van 21.30 werd uiteindelijk 22.30 uur. Daarna was er nog een diner waar we niet onderuit konden en zo werd het opeens half 1 voordat we opstonden om naar het hotel te gaan. Het werd een korte nacht, want om half 5 ging de wekker en om half 9 landden we alweer in Amsterdam. Zonder oponthoud door het Mexicaanse griep- of ander virus. Dat betekende dat mijn echtgenoot nog ruim op tijd was voor de Masterclass Autoimmuniteit in Karel V die hij om 11 uur moest geven. Ik had een lunchafspraak en daarna was het heerlijk om weer eens in Utrecht rond te wandelen én te shoppen natuurlijk. Vanavond zijn we nog in Utrecht, morgen thuis en zaterdag vertrekken we naar Helsinki. Daarover binnenkort meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten