zondag 28 maart 2010

Een reis rond de wereld in Millse hapjes

Het restaurant waar we vanavond aten is misschien al net zo lang in Mill als wij er wonen, maar we waren er nog nooit geweest. Hoogste tijd dus om er kennis mee te gaan maken. 'Des Werelds' is de veelbelovende naam van het restaurant dat zich in het Fitland complex aan de Hoogveldseweg in Mill bevindt. Met een bescheiden kaart en enkele combinatiemogelijkheden (keuze uit verschillende variaties 3 of 4 gangendiner) is het gemakkelijk kiezen om een lekkere maaltijd samen te stellen. Op de kaart staan gerechten uit alle delen van de wereld en het restaurant is ook in deze stijl 'aangekleed'. Met landkaarten en foto's zit je er werkelijk middenin.
Wij aten er met 4 personen en kozen allemaal een ander voorgerecht en hoofdgerecht. Als eerste gang kwamen op tafel Italiaanse carpaccio, een salade met gebakken gamba's, Franse vissoep en in filodeeg gebakken zalm met Thaise groenten. We aten er allemaal smakelijk van en waren benieuwd naar onze hoofdgerechten: Nieuw Zeelands lamsrack met gekonfijte knoflook met rozemarijn en rozevalpuree, Argentijnse rundertournedos met truffelsaus en gestoomde schorseneren, Indiase kalfssukade met kerrie en kokosmelk met notenrijst en Kabeljauwfilet met gebakken witlof en bospaddenstoelen. Het waren allemaal heerlijke gerechten die op zich al voldoende waren, maar er werd voor 4 personen één klein schaaltje salade en één puntzak frites bij geserveerd. Wij hadden er genoeg aan, maar het zag er wat karig uit. Bovendien heb ik in een restaurant mijn frites liever in een schaaltje dan in zo'n onstabiele puntzak waaruit je niet kunt opscheppen. Ik dacht eigenlijk dat die trend al passé was, maar bij Des Werelds nog volop in gebruik. Over de smaak van de frites kan ik alleen maar lovend zijn, lekkere dikke Vlaamse frieten.
In de keuze van het dessert waren we wat eensgezinder, slechts één van ons bestelde Crème brulée en voor de rest was er een Brusselse wafel met warme kersen. Bij de koffie werd ruim chocolade snoep gepresenteerd.
De bediening was netjes, maar misschien net iets te bescheiden. De fles wijn die we bestelden (Cote du Ventoux) werd zonder plichtplegingen geopend en de glazen werden zonder proeven vooraf ingeschonken.
Je kunt prima eten in Des Werelds, maar het is er wel een beetje sáái. Misschien omdat het restaurant nogal ruim bemeten is en er niet zo heel veel bezoekers waren. De strakke inrichting en heldere verlichting dragen niet bij aan een knus gevoel. Toch hebben wij een erg leuke avond gehad met lekker eten en in goed gezelschap van vrienden.

Gisteren deden wij mee aan de openhuizendag van de NVM in een poging geïnteresseerden voor ons huis naar de Stationsstraat te 'lokken'. Helaas pakte dat niet uit zoals wij dat hadden gewild, lees daarover meer op Station Mill.
De dag ervoor hadden we nog ontzettend ons best gedaan om te zorgen dat alles er netjes bij lag. De jongste zoon en zijn vriendin kwamen er speciaal voor uit Utrecht om daarbij te helpen. Dat was behalve hard nodig, ook heel gezellig, maar er is geen enkele kijker komen opdagen die ervan heeft kunnen genieten. We proberen er de moed maar in te houden, ons geduld wordt wel erg op de proef gesteld.

Morgen is het weer tijd voor Spaanse les. Door ons verblijf in Israël hebben we de vorige les gemist en moesten we dat thuis inhalen. Dat betekent dat er zowel gisteren als vanmiddag nog flink huiswerk gemaakt moest worden. Het wordt steeds leuker om Spaans te leren, maar zoals met alles wat je leert ook steeds moeilijker naarmate je vordert met de leerstof. Tegelijkertijd brengt meer kennis van het Spaans ook het besef met zich mee dat je nog veel meer níet weet en dat je er voorlopig dus nog niet mee klaar bent.
¡Veo negro para hablar español pero me gusta todavia!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten