Plezant Vlaams

Op deze dinsdagavond is het de hoogste tijd om te vertellen over ons weekend in Gent. Wij zaten zaterdag in Het Groot Vleeshuis te lunchen toen een echte Gentse ons toevertrouwde hoe 'plezant' haar stad is.
Dat deed me denken aan een lezing die ik alweer heel wat jaren geleden bijwoonde. Het was tijdens een nieuwjaarsreceptie dat de in Nederland wonende Vlaming Guido Thys mij - en waarschijnlijk alle andere aanwezigen in de zaal - liet nadenken over het te pas en te onpas gebruiken van het nikszeggende Nederlandse woord 'leuk'. Zijn alternatieve Vlaamse 'plezant' kan inderdaad met veel meer plezier uitgesproken worden. Het verwoordt beter een fijn gevoel.
En plezant was het in Gent, niet in het minst omdat het ook nog eens prachtig weer was. Een zeldzaamheid de laatste weken, maar wij boften er maar mee.

Wij gingen vrijdagochtend op tijd weg om voor de lunch in Gent te zijn. Daar hadden we een afspraak op de Coupure Links, maar door mijn toedoen besloten we eerst ergens een echte Vlaamse friet te gaan eten en daarna nog de auto bij ons hotel te parkeren. Ik had gezien dat de afstand Koningin Astridlaan - Coupure Links zo'n 20 minuten lopen was en er was nog voldoende tijd voordat het half 2 was. Tenminste dat dacht ik omdat ik niet goed naar het huisnummer gekeken had. Na 15 minuten stevig doorstappen, waren wij namelijk op de Coupure Links nummer 1 aangekomen, maar we moesten op nummer 653 zijn...
Ongeveer 5 minuten te laat arriveerden wij op de Campus van de Universiteit Gent op nummer 653. Dat het er helemaal niet meer toe deed hoeveel minuten wij te laat waren gekomen, bleek toen we eenmaal binnen waren. Bij de receptie wisten ze niet waar de bijeenkomst was, maar konden ze ons wel vertellen waar de kamer en het bewuste lab was van de persoon die we zochten. Eenmaal daar aangekomen op de 2^de verdieping bleek de kamer op slot en op het labo (Vlaams voor lab ;-) stuurden ze ons naar het secretariaat een verdieping lager. Helaas was die aanwijzing fout, op de bewuste kamer vonden wij niemand die iets met dat secretariaat te maken had. Wel kregen we een nieuwe tip voor wat inmiddels een speurtocht leek te zijn geworden. Nog een verdieping lager vonden wij een ander secretariaat waar ze ook niet veel wisten, maar wel de juiste mensen konden bellen en werden we naar de Kleine Academiezaal gestuurd. Daar troffen we 'ons' gezelschap aan. Inmiddels was het bijna 2 uur geworden en het humeur van mijn echtgenoot tot onder het nulpunt gedaald. Die temperatuur steeg gelukkig snel weer naar aangenamere waarden toen wij niet eens de laatsten bleken te zijn.

Na de meeting van ongeveer een uur hadden we nog zeeën van tijd voor ons liggen om Gent te 'doen'. Een bezoek aan België gaat niet aan ons voorbij zonder een bezoek aan een echte supermarkt met typische Vlaamse lekkernijen. Ik koop er heel bijzondere zwarte-kersenjam en Belgische chocolade. Zo gaan wij ook altijd naar de leukste, pardon plezantste, herenkledingzaak die er is. Helaas niet in Nederland te vinden, maar wel in België (en Frankrijk): Célio*. En natuurlijk mocht een bezoek aan de Fnac (CD's etc.) niet ontbreken.
Maar wat we het allerliefste doen in Gent en andere Vlaamse steden is een kriekske drinken, of een bolleke. Op een terras zitten en mensen kijken. Bij de Dulle Griet (op de Vrijdagmarkt, 250 soorten bier!) nog echte Liefmans drinken. Heel erg lekker eten, in Gent doe je dat in een van de vele restaurants in de oudste wijk Het Patershol.
Plezant, dat was ons bezoek aan Gent.

Deze week op Station Mill: Station Mill Centraal