Apeldoorn

Eigenlijk had ik vandaag op deze plaats natuurlijk een sappige aprilgrap moeten publiceren, maar daarvoor had ik deze keer geen inspiratie. Een paar jaar geleden heb ik, samen met collega's, wél een zeer geslaagde grap uitgehaald. Daarover vertel ik deze week op Station Mill.
We hadden het dit weekend ook al veel te druk om iets te bedenken. Vrijdagavond waren we te gast op een prachtig feest in Amsterdam. Midden op De Dam, in De Industrieele Groote Club (www.igc.nl), vierde een kersverse 60-jarige zijn verjaardag. Vanaf het balkon, met direct uitzicht op het Nationale Monument, voelden wij ons even als de koningin. Binnen werd het steeds drukker, bekende en onbekende gezichten vulden de eerste verdieping. In de exclusieve ambiance genoten wij van het buffet, vooral van het verrukkelijke - erg foute - dessert. Met op de achtergrond de vrolijke noten van het ingehuurde quintet, voerden wij leuke gesprekken met aardige mensen. Over de meest uiteenlopende onderwerpen, maar vooral over de jarige.
Zaterdag maakten wij een wandeling door de bossen van 't Loo in Apeldoorn. Als een van de eersten dit seizoen konden we ook rond het Oude Loo wandelen, dit gedeelte van het park is dit jaar geopend van 31 maart t/m 3 juni. 't Oude Loo dateert oorspronkelijk uit de 15de eeuw en is achtereenvolgens bewoond geweest door de familie Bentinck (een oud Gelders adellijk geslacht), de Oranjes en door de Fransen (Lodewijk Napoleon woonde bij het ontstaan van de Bataafse Republiek in 1806 in Paleis 't Loo). Pas in het begin van de vorige eeuw (1904) gaf Wilhelmina opdracht aan de bekende bouwmeester Dr. P.J.H. Cuypers tot een algehele restauratie. Uiteindelijk zou het tot 1976 duren voordat de restauratie volledig gereed was. Hieraan werkten achtereenvolgens Jos Cuypers (tot 1921), C.W. Royaards (1968-1970) en baron van Asbeck (1970-1976). Het Oude Loo is een rijksmonument en is sinds 1968 eigendom van de Staat der Nederlanden.
Op het terrein van het Oude Loo staat ook het 'speelhuisje' van de kleine prinses Juliana. Compleet met meubeltjes en theeserviesje. Dat moesten we dan wel vanaf een eerbiedige afstand bewonderen, want het huisje is niet open voor publiek.
Verderop in het park staan ook nog prachtige paviljoens aan de grote vijver. Een geweldige plek voor een groot feest, met wat fantasie zagen wij ons daar een prachtige partij geven. Helaas zal dat wel bij een fantasie blijven!
Het hele park is voorzien van goed beloopbare wandelpaden, het bos wordt keurig onderhouden. Het is wel allemaal heel erg netjes, je voelt je er een beetje 'op bezoek bij de Koninklijke Familie'. Dat beeld wordt versterkt doordat je af en toe een marechaussee op zijn fiets voorbij ziet komen. Toen wij 10 minuten na de officiële sluitingstijd weer bij de parkeerplaats aankwamen werden we al opgewacht door zo'n wetsdienaar. Met de sleutel in zijn hand en een glimlach op zijn gezicht kon hij het toch niet laten ons vermanend toe te spreken over onze overtreding. Zes uur is zes uur, orde moet er zijn! Als laatste bezoekers reden wij dus door de poort weer naar buiten, achter ons werd die officieel afgesloten.
Vandaag gaan we weer op verjaardagsvisite, niet in de IGC, maar in de Utrechtse Sterrenwijk. Op 1 april 1985 werd onze jongste zoon geboren, onze eigen aprilmop.